ได้ยินเขาเปรียบเทียบกันว่า คนที่ต้องใช้กำลีงกายทำมาหากิน สู้ฟ้าสู้ฝนและสู้แดดนั้น เป็นคนเข้มแข็งน่านับถือ และยังให้สมญาว่า คนกินแดด
คน"กินแดด" มีความอดทนเป็นพิเศษ อาจเรียกว่าทรหดละมัง แค่เอ่ยถึงแสงแดด เราก็นึกถึงความร้อนระอุ แผดเผา บางคนแพ้แดด จนผิวปวดแสบ ปวดร้อน แค่เหงื่อซึมตามหน้าผาก เรายังรู้สึกรำคาญ แต่คนที่ทำงานเหงื่อท่วมตัว ยังสู้ไหว อาจเป็นเพราะการไม่คุ้นเคยต่อกัน จึงทำให้คนกลัวแดด ย่อมแพ้แดดเป็นธรรมดา
อย่าว่าแต่ร่างกายเราที่ต้องอาศัยแสงแดดเลย แม้พืชพันธุ์ธัญญาหาร ก็สังเคราะห์อาหารจากการใช้แสงแดดเป็นตัวปรุง นอกจากนี้ ถ้าสังเกตให้ดี จะเห็นว่าดอกไม้ในฤดูร้อนนี้ ช่างสดใสแจ่มกระจ่างกว่าฤดูอื่น สีสันเข้มจนสะดุดตา
ดอกใหญ่ สวยสง่าท้าทายผู้ชม ใครว่าแสงแดดทำให้เกิดแต่ความเหี่ยวเฉา ต้องเปลี่ยนแปลงความคิดใหม่เสียแล้ว
วันก่อนสงสารดอกดาวกระจาย เนื่องจากผู้เขียนปลูกปลายหนาวต่อฤดูร้อน ที่อากาศร้อนมากขึ้นทุกวัน คิดไปว่าคงจะทำให้เขาออกดอกแบบแคระแกรน เพราะความบอบบาง ที่ไหนได้ผู้เขียนเข้าใจผิด ปรากฎว่า ดาวกระจายกลับออกดอกไม่หยุด ชุดหลังๆดอกยิ่งใหญ่ขึ้น สีสดขึ้นตามอุณหภูมิที่ร้อนแรง มิน่า สาวๆที่ที่ทำงานในท้องไร่ท้องนา ผิวในร่มเสื้อผ้าของเธอจึงผุดผ่องมีน้ำมีนวลชวนมอง เหมือนดอกไม้
ยิ่งอัศจรรย์ เมื่อเจ้าดอกบลูฮาวาย ที่มีกลีบสีครามบอบบาง น่าร่วงโรย กับแสงตะวันร้อน แต่ทว่า กลับพากันออกดอกกันยกใหญ่ ราวกับจะแข่งขันกัน
ดอกไม้ฤดูร้อน กลับกลายเป็นผู้มาช่วยดับร้อน จากการได้ชมความสวยงามเบิกบานเหล่านี้ แดด ไม่เคยทำให้สิ่งใดย่อยยับ แต่แดด กลับสร้างสรรค์ให้โลกงดงาม มีคุณค่า กินแดดแต่พอประมาณ เหมือนการบริโภคสรรพสิ่งพอประมาณ ย่อมเป็นคุณเสมอ ทั้งพืชและสัตว์
สุขสันต์ในคิมหันตฤดูนะคะ
สวยทุกภาพเลยครับ เห็นแล้วเบิกบานใจดี
...ชอบดอกบลูฮาวาย...พริ้วสวยงามคลายร้อนนะคะ
เป็นศัพท์ใหม่สำหรับพี่ค่ะ คนกินแดด น่าจดจำ
สวัสดีค่ะคุณอักขณิช
ขอบคุณดอกไม้ฤดูร้อนที่บ้านเองค่ะ
เมื่อวานนี้ฝนตกหนัก ดอกไม้ยิ่งเติบโตกันใหญ่เลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณnui
คนกินแดดเหมือนๆกับสิ่งรอบกายเราที่กินแดดเหมือนกัน
ความหมายถึงความทรหด อบอุ่น และเข้มแข็ง
ขอขอบคุณเจ้าของดอกไม้กำลังใจทุกท่านค่ะ