" บ้านบางเบิด " เป็นชื่อของหมู่บ้าน อยู่ใน ต.ทรายทอง
อ.บางสะพานน้อย จ.ประจวบ ฯ ซึ่งจัดได้ว่าเป็นหมู่บ้านชายแดนที่อยู่
ติดกับเส้นแบ่งเขตของ อ.ปะทิว จ.ชุมพร หากจะถามว่า ห่างจาก
กทม. สักกี่ กม. ก็ขอตอบว่า สี่ร้อยเศษ ๆ นิด ๆ แต่ที่นี่ มีอะไร ๆ ที่น่า
ดู น่าชมยิ่งนัก โดยเฉพาะ " เนินทราย " สุดมหัศจรรย์
" เนินทราย " เป็นลักษณะของสันทรายที่ถูกลมพัดหอบจากชายทะเล
ขึ้นมาทับถมกัน จนคล้าย ๆ กับเนินเขาย่อม ๆ ทอดตัวยาวเหยียดตั้งแต่
อ่าวบางเบิด ไปจนถึง บ้านถ้ำธง อ.ปะทิว จ.ชุมพร ที่นี่เป็นความ
มหัศจรรย์และการสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ของธรรมชาติโดยแท้
คุณมะเดื่อมาแถว ๆ นี้ไม่บ่อยนัก สักครั้งสองครั้งเห็นจะได้ แล้วก็นาน
นักหนาแล้ว จำได้ว่า ก่อนนี้ ยังไม่เกิดเนินทรายมากมายขนาดนี้ ถนน
เส้นที่เลียบชายหาด ยังเป็นสายเก่า ทำให้เห็นหาดทรายที่มีทราย
สีขาวสะอาดตา ละเอียดยิบ เวลาถูกลมพัดจะปลิวฟุ้งคล้ายฝุ่นไปตาม
แรงลม ความที่ทรายมีสีขาวสะอาดตานี่เอง ที่เคยมีชาวบ้านบางคน
บอกว่า แถว ๆ นี้เรียกว่า " หาดทรายแก้ว "
เพราะทรายมีสีขาวละเอียดยิบ และน้ำหนักเบานี่เอง จึงทำให้ถูกลมพัด
ไปทับถมกัน ประกอบกับบริเวณนี้มักเกิดพายุลมแรงพัดเข้าฝั่งอยู่เสมอ
เช่นที่หนัก ๆ ก็พายุเกย์ ที่ขึ้นฝั่งบริเวณนี้จึงหอบเอาทรายมาทับถมกัน
บนชายฝั่งนานเข้าจนกลายเป็นเนินทราย และมีต้นไม้หลากหลายพันธุ์
ขึ้นปกคลุม ดุูคล้ายเนินเขาย่อม ๆ ตลอดไปตามแนวชายหาด ทำให้
คุณมะเดื่อนึกถึง การเกิดพายุทราย เนินทรายและ ภูเขาทรายในทะเล
ทราย คงจะเป็นลักษณะของการเกิดที่คล้าย ๆ กัน
ริมถนนมีป้ายบอกจุดชมวิว คุณมะเดื่อให้พ่อบ้านจอดรถ แล้วรีบมองหา
เนินทรายที่พอจะปีนขึ้นไปชมวิวได้ มีหลายเนินที่สามารถปีนขึ้นไปชม
วิวได้ทั้งเนินสูง เนินต่ำ คุณมะเดื่อเลือกเนินที่ไม่สูงนักและอยู่ไม่ไกลนัก
เพราะขณะนั้นใกล้เที่ยงแล้ว ร้อนน่ะสิ...อีกอย่าง เนินทราย เป็นทราย
ล้วน ๆ เดินก็ลำบากแล้ว แถมยังร้อนเท้ามากอีกด้วย เลือกเนินเหมาะๆ
ได้แล้วก็ปีนขึ้นไป....ได้ถาพอย่างที่นำมาให้มิตรรักแฟนเพลงชมนี่
แหละจ้ะ คุ้มค่าร้อนเหมือนกัน
หันมองไปรอบ ๆ โอ้โฮ..! เจอต้นไม้แปลก ๆ รู้จักบ้าง ไม่รู้จักน่ะส่วน
ใหญ่เลย รีบถ่ายภาพเอาไว้ก่อน เอามาลงบันทึก เผื่อมีคนรู้จักบ้าง
อย่างภาพบนนี้ มันคือพืชจำพวก " เตย " ตามใบมีหนามคมมาก ๆ
คุณมะเดื่อพยายามจะขมายผลเป็นช่อ ๆ นี้ของมัน...ผลที่ได้..ได้เลือด
แทนผลเตย ก็จึง...ถอยดีกว่า...เอาแค่ภาพก็ได้...ไม่ง้อหรอก...ฮึ่..!
