ดอกต้าง...อ้างว้างนัก
ดอกต้าง...หรือ ดอกต้างหลวง
ดอกไม้ป่าชนิดหนึ่ง ต้นสูงชลูด ใบเดี่ยวขนาดใหญ่ แฉกคล้ายใบมะละกอ หรือสาเก ชอบที่ชื้นใกล้น้ำ ดอกเป็นช่อก้านยาวรวมเป็นกระจุก เมื่อบานจะมีสีขาวครีม
ตอนเล็ก หลังบ้านมีเหมืองน้ำไหลผ่าน ยังจำได้ว่ามีต้นไม้สูงใหญ่ขึ้นอยู่รีมน้ำ แปลกกว่าต้นอื่นคือ ต้นห่มไปด้วยขน เหมือนกำมะหยี่ ไม่น่าเล่น น่าขึ้น เหมือนต้นไม้อื่นใกล้เคียง และความเป็นเด็กก็ไม่เคยถามว่า เกิดขึ้นเองหรือมีใครปลูก มีไว้ทำอะไร...ต่อมาเมื่ออายุมากขึ้นถึงรู้ว่า ใบต้าง และใบเต้า ใช้รองสะตวง(ขันพิธีงานมงคล และ งานอมงคลแบบทางเหนือ) ส่วนดอกที่ยังไม่บานใช้ลวกทานกับน้ำพริก แกงใส่ปลาแห้ง แกงแคร่วมกับผักอื่นๆ ต้มใส่เกลือกับหมูสับก็อร่อยไม่แพ้มะระจีน ออกจะขมน้อยกว่าและมีรสหวานกว่าด้วยซ้ำ เมื่อป่วยแม่ชอบบังคับให้กินของรสขม เมนูดอกต้างเป็นหนึ่งในนั้น
ดอกต้างลวกรสชาติขมเล็กน้อย แต่ทานแล้วลิ้นปรับรสเป็นหวานภายหลัง สรรพคุณช่วยให้คนป่วย เบื่ออาหาร ทานอาหารได้อร่อย ทานได้มากขึ้น นอกจากนั้นยังช่วยรักษาแผลในกระเพาะตามสูตรอาหารเป็นยาแบบโบราณ ช่วยขับไข้ ไล่พิษ และผมยังเชื่อในเรื่องสรรพคุณทางยาอื่นๆที่จะมีผู้วิจัยพบในอนาคต เหมือนกับพืชพื้นเมืองหลายชนิด ล่าสุดคือ ทะเรียนเทศ หรือ ทุเรียนน้ำที่กำลังโด่งดังขณะนี้...ซึ่งเคยเขียนไว้เมื่อหลายปีก่อน ผักพื้นบ้านเหล่านี้หากพบเจอแม้ไม่เคยทาน ไม่เคยรู้จัก ก็น่าลอง น่าชิม เผื่อจะติดใจ ปรับเปลี่ยนเป็นเมนูตามชอบ นอกจากสนับสนุนไม่ให้สูญหายแล้ว ยังจะคงคุณค่าที่จะค้นพบในอนาคตไว้ให้คนรุ่นหลังอีก
ต้นต้างขึ้นในป่าดิบชื้น หรือที่ชื้นแฉะ ใกล้ลำธาร เหมืองน้ำ หัวไร่ชายป่า ตามธรรมชาติต้องขึ้นแข่งกับไม่ใหญ่อื่นๆ จึงต้องมีต้นชลูดสูง มีกิ่งก้านน้อย และมักมีกิ่งก้านใกล้ปลายยอด เดี๋ยวนี้มีการนำต้นต้างมาเป็นไม้ประดับตามส่วนหย่อมหลายที่ให้เห็น จากทรงต้นและใบที่ใหญ่ งาม ไม่ร่วงเมื่อแล้ง และออกดอกได้ในเมืองในฤดูนี้ แต่คนเดี๋ยวนี้คงไม่รู้จักดอกต้างกันเสียแล้ว....
ดอกต้างกำลังน่าทาน.....
ความเห็น (2)
ไม่เคยเห็น และไม่รู้จักมาก่อนเลยจ้ะ ขอบคุณที่นำมาให้เป็นความรู้
...มองดูเหมือนผลไม้เล็กๆนะคะ ...เพิ่งได้เห็นแปลกตาดี...ขอบคุณค่ะ