BM.chaiwut
พระมหาชัยวุธ โภชนุกูล ฉายา ฐานุตฺตโม

ระบบน้ำใช้ของวัดยางทอง(ที่ตั้งบ่อยาง)


ระบบน้ำใช้ของวัดยางทอง(ที่ตั้งบ่อยาง)

เมื่อวานให้ช่างมาเจาะบาดาลเพิ่มอีกจุดในวัด และเมื่อเช้าก็ให้ท่านรองสมภารไปจัดหาปั้มตัวใหม่พร้อมกับสายยางอีกหนึ่งขด... ฉันเพลเสร็จ จึงคิดว่าเล่าเรื่องระบบน้ำใช้ในวัดดีกว่า จึงหยิบกล้องไปเดินเก็บภาพภายในวัดตามจุดต่างๆ...

วัดยางทอง เป็นที่ตั้งของบ่อยาง สัญลักษณ์เดิมของเมืองสงขลา แต่ปัจจุบันบ่อเก่าๆ ก็ถมไปหมดแล้ว ยังคงเหลืออยู่บ่อเดียว ซึ่งอยู่ภายในศาลาอัตถจาโรนุสรณ์ (ศาลาอเนกประสงค์ ซึ่งส่วนมากก็ใช้ตั้งศพ) ดังภาพ...

ที่เป็นแท่นมีฝาถังน้ำแข็งสีแดง และเข่งใส่จาน อีกทั้งหม้อวางอยู่นั้นแหละ คือบ่อยางโบราณที่เหลืออยู่ ปัจจุบันยังใช้น้ำบ่อนี้อยู่ โดยต่อสายแป๊ปไว้ด้านล่างแล้วไปยังเครื่องสูบน้า ก่อนจะสูบไปไว้บนถังพัก ซึ่งใช้ลูกลอยเพื่อให้สามารถทำงานได้อัตโนมัติ...

 

เมื่อก่อนใช้ถังเดียว จึงค่อนข้างจะทำงานหนัก ต่อมาสโมสรโรตารีได้บริจาคเพิ่มมาอีกหนึ่งถึง แต่ขนาดไม่เท่ากัน จึงเป็นสองถังอ้วนผอม โดยมีท่อเชื่อมให้น้ำคงอยู่ระดับเดียวกัน แล้วก็สร้างหลังคาคลุมกันแดดเพื่อลดความร้อนของถัง... ถังนี้ตั้งอยู่บนหลังคาศาลาด้านหลัง....

 

ฝนังด้านนอกของศาลาฯ ด้านในจะเป็นห้องไว้เครื่องสูบน้ำ ต่อท่อเดินสายออกมา ซึ่งอยู่ที่มุมวัดด้านทิศตะวันออกับทิศเหนือ วางก๊อกน้ำไว้ด้วย เพื่อจะได้ใช้บริเวณนี้..

 

ก๊อกน้ำตัวนั้น จะมีสายยางเพื่อรดน้ำต้นไม้บริเวณนี้ จนมาถึงประตูฝั่งตะวันออก...

 

และก็จะต่อท่อมายังภายนอกศาลาฯ ฝังตะวันตก ซึ่งอยู่บริเวณประตูวัดด้านทิศเหนือ ปัจจุบันนี้ ได้ต่อเติมศาลาออกมาเป็นสถานที่ล้างจาน หรือล้างหน้าล้างมือก็ได้...

น้ำจากบ่อยางโบราณของวัดนี้ นอกจากใช้ภายในศาลาฯ และบริเวณรอบๆ แล้ว ก็ยังต่อท่อไปใช้กุฏีรองสมภารปัจจุบัน ห้องน้ำหลังวิหารบ่อยางที่สร้างใหม่ขึ้นมา และกุฏีสองชั้นหลังเก่าที่สมภารเคยอยู่ด้วย...

๒. บ่อยางใหม่ ด้วยเหตุว่าบ่อยางโบราณนั้น ซ่อนอยู่ภายในศาลาฯ อีกทั้งบ่อโบราณอื่นๆ ก็ถมไปหมดแล้ว... ประมาณปี ๒๕๔๘ ก่อนที่สมภารปัจจุบันจะรับตำแหน่ง สโมสรโรตารีสงขลา จึงมาติดต่อเพื่อเสนอขุดบ่อยางลูกใหม่เพื่อฟื้นฟูตำนานเมืองบ่อยาง ซึ่งตอนนี้ ก็ได้ดำเนินการเสร็จแล้ว ตามภาพ...

น้ำในบ่อยางใหมนี้ จะติดตั้งเครื่องสูบน้ำอีกหนึ่งตัว...

 

จะใช้รดน้ำต้นไม้บริเวณใกล้เคียงด้านหน้าโบสถ์ และหน้าวัดด้านทิศเหนือตรงข้ามกับสถานดับเพลิง รวมทั้งใช้ล้างทำความสะอาดโบสถ์บริเวณด้านหน้าด้วย...

