การกู้เงินจำนวน 2 ล้าน ล้าน : กรณีรถไฟความเร็วสูง

     อาจเป็นการสายเกิน หากนำเรื่องการกู้เงิน จำนวน 2 ล้านล้านโดยเฉพาะการสร้างรถไฟความเร็วสูงมานั่งคุยในบันทึกนี้ เพราะว่าส่วนหนึ่งพระราชบัญญัตินี้ถูกล้มโดยศาลรัฐธรรมนูญไปด้วยสาเหตุอยู่ 2 ประการ ก็คือ 1. การเสียบบัตรแทนกันของ ส.ส. ฝ่ายรัฐบาล ในด้านกระบวนการ และ 2. เงินกู้นี้เป็นเงินของแผ่นดิน ในด้านเนื้อหา

     ในครั้งแรกผมเองก็รู้สึกเสียใจในการตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญอย่างน้อยก็ในแง่กระบวนการ ซึ่งก็คือ การเสียบบัตรแทนกันของ ส.ส. แม้เพียงคนเดียวจะทำให้พระราชบัญญัตินี้ถูกล้มไป แล้วเสียงข้างมากในสภาหละไม่นำมาคิดเป็นส่วนหนึ่งในการตัดสินใจของศาลหรอกหรือ การกระทำแบบนี้จะทำให้การเห็นแก่เสียงข้างมากในสภาถูกล้มล้างไปได้ด้วยคนเพียงแค่ 9 คนเท่านั้น (ในด้านเนื้อหานั้นผมไม่ได้เรียนนิติศาสตร์มา อ่านเท่าไรก็ไม่รู้เรื่องครับ)

      ต่อมาผมอ่านการกู้เงิน 2 ล้านล้านจากนักวิชาการด้าน TDRI เช่น งานของ สมชัย จิตสุชน และ สุเมธ องกิตติกุล เรื่อง “ควรเดินหน้า แต่....” ข้อเสนอทีดีอาร์ไอโครงการกู้เงิน 2 ล้านล้านพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน (http://prachatai.com/journal/2013/04/46298) , งานของสมเกียรติ ตั้งกิจวาณิชย์ เรื่อง คิดยกกำลัง 2 : ประเทศไทยควรมีรถไฟความเร็วสูงหรือไม่ (http://tdri.or.th/multimedia/highspeedtrain/) , งานเรื่อง TDRI Factsheet 13: เอ็กซเรย์เงินกู้ 2 ล้าน ล้าน (http://tdri.or.th/tdri-insight/tdri-factsheet-13/) , และงานของอาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ เรื่อง ปฏิรูปต้องมากกว่า 2 ล้านล้าน (http://www.matichon.co. th/news_detail.php? newsid=1364786525&grpid=03&catid=&subcatid) ทำให้ผมมีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ใหม่ขึ้น มากขึ้น ในบันทึกฉบับนี้ ผมต้องการที่จะนำเสนอในเรื่อง 1. สัดส่วนในการลงทุนสำหรับงบ 2 ล้านล้าน 2. จุดดี จุดด้วย และข้อเสนอแนะ ของ TDRI 3. ความเป็นไปได้ในเรื่องรถไฟความเร็วสูง

[ยายธี]

"ชอบ...อ่านเท่าไร..ก็ไม่รู้เรื่อง"...เพราะไม่เคย..เรียนอะไรต่อมิอะไร..เลย..อ้ะะะๆๆๆ...(ยายธี) มีรักมาฝาก..มีจานที่ถูกกิน..เหลือ..ชิ้นเดียว..มาฝาก...กล้วย...(ส่งออก..จากอเมริกาใต้และอาฟริกา..อาจจะมีไทยด้วย)...