วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2557
แม่โทรมาบอกว่า เพื่อนรักของแม่จากไป
แม่ปราณี เป็นเพื่อนรักแม่ตั้งแต่มาเรียนหนังสือชั้นมัธยม ที่ขอนแก่น แม่มาพักกับเพื่อนคนนี้จนจบ
แม่ปราณี ป่วยเป็นมะเร็งเต้านมมานานมากและนอนป่วยเรื้อรังที่บ้านมานานมากกว่า 10 ปี
แม่เคยไปเยี่ยมกันครั้งสุดท้ายเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา
ต่างคนต่างอายุมาก และมีโรคประจำตัว
แม่เราป่วยเป็นเบาหวาน ปลายเท้าชา เดินไม่ค่อยไหวต้องพยุง
ส่วนแม่ปราณี มีโรค Herpes simplex ซึ่งปวดตลอด แม่หาสมุนไพรมาให้ทา
และบอกเพื่อนว่า คงจะไม่ได้มาหากัน แต่จะพยายามโทรหานะ
2 ปี..ที่ผ่านมาแม่และเพื่อนก็ไม่ได้พบกันอีก
นอกจากส่งข้าวใหม่มาให้กันบ้าง
............
จนกระทั่งก่อนจากไป แม่ปราณีสำลักอาหาร ต้องเข้า รพ รักษาระยะหนึ่งก็จากไปอย่างสงบ
ลูกสาวแม่ปราณีบอกเราว่า..........
ตอนอยู่ รพ ได้นิมนต์พระมาเพื่อรับสังฆทาน และแม่ปราณีได้สวดมนต์ อิติปิโสจนจบ
หน้าตาสดใสขึ้น ได้ทำทุกสิ่งที่อยากทำ
ตอนประมาณ 21.00 น. ของวันที่ 26 กพ 56 แม่ปราณีก็จากไป
................
แม่ของเรา มางานและเป็นเจ้าภาพสวดอภิธรรม ในวันที่ 27 กพ 56
วันที่ 2 มีนาคม 2557
แม่จะมาส่งเพื่อน เพื่อเป็นครูใหญ่ให้นักศึกษาแพทย์ได้เรียนรู้
แม่ปราณี สมกับเป็นครูตลอดชีวิต ตั้งแต่ทำงานรับราชการเป็นครู แม้จากไปแล้วยังเป็นครูอีก
ในโอกาสนี้ ขอให้คุณแม่ปราณี ไปสู่สุคติด้วยเทอญ
แก้ว
วันนี้ 2 มีค 2557 แม่ปราณี จะเป็นคุณครูใหญ่ ให้นักศึกษาแพทย์ คณะแพทยศาสตร์ มข ในวาระสุดท้ายของชีวิต
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของแม่ปราณีด้วยครับ และเสียใจกับมิตรแท้ของคุณหมอครับ
ขอบคุณค่ะ อ Prayat
คุณแม่ปราณีได้เป็นครูตลอดไป
จิตวิญญาณความเป็นครู เป็นประเด็นที่เราพบบ่อย ไม่น้อยกว่า เรื่องศาสนา นะครับพี่