เจ้าต้นนี้ ออกผลคล้ายมะหวด แต่ไม่ใช่ เพราะคุณมะเดื่อรู้จักต้น
มะหวดดี
ต้นนี้กำลังออกดอกตูม ๆ เป็นช่อ ๆ คล้าย ๆ จะเคยเห็นมาก่อน แต่ก็
ไม่รู้จักชื่ออยู่ดี
ต้นนี้ออกผลเป็นช่อ ผลเล็ก ๆ สีขาวน่ารักมาก คุณมะเดื่อตั้งใจจะเก็บ
สักช่อเล็ก ๆ เอาไปถามพ่อบ้านว่าต้นอะไร ... แต่ก็เจอเจ้าของต้นรุม..
มดแดงตัวโต ๆ กรูกันมาโดยไม่ต้องนัดหมายเลย...
เจ้าต้นนี้ดอกเป็นฝอย ๆ สีคล้ายน้ำผึ้ง แถมกลิ่นหอมเหมือนดอกพิกุล
ไม่รอช้า...คราวนี้ต้องขอสักช่อ...ให้ได้...เอื้อมมือไปเด็ด...เจอเจ้าถิ่น
อีกแล้ว...สงสัยจะเป็นแตน...เลิก ๆๆๆๆ เลิกคิดเลย..แสดงว่าทุกต้น
ในบริเวณนี้...." เจ้าของเขาหวงนัก "
ไม่ทราบว่าลุงวอเคยมาที่เนินทรายนี้บ้างหรือเปล่า เพราะลุงวอบอก
ว่าเคยไปวัดแก้วประเสริฐ ถ้าเคยมาที่เนินทรายนี้ลุงวอคงได้เห็น
พรรณไม้ที่หลากหลายของที่นี่นะจ๊ะ
บริเวณนี้มีพืชที่น่าสนใจมากมาย อยากเดินดูต่อ แต่เกรงใจพ่อบ้านที่
รออยู่ในรถ เพราะเจ้าจอมป่วนหลับ จึงต้องกลับลงมาอ่านป้ายด้านล่าง
ปัจจุบันจะมีถนนตัดอ้อมเนินทรายไม่ผ่านชายหาด แต่ก็ยังมี
นักท่องเที่ยวใช้เส้นทางสายที่เลียบหาดอยู่ เพื่อชมความงามของ
ชายหาด และเนินทราย ตลอดจนความร่มรื่นของทิวสน ซึ่งคุณมะเดื่อ
ก็ใช้เส้นทางสายเก่าในการเดินทางจึงได้ภาพของเนินทรายที่มีต้นไม้
ขึ้นปกคลุมจนดูเหมือนป่าไปแล้ว...นาน ๆ ไปอาจจะกลายเป็นภูเขา
จริง ๆ ไปก็ได้
ออกจากที่นี่ ก็ผ่านอ่าวบางเบิด ที่สงบเงียบ ไม่พลุกพล่าน
อ่าวบางเบิด ที่สงบเงียบ น่าพักผ่อนจ้ะ
บันทึกหน้าจะพาไปชม " หาดฝั่งแดง มหัศจรรย์แห่งธรรมชาติ " จ้ะ
เย้ ... ผมอ่านบันทึกนี้เสร็จ ก็เท่ากับได้เที่ยวเดินบนหาดเนินทรายเลยครับ ขอบคุณนะครับ พี่มะเดื่อ
หวัดดีจ้ะครูนก เป็นธรรมชาติที่ยังคงความงามตามธรรมชาติอยู่มากจ้ะ ฝันดีจ้ะ
หวัดดีจ้ะพี่หมอเปิ้น ของจริงสวยกว่านี้จ้ะ ขอบคุณที่มาทักทายและให้กำลังใจ ฝันดีจ้ะ