"ทุ่งอ้อ" กับชีวิตจริง
สวัสดีครับทุก ๆท่าน บนเวบ g2k วันเวลาที่ห่างหายไปด้วยภาระหน้าที่ ที่หนักหน่วงมาก ๆ ต้องเตรียมการ + ดำเนินการ งานแรกผ่านไป(งานวันครู) งานที่สองก็ประเดประดังเข้ามาอีก (งานเลือกตั้งกรรมการผู้แทนใน ก.ค.ศ.) แต่ต้องรับผิดชอบให้เต็มที่ครับ เพื่อการเป็นข้าราชการที่ดี เล็ก ๆ คนหนึ่ง ที่ทำงานให้สมกับเป็น "ข้า" ของ "แผ่นดิน" สุดเหนื่อยครับ แต่เมื่อมองภาพที่ทุกท่านคุ้นตา ภาพในหลวงใช้นิ้วปัดหยาดเหงื่อที่หยดบนปลายจมูก แค่ที่ผมทำยังเป็นเพียงเสี้ยวเล็ก ๆ ของพระองค์เท่านั้น ความรู้สึกเหนื่อยจึงบรรเทาไปได้บ้าง
วันเวลาที่ผ่านไปมีโอกาสบันทึกรูปภาพต้นหญ้าใกล้ ๆ สำนักงาน ยามเย็น มีมุมที่ถ่ายโดยไม่มีดวงอาทิตย์เป็นฉากหลัง ได้ภาพอีกความรู้สึกหนึ่ง แต่เมื่อให้ดวงอาทิตย์เป็นฉากหลัง ภาพกลับกลายเป็นอีกอารมณ์ทันที ด้วยเป็นคนรุ่นนานมาแล้วกระมัง เพลง "ทุ่งอ้อ" สมัยที่สาว สาว สาว ยังวัยรุ่น จึงผุดขึ้นมาในความคิด ยามที่ผ่อนคลายภาระงาน หยุดเพื่อเติมเต็มพลังชีวิต และเริ่มใหม่อีกครั้งในวันต่อ ๆ ไป
ชีวิตคนเราไม่ยาวนานนักนะครับ เพื่อนอายุใกล้เคียงกัน จู่ ๆ ก็มีข่าวทางโทรศัพท์มาบอกว่า เขาตายซะแล้ว อาจจะตายด้วยโรคที่เกิดจากการดื่มเหล้าเป็นอาจินต์ หรือตายเพราะเหล้า ฯลฯ ผมไม่มีโอกาสกลับไปร่วมงานฌาปนกิจศพ เพราะต้องไปร่วมประชุมรับฟังแนวปฏิบัติข้อราชการบางเรื่องของหน่วยงาน ได้แต่นึกอุทิศบุญกุศลทั้งหมด ให้นำพาเขาไปยังที่สงบสุข อายุที่นานขึ้นทำให้ผมสัมผัสกับความตายเป็นระยะอย่างต่อเนื่อง อย่างน้อยเวลาเดินทาง ถนนทุกสายจะต้องเห็นทั้งสุนัข นก ไก่ ฯลฯ ถูกรถชนตายทั้งกลางถนน และถูกลากไปข้างถนน บางครั้งเห็นคนเมา ลากสังขารไปนอนยังบางสถานที่ ที่เป็นที่ประจำของเขา เฮ้อ ! ชีวิตมนุษย์นี้เหนื่อยจังเลยนะครับ บันทึกไปเรื่อยเปื่อยเพื่อแวะมาทักทายทุก ๆ ท่าน เสร็จแล้วต้องไปปั่นงานที่รับผิดชอบต่อไปครับ
ความเห็น (2)
ชีวิตคนเราก็แค่นี้แหล่ะค่ะ...สุดท้ายก็อยู่ในโลงสี่เหลี่ยม...
สวยงามทั้งสองภาพนะคะ...