๓. บ่อบาดาลเก่า ในวัดมีบ่อบาดาลเก่า ซึงท่านรองสมภารได้ซื้อเครื่องสูบน้ำมาติดตั้ง ใช้รดน้ำต้นไม้ เมื่อท่านแรกมาอยู่ที่วัดยางทองครั้งกระโน้น (เกินยี่สิบปี)

บาดาลบ่อนี้ อยู่่ระหว่างด้านตะวันตกของโบสถ์ และกุฏีสองชั้นหลังเก่าที่สมภารและรองสมภารเคยอยู่ ปัจจุบันก็ยังใช้รดน้ำและล้างโบสถ์บริเวณนี้อยู่ เพียงแต่ว่าเครื่องสูบน้ำเท่านั้น ที่เปลี่ยนไปหลายเครื่องแล้ว... :-) :-) :-)

 

แนวต้นสาเกบริเวณหลังโบสถ์ ก็อาศัยน้ำสายยางจากบ่อบาดาลลูกเก่าเช่นเดียวกัน....

 

๔. บ่อบาดาลใหม่ อยู่หน้ากุฏี ด้านหลังศาลาโรงธรรม ที่เพิ่งขุดเมื่อวาน แต่ยังไม่ได้ติดตั้งเครื่องสูบน้ำ

 

และเครื่องสูบน้้าพร้อมสายยางและอุปกรณ์ ซึ่งจัดหามาเมือเช้า จะทำการติดตั้งตอนเย็นวันนี้...

 

เมื่อติดตั้งเสร็จแล้ว บ่อบาดาลลูกใหม่จะคลุมพื้นที่แนวกำแพงวัดด้านถนนนางงามไปจนถึงประตูวัด ซึงอยู่ด้านตะวันออกของศาลาโรงธรรม...

และจะครอบคลุมไปถึงด้านตะวันตกของโรงธรรม ซึ่งตอนนี้ สมภารกำลังสร้างเรือนพักร้อน โดยหลังคาจะปลูกพื้นคลุมแทน แต่ยังไม่แล้วเสร็จ อีกทั้งจะใช้ล้างโบสถ์ด้านทิศตะวันออกซึ่งอยู่ใกล้ๆ ได้ด้วย...

 

๕. ปะปา วัดยางทองแม้จะมีน้ำอุดมสมบูรณ์ แต่เพราะอยูกลางเมือง จึงติดตั้งปะปาไว้ด้วย...

ปัจจุบันนี้ น้ำปะปาจะใช้ภายในศาลาโรงธรรม และภายในกุฏีด้านหลังโรงธรรมกับกุฏีด้านหลังโบสถ์

 

นี้คือ ก๊อกจากน้ำปะปาบริเวณหน้ากูฏีด้านหลังโรงธรรม ซึ่งบริเวณนี้เป็นจุดที่ไกลจากน้ำบ่อและบาดาล แม้สายยางจะลากถึง แต่บางครั้งก็ไม่ทันใจเพราะคนอื่นใช้อยู ซึ่งก่อนหน้านี้ บางครั้งพระเณรในวัดก็แอบต่อท่่อเอาน้ำปะปารดต้นไม้ (เพราะเค้าไม่เสียค่าน้ำ สมภารเสีย) จึงคิดที่จะเจาะบาดาลให้ครอบคลุมจุดนี้ เพราะถ้ามีจุดนี้อีกจุด ก็จะครอบคลุมพื้นทีทั้งวัดได้ ไม่ต้องแย่งกัน...

อันทีจริง บริเวณนี้ เคยมีบ่อบาดาลเก่าซึ่งอยู่ภายในกุฏีหลังเก่าที่รื้อไปแล้ว ก่อนหน้านี้ สมภารเคยให้พระเณรขุดหา ก็หาอยู่นานแต่ไม่เจอ ดังนั้น จึงต้องขุดใหม่เพื่อความสะดวก... :-) :-) :-)

สรุปว่า วัดยางทองแม้จะมีพื้นที่เพียงสี่ไร่่หนึ่งงานเทานั้น แต่มีบ่อน้ำซึ่งติดเครื่องสูบน้ำ ๒ เครื่อง มีบ่อบาดาลซึ่งติดเครื่องสูบน้ำอีก ๒ เครื่อง และยังมีปะปาซึ่งต้องจ่ายทุกเดือน... :-( :-( :-(

สำหรับน้ำบริโภคหรือน้ำกินนั้น วัดยางทองมีบ่อเก็บน้ำฝน แม้จะยังใช้ได้ แต่ปัจจุบันพระเณรนิยมน้ำขวดที่ญาติโยมนำมาถวายมากกว่า...

อีกอย่างหนึ่ง เครื่องกรองน้ำสำหรับดื่มของวัดยางทองก็พอมีอยู่ ญาติโยมซื้อมาถวายไว้ ตั้งไว้ภายในโรงธรรมด้านหลัง ราคาก็ค่อนข้างจะแพง แต่ได้ใช้น้อย เพราะพระเณรและญาติโยมที่มาวัดประจำ ไม่ค่อยจะนิยม สมภารจึงพูดเล่นๆ ว่า "ไม่ค่อยมีใครใช้ ก็เอาไว้ประดับบารมีก็แล้วกัน... :-) :-) :-)

หมายเลขบันทึก: 565306เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2014 14:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน 2014 14:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

น้ำจากขวด..ทำให้มีปัญหา..หนักในภายภาคหน้า...ควรจะ สวดส่งกันได้แล้ว..นะเจ้าคะ..ท่าน..และสาธุชน...(ช่วยกันรักษาแหล่งน้ำดื่มกิน..ที่ไม่ต้องจ่ายตังส์..จะดีกว่าไหม..น้อ...)..

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท