๔๑๑. ใช่หรือ? กับสิ่งที่เกิดขึ้นในยุคนี้

      ในสมัยประมาณ ๒๐ กว่าปีที่ผ่าน...การทำงานไม่มีระบบ IT

เข้ามาช่วยในการทำงาน...การที่จะทำงานในแต่ละครั้ง...สิ่งที่เป็น

เครื่องมือช่วยในการทำงานที่ดี ณ ครั้งนั้น นั่นคือ...เครื่องพิมพ์ดีด

(ไม่ทราบว่าเด็กยุคนี้รู้จักหรือไม่ คำว่า "เครื่องพิมพ์ดีด")...สมัยนั้น

ถ้าใครพิมพ์ดีดสัมผัสแล้วรัวเป็นข้าวตอกแตกแล้วละก็...เวลาพิมพ์

เสียงพิมพ์ดีดจะรัวจนใครได้ยินแล้วต้องหันกลับมามองว่า...พิมพ์งาน

เร็วจริง ๆ รัวเป็นเสียงข้าวตอกแตก...

        มา ณ ปัจจุบันนี้...เสียงข้าวตอกแตกหายไป มีแต่คำว่า "จิ้มดีด"

คือ การพิมพ์ที่อยู่บนเครื่องคอมพิวเตอร์ แต่ไม่ค่อยได้เห็นว่า...

เด็กยุคใหม่พิมพ์สัมผัส...เท่าที่เห็นก็จะมีเหลือสำหรับพวกที่เคย

พิมพ์สัมผัสบนเครื่องพิมพ์ดีดมาแล้ว เช่น ฉันและน้องที่ทำงานรุ่น ๆ

เดียวกับฉันอีกไม่กี่คนที่พิมพ์สัมผัส...นอกนั้น เห็นแต่ ก้มหน้าก้มตา

มองที่แป้นพิมพ์ของคอมพิวเตอร์ ซึ่งฉันเรียกมันว่า "พวกจิ้มดีด"...

        แต่เขาก็สามารถนำงานออกมาให้ฉันได้...ก็ไม่ว่ากัน...

จะมองหรือจะไม่มองก็แล้วแต่ท่าน ขอให้งานออกมาเป็นใช้ได้

นับจากมี IT เข้ามามีบทบาทต่อการทำงานในยุคปัจจุบันด้วยแล้ว

ทำให้เห็นถึงการสัมมาคารวะ การอ่อนน้อมถ่อมตน การเคารพกัน

การให้เกียรติกันในที่ทำงาน การรู้จักผู้ใหญ่ ผู้น้อย เริ่มจะเลือนหายไป

นับเป็นแต่เรื่อง "แข่งขัน" กันว่า...ใครเก่ง IT เข้ามาแข่งขันมากขึ้น

เช่น ถ้าใครพิมพ์คอมฯ ไม่ได้ก็จะถูกแบ่งชั้น แบ่งประเภทว่า "ทำไม่ได้"

เข้ามาแทน จึงเป็นที่มาในการเห็นใจซึ่งกันและกันไม่ค่อยมีให้เห็น

แถมพูดจาเสียดสี กระทบกระแทกแดกตันต่อกัน...ไม่เป็นผลดีต่อ

ที่ทำงานเลย...

        จะเป็นสังคมที่เห็นความสำคัญของการใช้ IT มากกว่า

แต่สำหรับฉันกลับไม่คิดแบบนั้น...IT ก็มีส่วนสำคัญต่อการทำงานอยู่

แต่การเคารพในอาวุโส การกตัญญู การสัมมาคารวะ การเคารพซึ่งกัน

และกัน การให้เกียรติกัน การอ่อนน้อมถ่อมตน ฯลฯ ยังคงควรมีอยู่

ในสังคมของการทำงานร่วมกัน...เพราะไม่เช่นนั้น เราจะเห็นว่า

สังคมของการทำงานมีแต่ "การแข่งขัน" การแบ่งแยก จะเอาแต่

ผลงานมาเป็นหลัก...ซึ่งบัดนี้ ภาครัฐก็ทำแบบประเมินผลการปฏิบัติ

งานมาเป็นแบบนั้น 

        ทั้งที่การทำงานในชีวิตจริงนั้น ยังต้องการระบบที่มี "คนดี"

ระบบการทำงานใหม่จะไม่พูดถึง "คนดี" มีคุณธรรมในที่ทำงานเลย

มีแต่วัดจากผลสัมฤทธิ์ของงานเท่านั้น ทั้ง ๆ ที่ความจริงในชีวิตการ

ทำงานไม่ใช่เป็นแบบนั้น...จึงทำให้ฉันเห็น ๆ ถึง ภาครัฐจะกำหนด

ให้ใช้แบบประเมินผลการปฏิบัติงานเป็นแบบใดก็ตาม ไม่ว่า เก่าหรือใหม่

ก็มีจุดอ่อนในตัวของแบบประเมินทั้งนั้น...โดยเฉพาะแบบประเมิน

๓๖๐ องศา ก็เช่นกัน จะใช้ได้ ถ้าคนไทยที่ทำงานมีจิตสำนึกที่ดี

มีคุณธรรม ไม่อคติต่อกัน...

        แล้วใช่แล้วหรือ? กับแบบการประเมิน ฯ แบบใหม่ที่รัฐ

กำหนดให้ส่วนราชการได้กระทำ ได้ผลจริงหรือไม่...ฉันว่า

"ผลงาน" นั้นใช่ แต่ "ผลจากการเป็นคนดีมีคุณธรรมล่ะ" วัดจากไหน?

แล้วแบบนี้ใครล่ะที่อยากจะเป็น "คนดี"และ "ทำดี"...สำหรับ "สมรรถนะ"

ก็เช่นกัน เหมาะสมหรือไม่กับการนำมาใช้กับ "คนไทย" ๆ พร้อมแล้ว

หรือที่ส่วนราชการจะวัดแบบการประเมินที่แต่ละอย่างนำมาจาก

ต่างประเทศแล้วมาใช้กับบริบทของคนไทย...การที่จะให้คนไทย

ได้ปฏิบัติ ควรหรือไม่กับ "ความพร้อมของคนไทย" ที่ต้องมีความพร้อม

เสียก่อน ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแต่ละส่วนราชการจัดการเอง

แล้วเมื่อไรล่ะ...เราจะเห็นเมืองไทย "พัฒนา" เรื่องคนได้อย่างมีคุณภาพ

เฉกเช่นต่างประเทศบ้าง...

 

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้

บุษยมาศ  แสงเงิน

๑๐ มีนาคม ๒๕๕๗

 

 

 

[บุษยมาศ]

ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