บทสดุดี ท่าน พระครูพิศาลวิริยกิจ
4 คิดทำให้จิตใจสูง...มงคล.. [คุณภาพสูง].mp3
เชิดชู บูชาสักการะ คารวะพระผู้มีบุญพูนราศี
สมภารวัดมะองค์นก “โชติทวี” พระผู้มีปฏิปทาน่าชื่นชม
นาม “พระครูพิศาลวิริยกิจ” มอบชีวิตเพื่อพระธรรมดูงามสม
ทั่ววัดปลูกพฤกษ์ไพรให้รื่นรมย์ วัดอุดมสมบูรณ์มูลศรัทธา
วัดเป็นศูนย์บูญทานการกุศล ทั้งเลิศล้นผลงานการศึกษา
นักธรรมเอก – พุทธศาสตร์มหาจุฬา ฯ ปีระกา สองพันห้าร้อยที่ท่านเกิด
อังคาร ยี่สิบแปด กุมภา มารดาบิดาให้ชื่อ “ประเสริฐ”
บุตรคนที่หนึ่งสุดล้ำเลิศ บิดานายสมบูรณ์ นางชุ่ม คือมารดา
ฝึกเรียนธรรมะพุทธะวินัย บ่มนิสัยจนเข้าสู่ร่มผ้ากา ฯ
อายุสิบสี่ท่านบรรพชา เข้าศึกษาพระธรรมคำสั่งสอน
อักขระวิชาอย่างพากเพียร เสริมบทเรียนตามแนวพระบวร
ศึกษาไตรศึกษาและให้ “พร” มีครูสอนทั้งใกล้ไม่ย่อท้อ
อายุยี่สิบเอ็ดอุปสมบท อุตสาห์ “อดทน” เพียรเรียนต่อ
คำนินทาอีกทั้งคำเยินยอ ไม่รีรอรีบสร้างสรรค์ผลงาน
ภายในวัดมีพระวิหารที่สดสวย ช่วยอำนวยอวยพรให้สุขศานต์
ต้นไม้ร่มรื่นให้ชื่นบาน ทุกสถานในวัดถ้วนสุขใจ
อีกทั้งสร้างกุฏิมหา วิริยานุสรณ์ป้องกันภัย
ศรัทธาอุปถัมภ์ร่วมสมัย เมื่อใครเห็นเป็นเด่นสง่า
ต่อมาศาลามหาวิริยา ประชาสามัคคีพึงพา
สร้างกันมาแรมปีกว่าเสร็จสม อุดมยิ่งประโยชน์ใช้สอย
ถัดจากนั้นมีพระธาตุชเวดากอง สร้างจำลองจากครูบาบนดอย
สมปรารถนาที่รอคอย พระบนดอย นามว่า “พระปรีชา”
สร้างเสร็จสมอารมณ์หมาย เหนือบรรยายที่ท่านจะกล่าวว่า
หลวงพ่อภูมิใจที่สร้างเสร็จออกมา ปฏิปทาชื่นชมมงคลยิ่ง
มองแต่ไกลเห็นเป็นสง่า ล้วนนำพาญาติโยมสุดประวิง
แสงสีทองส่องงามอร่ามจริง สุดจะมิ่งยิ่งด้วยพรรณนา
ต่อสร้างพระห้าองค์ตรงพระธาตุ นั่งขัดสมาธิหน้าธาตุชูราศี
องค์ใหญ่โตโอ้อ้าเด่นดี แต้มสีสวยสดทุกวันยาม
ติดตามด้วยอุโบสถไม้สัก จากหน้าวัดเห็นไม่เป็นสาม
จากที่อื่นมาก็เห็นตาม ว่าสวยงามจริงมาดั่งว่าความ
พรรณนามานานจนสับสน ว่าจากคนดังว่าจากท่านสมภาร
ท่านอาจารย์ผู้มากด้วยวิชา ศรัทธารักท่านมีมากหลาย
เดินเยี่ยมชมวัดได้ตามใจไซร้ มาวัดไม่มีภัยอันตราย
ท่านใจดีอาจจะมีของฝากไว้ อย่างน้อยน้อยก็ได้เป็นหลักธรรม
ยกย่องเทิดทูลบูชานิยมทั่ว ขึ้นเหนือหัวยอยกสรรเสริญ
ตัวข้าศิษย์น้อยขอตามเดิน ที่เผชิญมาด้วยประสบการณ์
ศิษย์พระรูปนี้ขอคารวะ ที่ยังมีพระอาจารย์เปี่ยมราศี
เคยทำตัวเหลวไหลในบางที ศิษย์ไม่ดีรูปนี้ขออภัย
อีกหนึ่งอยากสร้างประพันธ์หวาน ให้กล่าวขานไปด้วยอัธยาศัย
ไม่ต้องถามว่ารูปนี้เป็นลูกใคร แค่ชาวไร่ชาวนาตามไพรพนา
แต่วันนี้หลวงพ่อผู้ยิ่งใหญ่ มากด้วยใจมีคนรักสมัครสมาน
ศิษย์อยู่หลวงพ่อมานาน ขอขานยกย่องตำนานครู
เป็นเณรน้อยอยู่วัดกับหลวงพ่อ นั่งหน้างอเมื่อถูกพ่อสอนรู้
เคยทำผิดจากเรื่องที่ทำอยู่ จึงได้รู้เรื่องที่พ่อท่านสอนมา
ที่กานต์มีวันนี้เพราะพ่อสั่ง เป็นกำลังให้ลูกได้ศึกษา
ปริยัติอีกทั้งปริญญา จบออกมาจึงอยากให้พ่อภูมิใจ
ขอเทิดทูลบูชาพระคุณพ่อ จักสารต่อปฏิทานที่ตั้งไว้
จากประพันธ์เล่าเรื่องบรรยายความ ที่การูนย์ตามให้ลูกได้อาศัย
ซึมซับการทำงานกับใครต่อใคร จึงทำให้ลูกคนนี้มาได้ดี
ยอกวีบทความให้เป็นหนึ่ง จักให้ลึกซึงมากกว่านี้
ขอกล่าวทดแทนด้วยบทกวี ว่าท่านนี้คือครูในดวงใจ
ผู้มากด้วยหัวใจการศึกษา ว่าเวลาไม่ทำให้คนเปลี่ยนแปลง
...ส.วิสุทฺธสีลเมธี. (ผ้าขาวเปื้อนหมึก)
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น