เพราะรัก และผูกพันธ์...อบอุ่นและสุขสันต์ในบั้นปลายชีวิต

เรื่องของค่ายเล่าเท่าไหร่ไม่เคยจบสิ้น

เมื่อยามสาว-หนุ่ม ปลูกต้นรักไว้ในจิตใจของนักเรียน

ฟูมิฟักทะนุถนอม....ด้วยจิตวิญญาณแห่งความปรารรถนาดีในความเป็นครู

ถึงวันนี้ 20 ปีผ่านไป..จึงเกิดดอกงอกเงยขึ้นเป็นลำดับ

ร่ำรวยลูกศิษย์...แม่อยู่ห่างไกล...แต่ใจยังระลึกถึง

ชีวิตจึงมากไปด้วยผู้คน เหล่าบรรดาศิษย์ทั้งหลาย

แวะมาเยี่ยมเยียนดูและทุกข์ สุข ผู้คนมากหน้าหลายตา

หลากหลายอาชีพ..ฮิ  หนุ่มสาวคู่นี้ชอบกันขณะเรียนมัธยมต้น

กลับมาเยี่ยมครูหยินบ่อยครั้ง....

ปัจจุบันกลายเป็นทหารอากาศ และสาวพยายบาลทหารอากาศ

เพราะเขาเป็นคู่รักกัน..เราได้ดูแลมาเป็นระยะเวลา 3  ปี ช่วง ม. 4 - 6

เป็นความสุขหนึ่งของชีวิตครู....ที่ได้รับมรดกจากการทำในสิ่งดี ๆ

แล้วมีผลในบั้นปลายของชีวิต....การทำความดีอาจไม่เห็นผลในพริบตา

แต่ของให้เชื่อมั่นว่า...ทำดีแล้วมีสุข...สุขในบั้นปลายนี้คือดอกเบี้ยแห่งความดีงาม

[พ.แจ่มจำรัส]

น่าภูมิใจมากเลยนะครับครูหยิน ยินดีด้วยครับ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

มาร่วมชื่นชมสายสัมพันธ์อันอบอุ่นของครูเพื่อศิษย์ค่ะ...