ถนนคนเดิน ....เมืองเก่าปราณบุรี
บ่ายสี่โมงเศษ ๆ ของวันเสาร์ที่ 19 เมษา 57 แดดยังจัดจ้าร้อนมาก ๆ
คุณมะเดื่อมีโอกาสได้ไปเดินที่ถนนคนเดินเมืองปราณบุรี อันเป็นสถาน
ที่ท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งของ อ.ปราณบุรี จ.ประจวบ ฯ ซึ่งเพิ่งจะเกิด
ขึ้นไม่กี่ปีมานี่เอง ถนนคนเดินนี้ อยู่บริเวณหน้าสถานีรถไฟปราณบุรี
เมืองปราณบุรี เป็นเมืองเก่ามาก่อน สมัยที่คุณมะเดื่อยังเป็นนักศึกษา
ฝึกหัดครู ได้มาฝึกสอนที่โรงเรียนบ้านปากน้ำปราณ จะต้องนั่งรถสอง
แถวผ่านหน้าสถานีรถไฟนี้เป็นประจำทุกวัน จำได้ว่าบริเวณชุมชนหน้า
สถานีรถไฟปราณบุรีนี้ เป็นชุมชนใหญ่ มีสถานที่สำคัญ ๆ เช่น ที่ว่าการ
อำเภอ สถานีตำรวจ โรงเรียน วัด ต่อมา เมื่อการคมนาคมเจริญขึ้น
ถนนเพชรเกษมมีสี่เลน การเดินทางสะดวก จึงมีการย้ายที่ว่าการ
อำเภอ และสถานที่ราชการอื่น ๆ ไปอยู่ที่ศูนย์ราชการใกล้ ๆ กัับ
ค่ายธนรัชต์ และความเจริญต่าง ๆ ก็กลับไปอยู่บริเวณสี่แยกปราณบุรี
ริมถนนเพชรเกษม ชุมชนหน้าสถานีรถไฟจึงเหมือนถูกทอดทิ้งไปนาน
จนกระทั่ง อ.วิลาศ แดงเกตุ ได้ริเริ่มจัดให้มีถนนคนเดิน เพิ่อฟื้นฟู
ชุมชนนี้ขึ้นมาอีก เมื่อ 14 สิงหาคม 2553 จนถึงปัจจุบัน
บริเวณหน้าสถานีรถไฟนี้ เดิมทีจะมีบ้านที่เป็นแบบ " ห้องแถวไม้"
คล้าย ๆ กับตลาดสามชุกของสุพรรณบุรี ปลูกเรียงรายไปตามสองข้าง
ถนน แต่ปัจจุบันเหลือไม่มากแล้ว เพราะได้มีการต่อเติม เปลี่ยนแปลง
ไปตามยุคสมัย
เช่น หลังนี้ อยู่ท่ามกลางบ้านอื่น ๆ ที่สร้างมานานกว่า
ที่ยังเห็นว่า " เก่าแก่ " จริง ๆ ก็น่าจะเป็นหลังนี้
เป็นบ้านไม้สองชั้นเก่าแก่มาก ๆ เห็นได้จากสภาพของตัวบ้านที่ไม้เริ่มผุ
บ้างแล้ว ในบ้านรวบรวมของเก่าแก่โบราณทั้งสิ้น และที่น่าสนใจ ฝา
ด้านนอกยังประดับตกแต่งด้วยของเก่าอย่างเก๋ไก๋อีกด้วย เหมาะสมกับ
การเป็นพิพิธภัณฑ์จริง ๆ
หน้าบ้านก็มีของเก่าแก่ตั้งโชว์ไว้อีกมากมาย เจ้าของบ้านเปิด
คาราโอเกะบริการให้สำหรับผู้ที่สนใจจะร้องเพลง โดยหยอดตู้เพลงละ
5 บาท แต่เป็นเพลงรุ่นครูเอื้อยังหนุ่ม ๆ นะจ๊ะ หากยังไม่มีคนสนใจ
เจ้าของบ้าน ก็ร้องให้ฟังไปเรื่อย ๆ ก่อน
สำหรับร้านรวงต่าง ๆ ในบริเวณถนนคนเดินเมืองปราณ ก็มีทั้งร้านแบบ
โบราณ คือ " ปูเสื่อ ปูผ้า " แบบกะดิน วางสินค้า มีทั้งรถเข็น มีทั้ง
แผงลอย และร้านที่อยู่ในอาคาร สินค้าก็มีทุกชนิด ทั้งของกิน ของใช้
ทั้งยุคเก่า และยุคใหม่ มีให้ผู้สนใจเลือกช้อปกันตามความพอใจ
ร้านนี้ขายของ " เสมือนจริง" อิ อิ
ผึ้งทั้งรัง น้ำผึ้งแท้ ๆ จ้ะ
