เพราะรัก และผูกพัน..คล้องใจกันด้วยสายใย


20  ปี ผ่านไปที่ได้เป็นผู้ให้...สานความสุขร่วมกัน

ระว่างครูหยิน - ครูเสริม กับชนเผ่าซาไก...  3   กลุ่มบนเทือกเขาบรรทัด

อะไรเขารัก  อะไรเขาปรารถนา....ซึมซับได้ว่า...เพราะรัก และผูกพันจึงก้าวมาด้วยกัน

ได้ค้นพบรักแท้....การแบ่งปัน....ความรู้จักพอ

และเขาก็เป็นผู้ให้..ตามสภาพ  ตามศักยภาพที่เขามีอยู่

เมื่อเขาได้ของป่า..ที่เขารู้ว่า ครูหยินชอบ

เขาจะเก็บเอาไว้ให้....เขารู้สึกดีใจ ถ้าครูหยินยอมรับของที่เขามอบให้

สิ่งที่ครูหยินศรัทธาในชนเผ่าซาไก  คือ การแบ่งปัน  

เมื่อครูหยินให้ของ ถ้าเขามีแล้ว..เขาบอกว่าให้ครูหยินเอาไปให้คนอื่นเถอะ...

เพราะเขาคนนั้นไม่มี....ทุกครั้งที่ได้รับของจะมีการแบ่งปันอย่าเท่าเทียม และยุติธรรม

จึงเป็นแบบอย่างที่..ครูหยินนำมาสอนนักเรียน...ให้รู้จักพอ และแบ่งปัน

หมายเลขบันทึก: 563628เขียนเมื่อ 11 มีนาคม 2014 10:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มีนาคม 2014 10:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ส่งกำลังใจให้คนทำงานจ้ะ แล้วพบกันจ้ะ

แต่ที่บ้านเรา

ถ้าเขาเอาของมาให้

ทั้งที่มีอยู่พอสมควรแล้ว

กลับต้องระมัดระวังการปฏิเสธ

ตอนนี้ใช้วิธีรับไว้แล้วเอาไปแบ่งคนอื่น

เกรงว่าสักวันมันจะวนไปถึงเจ้าของนะ 555

  • สวัสดีครับแม่หยิน
  • "ทุกครั้งที่ได้รับของจะมีการแบ่งปันอย่างเท่าเทียม และยุติธรรม"
  • น่ารักจังเลยครับ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท