ผมตั้งใจไว้ว่า ในทุกเทศกาลวันสำคัญต่าง ๆ จะเขียนบันทึกถอดบทเรียนการปฏิบัติธรรม
ไว้เป็นหลักกิโลบนเส้นทางธรรมแห่งตน เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อกัลยาณมิตรบ้างไม่มากก็น้อย หนอ
เมื่อมองหันหลังกลับไปมองการเดินทางบนเส้นทางธรรมที่ผ่าน ๆ มา
ยิ่งทำให้มั่นใจเพิ่มมากยิ่งขึ้นว่า ทาน ศีล ภาวนา คือทางสายหลักของการเกิดเป็นมนุษย์ หนอ
เมื่อเห็นและมั่นใจแล้ว จึงตั้งใจจะเผยแผ่ให้คนอื่นด้วย หนอ
จากประสบการณ์แห่งตน และเห็นจากการดำเนินชีวิตของปุถุชนทั้งหลายแล้ว
ผมว่า หลายคน ยังสงสัยในธรรมอยู่ว่า คนปฏิบัติธรรมดูเชื่องช้า หนีโลก
และอาจถูกเอารัดเอาเปรียบ หรือเสียเปรียบในการดำเนินชีวิตในสังคมได้ หนอ
แต่จริง ๆ แล้ว ผู้ปฏิบัติธรรมนั้น จำนวนไม่น้อยท่านอยู่เหนือ 3 โลกเลย หนอ
ประมาณว่า ถ้าเล่นเกมส์ 20 คำถาม
โดยเริ่มจากคำถามที่ว่า ชีวิต คือ อะไร ? เราเกิดมาทำไม ?
-----------
เราอาจเห็นว่า ที่เราทำงาน หาเงิน กิน กาม เกียรติ อยู่นี้นั้น
เพราะเหตุอันได ? และเพื่อสิ่งใด ? หนอ
คนจำนวนไม่น้อย เข้าทำนองว่า
ยิงถูกเป้า แต่ไม่ใช่เป้าที่ต้องยิง
เช่น พ่อแม่ของตลาดยิ่งจำเริญ เป็นต้น หนอ
ธรรมะ ธรรมชาติ ธรรมดา
จริง ๆ แล้ว ธรรมะ เป็นการเพียรฝึกให้เห็นความเป็นจริง (ธรรมชาติ) แท้
เช่น ชีวิตคืออะไร เราเกิดมาทำไม ทำไมเราสุข เศร้า เหงา และทุกข์ เป็นต้น
เมื่อเข้าถึงความจริงแล้ว จึงได้ดำเนินชีวิตแห่งความเป็นเช่นนั้นเอง
โดยไม่มีความทุกข์ หรืออยู่อย่างเป็นสุขนั่นเอง หนอ
การทำงานหาเงิน หาลาภ หายศ หาตำแหน่งนั้น
ก็เพื่อให้มีความสุขไม่ใช่หรือ แต่หารู้ไม่ว่า สิ่งเหล่านี้กลับสร้างทวีคูณความทุกข์ หนอ
ขอบพระคุณครับอาจารย์