มีบริการนวดฝ่าเท้า สำหรับคนที่เดินจนเมื่อยด้วยจ้ะ
ข้าวต้มมัด...ดูเหมือนจะมีอยู่หลายร้านทีเดียว
จระเข้ปราณ...ภาพเจาะหน้าให้ถ่ายภาพ...คำว่า " จระเข้ปราณ" มี
ที่มาจากคำเล่าลือว่า แต่ก่อนมา คลองปราณบุรีมีจระเข้ที่ดุมาก ทำให้
ผู้คนเกรงกลัวไปทั่ว....คำกล่าวนี้ ยังมีเต็ม ๆ อีกคือ..." เสือกุย จระเข้
ปราณ ยุงสามกระทาย ควายสามร้อยยอด" อธิบายว่า " คนกุยบุรี
ดุเหมือนเสือ (ไม่ได้หมายถึง เสือจริง ๆ ) ที่ ต.สามกระทาย อ.กุยบุรี
ก็มียุงชุกชุมมาก ในทุ่งสามร้อยยอด มีการทำนาเป็นหลัก ใช้ควายใน
การไถนา จึงมีควายอยู่มากมาย "
บ้านอาม่า...ร้านขายของย้อนยุค ทั้งของกิน ของใช้ เป็นร้านขึ้นชื่อ
ของถนนคนเดินที่นี่ ที่ใคร ๆ ต้องแวะชม
ชาชักไอ้มดเขียว...ไอเดียร์ดีลูกค้าตรึม
ผักสดจริง ๆ + น้ำสลัด ผักสลัดในแปลงปลูกยกมาทั้งแปลง
ร้านนี้ขายเครื่องหนังแท้ มีเพลงและดนตรีให้ฟัง ให้ชม
ดูชื่อวงเอานะจ๊ะ
ร้านนี้ขายของเก่ามาก ๆ ตะเกียงเก่า วิทยุเก่า นาฬิกาเก่า โทรศัทพ์มือ
ถือเก่า (น่าจะรุ่นแรก ) มีเตารีดหัวไก่ที่ลุงวอสนใจด้วยนะ
โปรดสังเกต...โคมไฟดวงนี้นะ....กิ๊บเก๋สุด ๆ
ช่วงเวลาที่คุณมะเดื่อไปเดินนี้ ยังมีคนมาเที่ยวไม่มาก แต่ก็สังเกตเห็นว่ามีชาวต่างชาติให้ความสนใจพอควร คาดว่าค่ำ ๆ คงคึกคักกว่านี้
คุณมะเดื่อได้ของกินของใช้หลายอย่างเหมือนกัน แม่ค้าพ่อค้าใส่ถุง
พลาสติกให้หิ้วกันพะรุงพะรัง ซึ่งอันนี้ไม่ชอบเลย ทางผู้ที่เกี่ยวข้องกับ
ถนนคนเดินทั้งหลาย ควรจะหาวิธีลดการใช้ถุงพลาสติกบ้าง ให้เหมาะสมกับตลาดย้อนยุค และเพื่อลดขยะเหล่านี้ คุณมะเดื่อว่าจะดีไม่น้อย
มิตรรักแฟนเพลงของคุณมะเดื่อท่านใดผ่านไปผ่านมา แถว ๆ นี้ ก็แวะ
เดินเที่ยว ถนนคนเดินปราณบุรีได้นะจ๊ะ มีเฉพาะวันเสาร์ช่วงเย็นนะจ๊ะ
ความเห็น
หวัดดีคุณตุ๊ก 
อยู่ไม่ไกลนี่จ๊ะ ถ้ามีโอกาสเชิญไปเดินชมได้จ้ะ ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ
ส่งเสริมการท่องเที่ยว และเสริมรายได้ เป็นเศรษฐกิจชุมชน นะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีจ้ะพี่หมอเปิ้น 
ใช่จ้ะ สิ่งที่ได้ทำให้ชุมชนมีรายได้เพิ่มขึ้นจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
อุ๊ย คิดถึงบรรยากาศเก่าๆๆจังเลย เคยไปขายของที่ตลาดเก่านี้ด้วยอะ ต้องไปต่อคิวกินข้าวแช่อร่อยม๊ากมาย ของกินเยอะดี 
สวัสดีจ้ะคุณ.ธัญพร 
ดีใจที่คุณมาทักทายนะจ๊ะ แล้วตอนนี้ไม่ได้ขายของที่นี่แล้วหรือจ๊ะ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจและทักทายนะจ๊ะ