ช่วงนี้ (เกือบเดือน) ที่รอนแรมไปต่างจังหวัดภาคอีสานไปไหว้พระธาตุพนม เพื่อเปิดโลกทัศน์บ้างว่า ปัจจุบันชาวบ้านเป็นเช่นไร
จึงไม่เห็นบันทึกของผม วันนี้มีโอกาสมาเข้าเน็ตจึงขอแจ้งความเป็นไปบ้าง ตอนนี้อยู่สกลนคร ขออภัยเพื่อนกัลยมิตรทุกท่านนะครับ
วันนี้โพสต์เรื่อง ชีวิต คือ การแสวงหาช่องทาง เพื่อหาจุดยืนของชีวิต แล้วฝังชีวิต (อาชีพ) จนกระทั่งเกษียนตัวเอง แต่ชีวิตจริงๆ ไม่มีเกษียน ยังคงดำเนินไปตามเส้นทางของมันเองจนจบสิ้นลมหายใจ อยู่ที่ว่าใครจะเลือกหรือตัดสินใจไปเส้นทางใด อนึ่งชีวิตมีมิติบางๆที่คอยควบคุมกากระทำของเราอยู่เบื้องหลังการกระทำด้วยเรื่อง ผลกรรมที่ลิขิตชีวิตเรา จริงอยู่แม้กรรมปัจจุบันจะมีแรงส่งทีมีพลวัตรมากก็ตาม เราจะเห็นว่าเส้นทางชีวิต โชคชะตานั่นคือ ผลกรรมที่ลิขิตเรา ศึกษาลึกๆ ก็จะเข้าใจว่า สัตว์โลก ล้วนดำเนินไปเส้นทางนี้
แต่อย่างไรก็ตาม พุทธศาสนาก็สอนให้เอาชนะกรรมด้วยเจตนาดี มีปัญญาที่หนักแน่น ความเข้าใจที่เข้มข้น การมุ่งมั่นที่แข็งแกร่ง คือ พลังที่จะเอาชนะกรรมอดีตได้
ดังนั้น กรรมปัจจุบัน จึงเป็นกรรมที่เสี่ยงระหว่างกรรมส่งผล และกรรมนำพา ขอให้เราอยู่ด้วยความเชื่อมั่นว่า ชีวิตอยู่ในกำของกรรมของเรา มิใช่ให้คนอื่นหรือพระเจ้า พระพรหมที่ไหนไม่รู้มากำกับให้เป็นไปเหมือนปล่อยปลาตายให้ไหลไปตามกระแส เราควรเป็นปลาเป็นที่ทวนกรรม ทวนกระแสใจเราบ้าง
วันนี้เดินทางไปหลายๆที่ ย่อมเห็นวิถีชีวิตมีความแตกต่างกันที่เหมือนกัน คือ ต่างกันในแง่พฤติกรรม แต่เหมือนกันในกรอบมีกรรมกันทุกคน บ้างติดในตนเอง ในสังคม ในวัฒนธรรม ความเชื่อ ศาสนา ทัศนะ สารพัดที่ขีดเส้นทางหรือลิขิตตนเองไป แต่สุท้ายปลายทางคือ จุดจบ
สวัสดีครับ
ดิฉันเชื่อมันในผลของการกระทำในปัจจุบัน มากกว่าผลของกรรมจากอดีตชาติค่ะ
ยังมั่นใจว่าทำดีได้ดีค่ะ ... แม้ไม่มีใครเห็น แต่คนกระทำรู้ดีที่สุดค่ะ
ถึงว่า...พี่เข้ามา Gotoknow ยังคิดอยู่เหมือนกันว่า...เงียบไป ช่วงนี้...เดินทางปลอดภัยแล้วกันนะคะ...