๔๔๓. อ่านเรื่องแล้ว...ถึงกับอึ้งเลย...

    ความจริงแล้ว ฉันไม่ต้องการที่จะเขียนบันทึกนี้สักเท่าไร?...

แต่เมื่อมาคิดอีกครั้งหนึ่ง...เขียนเพื่อไว้เตือนสติกับใครบางคน...

ที่เข้ามาอ่านและนำไปเป็นข้อคิดในการเรียนต่อหรือคิดที่จะทำ

ผลงานวิชาการ ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่ง ผศ.,รศ.,ศ. หรือแม้แต่

ตำแหน่งในวงการศึกษาไทย...ที่เห็นและรู้เกี่ยวกับการกระทำกัน

อยู่ในปัจจุบันนี้

    เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา...ได้รับหนังสือเข้าจากสถาบันการศึกษา

แห่งหนึ่งในภาคกลางซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาที่มีชื่อเสียงมาก ๆ...

แจ้งเข้ามาแจ้งผลของการที่นักศึกษาปริญญาเอกอีกแห่งหนึ่ง...

ลอกผลงานของนักศึกษาปริญญาเอกอีกสถาบัน ฯ หนึ่ง...

โดยมีข้อเปรียบเทียมมาให้เห็น แจ้งว่ามีมากกว่า ๓๙ จุด...

ที่ลอกผลงานมาโดยไม่ได้อ้างอิงชื่อของผู้นั้นมา...

     ทำให้ฉันคิดหนัก...เออสิหนอ!!! แม้แต่ผลงาน ผศ.ที่ส่งมา

ไม่ผ่านก็เพราะเรื่องนี้...แต่นี่ลอกผลงานตอนเรียนปริญญาเอกอีก

เอากับคุณเธอสิ...ไม่ว่าสิ่งใด ๆ คุณเธอไม่มีจรรยาบรรณ ฯ เลยหรือไร...

แต่มาดของคุณเธอนี่สิ!!!...มีความเชื่อมั่นในตนเองเสียจริง ๆ...

มั่นใจว่าตนเอง "เก่งมาก ๆ" และถ้าเธอรู้ เธอจะเอาหน้าไว้ที่ไหนล่ะ?...

ฉันเริ่มสงสารเธอเข้าแล้ว...แต่ก็บอกอะไรไปไม่ได้ ต้องปล่อยให้เป็นไป

ตามกระบวนการ รอวันที่เจ้าทุกข์เขาจะแจ้งเข้ามาว่าให้งานที่ฉันรับผิดชอบ

ต้องทำอย่างไรต่อไป...

     เพราะการเป็นนักวิจัยที่ดีนั้น ข้อหนึ่งมีอยู่ว่า...นักวิจัยต้องซื่อสัตย์และ

มีคุณธรรมในทางวิชาการและการจัดการ...นักวิจัยต้องมีความซื่อสัตย์ต่อตนเอง

ไม่นำผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตน ไม่ลอกเลียนงานของผู้อื่น ต้องให้เกียรติ

และอ้างถึงบุคคล หรือแหล่งที่มาของข้อมูล ที่นำมาใช้ในงานวิจัย ต้องซื่อตรง

ต่อการแสวงหา ทุนวิจัย และมีความเป็นธรรม เกี่ยวกับผลประโยชน์...

ที่ได้จากการวิจัย...แล้วสำหรับคุณเธอคนนี้ล่ะ เป็นดังกล่าวข้างต้นหรือไม่...

     ฉันอ่านหนังสือที่เขาเปรียบเทียบมา เมื่ออ่านแล้วก็ถึงกับอึ้งเลย...

อะไรมันจะเหมือนกันมากมายเกินกว่า ๓๙ แห่ง...อุแม่เจ้า!!!...

งานนี้คุณเธอจะรอดหรือเปล่า? ขอให้เป็นไปตามกระบวนการก็แล้วกัน...

เหมือนกับที่ฉันได้เข้าร่วมเป็นคณะกรรมการพิจารณาผลงานวิชาการ

กับผู้ทรงคุณวุฒิก็เช่นกัน ได้ยินแต่ท่านเล่าให้ฟังว่า...ตำแหน่งศาสตราจารย์

เมื่อแต่งตั้งไปแล้ว หากมีการลอกผลงานวิชาการและพิสูจน์ว่าผิดจริง

ก็มีการถอดถอดตำแหน่งได้...แล้วคุณเธอคนนี้นี่ล่ะ...จบปริญญาเอก...

ไม่ต้องถูกถอดถอนใบปริญญาบัตรรึ???...วุ่นวายน่าดูเลยล่ะ...

บันทึกไว้เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจสำหรับใครบางคนที่คิดจะทำผลงานวิจัย

และส่งผลงานเพื่อจบการศึกษา หรือเพื่อทำผลงานวิชาการให้ดำรงตำแหน่งที่

สูงขึ้น...

 

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ  แสงเงิน

๙ เมษายน ๒๕๕๗

 

 

 

[บุษยมาศ]

ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