ชีวิตสมภาร : เมื่อเหลือพระ ๓ รูป

• ชีวิตสมภาร : เมื่อเหลือพระ ๓ รูป

วัดยางทองมีพระภิกษุ ๖ รูป แต่ตอนนี้เหลืออยู่เพียง ๓ รูป... โดย ๒-๓ วันก่อน รูปหนึ่งไปรักษาตัวกรุงเทพฯ รูปหนึ่งไปเยี่ยมหลานนครฯ และเมื่อวานซืน รูปหนึ่งก็ขอลาไปเที่ยวภูเก็ตกับญาติโยม...

นับว่าเป็นครั้งแรกตั้งแต่เป็นสมภารมา ที่พระเณรในวัดมีไม่ถึงห้ารูป รู้สึกได้ถึงความพร่องบางอย่างภายในวัดที่กำลำก่อตัวขึ้นมา ดังเช่นเมื่อวานนี้ สมภารไม่ได้เคาะระฆังลงทำวัตรสวดมนต์เช้า เพราะกุญแจโบสถ์นั้น พระที่รับผิดชอบฝากไว้กับท่านรองสมภาร ซึ่งจะไปสั่งให้ท่านเปิดโบสถ์ปิดโบสถ์ก็ดู กระไรอยู่ เพราะท่านมีอาวุโสคือเป็นผู้ใหญ่กว่าสมภาร ทั้งด้านอายุและพรรษา เพียงแต่ท่านไม่ได้เป็นสมภารเท่านั้น...

อย่างไรก็ตาม ท่านก็ได้ทำหน้าที่ตามความจำเป็นบังคับ คือไปเปิดโบสถ์ไว้ตั้งแต่ก่อนตีเจ็ด ดังนั้น เช้านี้ เมื่อเห็นโบสถ์เปิดแล้ว สมภารจึงไปเคาะระฆังแล้วก็ห่มจีวรขึ้นโบสถ์ทำวัตรสวดมนต์รูปเดียว เพื่อรักษาธรรมเนียมของวัดที่ตั้งขึ้นมาให้คงอยู่ กล่าวคือ นอกพรรษา เคาะระฆังสวดมนต์เช้าเวลาตีเจ็ด ส่วนในพรรษาเพิ่มเคาะระฆังสวดมนต์เย็นเวลาห้าโมงครึ่ง...

เมื่อวานมีศพเข้ามา... ก่อนหน้าหนึ่งวันก็แจ้งเจ้าภาพว่า เต็นท์วัดมี ซึ่งปกติพระเณรกับเจ้าภาพจะชวยกันกาง แต่ตอนนี้มีพระในวัด ๓ รูปเท่านั้น เจ้าภาพต้องหาคนมาช่วยกันกางเอง... เมื่อเจ้าภาพหาคนมาได้ การกางเต็นท์ก็ผ่านไปโดยมีท่านรองฯ เป็นผู้อำนวยการ... และตอนเย็นใกล้ค่ำ ก่อนวันงาน ท่านรองฯ อีกนั้นแหละ ที่เดินสายไฟต่อไฟอยู่ตามลำพัง...

ส่่วนพระอีกรูปนั้น เป็นพระบวชภายแก่ ที่เรียกกันว่าพ่อหลวงหรือหลวงตา ซึ่งก็มีศักดิ์เป็นน้าของสมภาร อายุ ๗๕ แล้ว.... ความเป็นอยู่ประจำวันของท่านก็ยังปกติ คือบิณฑบาตแล้วก็รดน้ำต้นไม้ แต่ช่วงนี้ ท่านต้องเอาใจใส่เป็นพิเศษ เพราะไม่มีใครช่่วยแบ่งเบาภาระนี้ได้...

ขณะที่สมภาร ก็ปกติ กล่าวคือ เข้าไปเติมเต็มในส่วนต่างๆ ที่จำเป็นเร่งด่วนในทุกๆ เรื่อง เมื่อพระในวัดมีเพียง ๓ รูป การเติมเต็มดังว่า ก็จะต้องมากขึ้น นั่นคือ ทำทุกอย่างที่จำเป็นเร่งด่วนเพื่อให้กิจการของวัดดำเนินไปตามปกติ...

อันที่จริง พระเณรน้อยก็ใช่ว่าจะเป็นข้อพร่องทุกอย่าง ที่เป็นคุณก็มี ซึ่งที่ชัดเจนก็คือ ค่าน้ำค่าไฟซึ่งสมภารต้องจ่ายนั้นจะน้อยลง... ปีที่แล้ว พระเณรค่อนข้างเยอะเกือบทั้งปี ค่าน้ำค่าไฟรวมทั้งปีก็ ๖ หมื่น ๗ พันกว่าบาท นั่นคือ โดยเฉลี่ยก็เดือนละ ๕ พันกว่าบาท... แต่ปีนี้ ๓ เดือนผ่านไปแล้ว ค่าน้ำค่าไฟเดือนมกราก็ไม่ถึง ๔ พัน ส่วนกุมภาและมีนา ก็เดือนละ ๔ พันกว่าๆ เท่านั้น...

อีกอย่างหนึ่งก็คือ ปัญหาการกระทบกระทั้งระหว่างพระเณรก็ย่อมน้อยลงหรือเกือบจะไม่มีเลย เมื่อสมาชิกน้อยลง... ขณะที่ตอนพระเณรมีอยู่จำนวนค่อนข้างมากนั้น สมภารต้องคอยคุมเกมส์ในหลายๆ เรื่อง เพื่อให้อยู่กันอย่างสงบสุข และมีระเบียบวินัยพอสมควรตามเกณฑ์มาตรฐานทีควรจะเป็นไปได้... แต่เมื่อเหลือ ๓ รูป ก็ไม่จัดว่าเป็นภาระเลยในเรื่องนี้...

ตามที่เคยสังเกต หลายๆ วัด ท่านสมภารรุ่นพี่ รุ่นพ่อ บางครั้งท่านก็อยู่รูปเดียว บางครั้งท่านก็อยู่กันถึง ๑๐-๒๐ รูป ซึ่งท่านก็อยู่ผ่านมาได้...

ดังนั้น สมภารวัดยางทองก็คงจะอยู่ได้เหมือนกัน เพียงแต่การบ่มเพาะประสบการณ์ทำนองนี้ เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น..

[ขจิต ฝอยทอง]

นมัสการท่าน

ดีใจที่ได้อ่านบันทึก

ได้เห็นการพัฒนาวัดครับ