“ชีวิต... คือบทเรียนที่ยากที่สุด”
บทเรียนสำคัญแค่ไหน รู้ไหม... ?
หลายคนมีหลายบทเรียนให้ “จดจำ”
>> บทเรียนแห่งความสุข
>> บทเรียนแห่งความทุกข์
>> บทเรียนแห่งความสำเร็จ
>> บทเรียนแห่งความผิดหวัง...
ในโลกที่มีแต่ความวุ่นวาย เรามักพบเจอกับอะไรหลาย ๆ อย่าง ที่บางครั้งก็ไม่อาจจะรู้ได้ว่าแต่ละวันชีวิตจะดำเนินไปอย่างไร เพราะชีวิตเราไม่สามารถหยุดนิ่งอยู่กับที่ ชีวิตต้องต่อสู้เพื่อก้าวไปข้างหน้า หลายครั้งสิ่งที่เราเผชิญอาจไม่ได้สวยงามอย่างใจหวัง จนทำให้เรารู้สึกท้อแท้กับสิ่งที่เจอจนไม่อยากจะทำสิ่งใดต่อไปอีก
และถ้าสิ่งที่เราพบเจอไม่ว่าครั้งไหน ๆ ทำให้จิตใจเราอ่อนแอ ท้อแท้ และสิ้นหวังหมดกำลังใจ อยากให้ลองมองอีกมุมหนึ่ง มองว่าเราทุกข์ที่สุดหรือเปล่า ? มองว่าเราลำบากที่สุดหรือเปล่า ? เราอาจจะนั่งอยู่ในที่ ๆ หนึ่ง แล้วเห็นคนขายของตากแดดหน้าแดงหน้าดำ ลองถามตัวเองดู เขาเป็นแบบนั้นเขาทุกข์และลำบากกว่าเราอีก เขายังอดทน เขายังสู้ เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น เพื่อครอบครัว เพื่อคนที่รัก
ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่เรามีจิตใจเข้มแข็ง เราก็จะสามารถมองเห็นปัญหาต่าง ๆ ที่เราเผชิญ สิ่งที่จะสามารถช่วยให้เราใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างมีความสุข คือทำทุกสิ่งทุกอย่างในวันนี้ให้ดีที่สุด เมื่อวันนี้รู้สึกทุกข์ให้คิดว่าพรุ่งนี้เราจะไม่ทุกข์ ถ้าวันนี้รู้สึกลำบาก ให้คิดว่าพรุ่งนี้จะต้องดีขึ้น เป็นการให้กำลังใจตัวเอง ปล่อยวางอย่ายึดติดกับสิ่งเดิม ๆ เราสามารถทำทุกวันให้มีความสุขเมื่อเรามีใจที่เป็นสุข เพราะ
“ทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตล้วนมีค่าเสมอ อย่างน้อย ๆ ก็ทำให้เราได้เรียนรู้ว่า สิ่งไหนที่ไม่ควรจะย้อนกลับไปทำซ้ำอีก มีเพียงหนทางเดียว ที่จะใช้ชีวิตโดยที่ไม่ต้องเจอกับความผิดหวังหรือความผิดพลาด นั่นคือการใช้ชีวิตโดยที่ไม่ลงมือทำอะไรเลย”
ขอบคุณรูปจาก : www.kapook.com
ความเห็น (4)
ใช่ครับ ลองดูคนขาย "ข้าวไข่เจียว" ที่กว่าเขาจะขายได้สักกล่องหนึ่้ง เหนื่อยแค่ไหนเนาะ ;)...
สวัสดีค่ะ คุณ ศุภลักษณ์ ศุภผลา
เป็นสารคดีที่ดีมากค่ะ สอนให้เรารู้จักสู้ชีวิต และอย่ายอมแพ้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิต
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ Ongkuleemarn
ทุกอย่างรอบตัวสร้างกำลังใจให้เราได้ อยู่ที่เราจะมองเห็นมุมนั้นหรือเปล่า
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมบันทึกนะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ อรทัย พงษ์ปิยะมิตร
เป็นสารคดี "จัง-หวะ-จะ-เดิน" ซึ่งมีหลายตอนมาก
แต่ละตอนให้มุมมองที่ต่างกันออกไป
ลองติดตามดูนะค่ะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมบันทึกนะค่ะ