" ...เปิดรูป..."
เปิดรูป ย้อนภาพ วันวาน
เวียนวน ขับขาน ทุกข์สุข
ภาพหมอง คนเหม่อ ต่างยุค
ปลอบปลุก เรื่องราว ผ่านมา
ผนึกจำ รอยกระดาษ รอยอดีต
หลังภาพ เขียนขีด คมภาษา
คิดถึง ห่วงใย ...ในรจนา
สีหมึก เริ่มซา ซบเซา
คนต่าง ต่างคน ค้นตรอก
โลกกลม หลายซอก หมู่เหล่า
ทางไกล แบ่งกั้น เขา-เรา
ที่อยู่ ใช่เหย้า ใช่เรือน
แลภาพ นึกถึง รอยพริ้ม
แปลกคน แต่ปริ่ม ยิ้มเกลื่อน
มิตรภาพ เผ่าพันธุ์ ผองเพื่อน
ไร้เงื่อน ครอบงำ คำว่า "เรา"
ถ่ายภาพ ใบใหม่ ในวันนี้
ต่างคน ต่างสี ต่างเผ่า
รอยยิ้ม ย่นยับ แฝงเงา
เรา - เขา เขียนใหม่ ด้วยเลือดคน
ไฉนเลย อนุสรณ์ แห่งภาพถ่าย
จักมี ความหมาย ให้ขุดค้น
คึดถึง ห่วงใย ....เห็นแก่ตน
อนุชน คงทราบ... จากภาพเอย
สุกรณ์ บงไทสาร ประพันธ์ (ในครั้งดูรูปเก่า)
๑๑/๐๓/๕๗
ขอบคุณค่ะ....