ผมเก็บกวาดที่โรงเรียน หลังฝนตก..ตกไม่หนัก มีลมบ้างนิดหน่อย ไม่ถึงกับเป็นพายุฤดูร้อน ทั้งที่อากาศร้อนอบอ้าวมากๆ มาทราบตอนหลังว่า ลมที่แรงนั้นไปพัดกรรโชกแรงอย่างหนักหน่วง สร้างความเสียหายที่อำเภออื่นๆ ที่ไกลออกไปอีกราว ๔๐ กิโลเมตร
ใบไม้แห้งมีไม่มาก เนื่องจากต้นไม้รายรอบอาคารเรียน เริ่มผลิใบบ้างแล้ว แต่ด้วยเป็นวันหยุด จึงมีสะสมให้เห็นบ้างตามจุดต่างๆ ผมถือโอกาสเก็บกวาดให้เสร็จไปเลย ไม่ต้องรอนักเรียนอีกแล้ว เพราะสั่งปิดไปเป็นที่เรียบร้อย
ต้นไม้ใบหญ้า ณ ครานี้ มองดูดี สีเขียว สะอาด สดใส ได้น้ำฝนชำระฝุ่นละอองออกไป สิ่งแวดล้อมกลับมาร่มเย็นและสดชื่น ทำให้ผมรู้สึกเพลิดเพลินกับการทำงานในวันหยุด..เสร็จแล้วก็ไม่รู้สึกเหนื่อย มีแรงสะสางงานเอกสารได้อีก
เพื่อนสนิทโทรมา..บอกว่าทำงานอยู่ที่โรงเรียนเหมือนกัน บรรยากาศใกล้เคียงกัน คือมีฝนตกมาก่อนหน้านี้ มีใบไม้ร่วงหล่นตามถนนและอาคาร ภารโรงก็มีบ้านอยู่หลังอาคารเรียนนั่นแหละ แต่ก๋็ไม่ได้ออกมาเก็บกวาดแต่อย่างใด..เพื่อนจึงเปรยๆว่า...
"โรงเรียนที่มีคนต้องทำ กลับไม่ได้ทำ..โรงเรียนที่ไม่มีคนทำ..ก็ยังทำกันได้ทำกันดี..".....นี่ล่ะ.โรงเรียนขนาดเล็ก ที่ต้องปรับไปตามสภาพ
ผมอยู่โรงเรียนนี้มาเกือบ ๘ ปี ทุกครั้งที่ปิดเทอมใหญ่..จะวางแผน..ตั้งหลักคิดกันกับครู ว่าเราจะช่วยกันอย่างไร จะทำอย่างไรให้สภาพความเรียบร้อย สวยงาม คงไว้ให้ได้เหมือนบ้านของเรา..เหมือนตอนที่เปิดเรียนตามปกติ
จะว่ามีแนวคิดเหมือนยึดติด..ก็เหมือนนะ แต่จริงแล้วไม่ใช่เลย ส่วนหนึ่งเกิดจากความคิด ที่พยายามจะให้ตระหนักร่วมกันถึงคำว่า "สถานที่ราชการ" และเป็นสถานที่ที่ให้งานทำ และเป็นงานที่เป็น "วิชาชีพชั้นสูง"อีกด้วย แล้วทำไมเราจะทำให้ดูดีมีระเบียบเรียบร้อยสวยงามไม่ได้...ล่ะ
การปิดภาคเรียน..เป็นกำหนดการที่ถูกต้องเหมาะสม นักเรียนต้องพักบ้าง และเตรียมตัวเรียนรู้ในชั้นที่สูงขึ้น ส่วนครูทุกคน..ก็เข้าใจดีแล้วว่า เขาให้พักเฉพาะเด็ก ครูก็ต้องทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย อะไร อย่างไร ก็ว่ากันไปในแต่ละโรงเรียน
แต่แท้จริงเป็นไปไม่ได้...หลายโรงเรียนก็หลายมาตรฐาน นโยบายหรือมาตรการของต้นสังกัดที่มีทุกปี แต่โรงเรียนส่วนใหญ่ก็เงียบเหงา นิ่งสนิท ไร้จิตวิญญาณ บางโรงถึงกับโทรม จนคล้ายโรงเรียนร้าง...บางครั้ง เห็นแล้วต้องปลง..จรรยาบรรณและเงินเดือน ไม่ช่วยทำให้ครูไทย คิดได้ใฝ่ดีเท่าที่ควร...เลยรึ..
โชคดีที่คณะครูที่โรงเรียน..ที่มีอยู่น้อยนิด แบ่งเวรยามกัน ผลัดกันมาอยู่เวรยามช่วงกลางวัน เท่าที่ผ่านมา ครูเวรจะช่วยเก็บกวาด ดูแลรักษาสภาพแวดล้อม ช่วยกันรดน้ำต้นไม้รอบอาคาร โดยปกติ เดือนเมษายน ก็เริ่มจะมีฝนตกบ้างแล้ว ปัญหาจะอยู่ที่บางช่วงบางตอนที่มักมีพายุฤดูร้อน หลายครั้งที่ต้องเก็บกวาดกันอย่างหนัก ซึ่งผมก็จะมาช่วยอีกแรง
ดังนั้น..การปิดโรงเรียน..ในช่วงปิดเทอม จะไม่มีครูหรือผู้บริหารที่โรงเรียน..แม้แต่วันเดียว...จะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย..ไหนจะต้องคำนึงถึงความปลอดภัย..งานธุรการที่ต้องติดต่อประสานงานกับต้นสังกัด การประสานผู้ปกครองชุมชน และอื่นๆที่เป็นงานพิเศษอีกมากมาย
ช่วงปิดเทอม..สงบเงียบก็จริง แต่ก็ช่วยให้การทำงานมีสมาธิ ได้เก็บงาน สะสางงานให้เป็นระบบระเบียบ จึงเป็นโอกาสพิเศษที่ได้ปรับปรุงและพัฒนางานในหลายๆด้าน แต่ถ้าปิดเทอมด้วย โรงเรียนก็ปิดด้วย ไม่มีใครไปทำงาน โรงเรียนว่างบุคลากรอย่างต่อเนื่อง...ผมว่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้านะครับ...ต้นไม้ในกระถางเฉาแน่.
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๓ มีนาคม ๒๕๕๗
พักผ่อนบ้างนะท่าน ผอ.คนขยัน
จริงด้วยครับ
ถ้าปิดโรงเรียนต้นไม้ตายแน่ๆ
ขอชื่นชมการทำงานของผอ.และคณะครูครับ
555 คิดเหมือนกันเด๊ะเลยค่ะ
จริง ๆ ด้วย
มาชื่นชม ผอ.ต้นแบบค่ะ