“แยกแยะ งานบันเทิงกับการเมือง”

เมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2557 จังหวัดแพร่มีโอกาสจะจัดงานคอนเสริต์ “ปู พงษ์สิทธิ์  คัมภีร์,หงา คาราวาน” ซึ่งผู้จัดงานคือตำรวจ เพื่อนำรายได้จัดซื้อเสื้อเกราะใช้ในราชการและป้องกันชีวิตเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน เนื่องจากงบประมาณมีน้อยไม่เพียงพอในการจัดซื้ออุปกรณ์เพื่อใช้ในการปฏิบัติงาน จึงต้องจัดกิจกรรมเช่นนี้ งานนี้มีประชาชนให้การสนับสนุนเป็นจำนวนมากเพราะสนนราคาบัตรเข้าชมคอนเสริต์ราคาเพียง 100 บาทและศิลปินที่มาแสดงมีแฟนเพลงติดตามเป็นจำนวนมาก ที่สำคัญศิลปินระดับนี้ราคาค่าตัวการแสดงต่อครั้งเป็นเงินหลักแสน  ด้วยราคาบัตรเพียง 100 บาท ทำให้หลายคนสามารถสัมผัสและใกล้ชิดศิลปินที่ชื่นชอบได้ แต่ก็มีบุคคลบางจำพวกแยกแยะเรื่องการเมืองกับความบันเทิงไม่ออก รับฟังความคิดความเห็นข้อมูลข่าวสารเฉพาะที่ตนต้องการรับฟัง  ยกพวกมาตั้งเวทีปราศรัยโจมตีศิลปินที่มีความคิดอ่านแตกต่างจากตนเอง(คิด) ทำให้คอนเสริต์ที่เตรียมงานไว้ไม่สามารถเล่นได้ เดือดร้อนผู้ขายบัตร(ตำรวจ)ต้องเดือดร้อนหาหนทางแก้ไขปัญหาด้วยการให้ผู้ที่เสียเงินซื้อบัตรนำบัตรที่ซื้อไปชมคอนเสริต์คาราบาวที่จะจัดขึ้นในวันที่ 1เมษายน 57 แทน การนำเอาสีหรือเอาอุดมการณ์ขึ้นมาอ้างเป็นการสร้างความรำคาญบวกความเบื่อหน่ายแก่ประชาชนคนทั่วไป แน่นอนทุกคนไม่เว้นแม้แต่ศิลปินทุกคนมีความคิดทางการเมืองแตกต่างกันไปและบางคนมักร่วมกิจกรรมทางการเมือง แต่ก็ยังมีอาชีพร้องเพลงอยู่และส่วนใหญ่จะไม่นำเรื่องการเมืองมาเกี่ยวข้องกับการแสดงในเวทีที่ได้รับจ้างเพราะถือว่าเป็นอาชีพที่ให้ความสุขทางเสียงเพลง

ความคิดเห็นแตกต่างทางการเมืองเป็นสิทธิส่วนบุคคลของทุกคนมีที่สามารถคิดเห็นต่างได้ ความคิดของแต่ละคนย่อมมีสอดคล้องกันหรือขัดแย้งกันได้ แต่กลุ่มขั้วการเมืองที่มีข้อพิพาทมักจะสร้างสัญลักษณ์เพื่อแบ่งเค้าแบ่งเรา ทั้งที่ทุกคนเป็นคนไทยเหมือนกัน การนำเอาสีมาเป็นตัวแบ่งแยก ยัดเยียดความคิดอุดมการณ์เกินความเป็นจริง บางครั้งสร้างความเดือดร้อนแก่ผู้ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง(ไม่ใช่ว่าผู้เขียน ไม่มีความคิดเห็นทางการเมือง) ยกตัวอย่างเช่น มีแม่ค้าคนหนึ่งซื้อดอกดาวเรืองเพื่อไปบูชาพระพิฆเนศตามความเชื่อของผู้ค้าขาย ก่อนจะกลับร้านค้าแวะซื้อข้าวกล่องเพื่อดับความหิวกระหายห แต่กลับพบกับเจ้าของร้านอาหารแห่งหนึ่งปฏิเสธไม่ยอมขายอาหารให้เพราะสีดอกไว้ไหว้พระเป็นสีสัญลักษณ์ตรงข้ามกับที่ตนเองสนับสนุนอยู่ และแน่นอนฟากฝ่ายอีกสีก็มีผู้ประกอบการร้านอาหารเช่นกันก็มีเหตุเหมือนกัน เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์(วันวาเรนไทน์) ที่ผ่านมาเด็กหรือผู้มีความรักนิยมซื้อดอกกุหลาบเพื่อให้คนที่รักก็ได้การปฏิเสธการขายอาหารเพราะสีของดอกไม้ แล้วแบบนี้จะให้ทำอย่างไรจะซื้ออะไรจะใส่เสื้อผ้าสีอะไรคงจะคิดคำนึงให้ถี่ถ้วนและซื้อตามความชอบไม่ได้เพราะแม่สีหลายสีกลายเป็นสีประจำกลุ่มการเมือง หากยังเป็นเช่นนี้ไม่ว่าจะทำกิจกรรมอะไรหรือตัวละครที่เกี่ยวข้องกับงานมีส่วนเกี่ยวข้องทางการเมืองเพียงนิดเดียว ก็จะต้องยุติการทำงานไปโดยปริยาย หากยังไม่แยกแยะโลกความบันเทิง จะค้านก็ต้องค้านให้ได้ ขอให้แยกแยะหน่อยได้ไหมครับ เพียงพวกมากรากมาก็เฮโลตามกันมา แค่สอบถามมาเรื่องใด ไม่พอใจเรื่องอะไร เดือดร้อนจริงหรือเปล่า???เจอคำถามเช่นนี้ไป กับตอบคำถามไม่ได้ ขอให้ใช้ความคิดหน่อย สิ่งไหนดีควรสนับสนุน สิ่งไหนไม่ถูกไม่ควรให้ยับยั้งเพื่อไม่ให้บ้านเมืองเสียหายยยยยย ดูที่ความพอดีกับบ้าง.......แถมท้าย ฤดูร้อนของประเทศไทยมีเทศกาลสงกรานต์คนไทยนิยมใส่เสื้อสีสดใสลายดอก สีเหลือง สีแดง สีฟ้า สีสดๆ คงจะไม่มีใครคิดมากเกินนะครับพี่น้อง....................มีดสองคม