เรื่องมันมีอยู่ว่าคนที่ผมกำลังคุยด้วยเขาต้องไปทำงานที่จังหวัดชลบุรี ไปทำงานร้านอาหารของ ซึ่งเป็นร้านของยาย เขาเริ่มไปทำงานตั้งแต่วันที่ 27 มีนาคมที่ผ่านมา แต่พอทำไปทำมาเขารู้สึกว่างานที่ทำมันไม่ใช้งานที่คุยกันไว้ตั้งแต่แรกซึ่งงานที่เขาได้ทำตอนนี้คือตอนกลางวันก็เสริฟอาหารธรรมดาแต่พอตกกลางคืนจะเป็นร้านคาราโอเกะซึ่งก็จะมีลูกค้ามานั่งดื่มเหล้าร้องเพลง(เสี่ย) ซึ่งเขาต้องไปนั่งคุยด้วยคอยชงเหล้าให้ลูกค้าต้องคอยไปนั่งไกล้ๆคอยบริการนั่งคุยนั่งดริ้งด้วย ซึ่งผมคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นงานที่เด็กอายุต่ำกว่า18ควรทำ เขาบอกว่าเขาอยากกลับมาบ้านผมก็ขอให้ให้เขากลับบ้านเขาโทรมาร้องไห้ให้ผมฟังทุกคืน ว่าไม่อยากทำงานแบบนี้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แต่รับฟังและคิดหาทางออก ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเป็นยาย-หลาน กันแท้ๆ ทำไมถึงยอมให้หลานทำงานแบบนี้ทำไมไม่คิดถึงความรู้สึกของหลานเลย เหมือนกับว่าไม่ใช่ญาติกัน
ไม่มีความเห็น