130.บทกวี : รู้ไม่ละ
...
รู้อยู่แล้ว ว่าจะ ต้องละโลก
แต่ยังโศก ใจอาวรณ์ อ้อนอ่อนไหว
ห่วงเสียดาย ไม่กล้า จะจากไป
ทั้งที่รู้ อยู่ต่อไป ก็ไม่นาน
...
ชยพร แอคะรัจน์
...
คำสำคัญ (Tags): #ชยพร
หมายเลขบันทึก: 562890เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2014 14:16 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก