กิจกรรมครั้งสุดท้าย 19 ม.ค. 57

มาถึงกิจกรรมในช่วงเย็นของพวกเรากันครับ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วที่พวกเราจะมาร่วมกิจกรรมเดินวิ่งเพื่อสุขภาพ หลังจากนี้จะส่งมอบให้พี่อสม.เป็นคนทำต่อครับ

พอเวลา 16.00 น. พวกเราก็รีบสวมถุงเท้ารองเท้าไปที่รร.วันครูโดยทันที ช่วยกันหอบของรางวัลไปเป็นจำนวนมาก พอไปถึงก็มีคนมารอแล้วบางส่วน ในนั้นก็มีพี่เรณูที่ขอพวกเราว่าวันนี้ให้เริ่มกิจกรรมกันเร็วหน่อย เพราะมีงานยุ่งดังที่กล่าวไปแล้วในช่วงที่แล้ว คนที่มารอมีทั้งคนที่ไม่ป่วยเป็นโรคเบาหวานและป่วยเป็นโรคเบาหวาน พวกเราก็เลยให้ผู้ป่วยเบาหวานทำแบบทดสอบหลังร่วมกิจกรรมของเรา ส่วนคนที่ไม่ได้มาวันนี้ก็จะลงไปหาที่บ้านในวันพรุ่งนี้ครับ ระหว่างนี้คนก็มากันเรื่อยๆครับ ส่วนใหญ่จะเป็นหน้าเดิมๆ พวกเราที่ว่างก็ไปจัดลำโพง ไมโครโฟน เสียบปลั๊กต่างๆให้เรียบร้อยพร้อมใช้งาน

พอคนมาก้นพอสมควรก็ได้ฤกษ์เริ่มกิจกรรมของพวกเรา เวลาก็ประมาณ 17.00 น. เหมือนเดิมแหล่ะครับ =_=“ คราวนี้พี่อสม.ยังมากันไม่เยอะ พวกเราก็เลยนำกิจกรรมพร้อมกับพี่ๆอสม.ที่มากันแล้วครับ Warm up กันไป 10 นาที แล้วก็เริ่มการเดินวิ่งรอบสนามหญ้า วันนี้ให้วิ่งกัน 6 รอบ บรรยากาศยังคงสนุกสนานเหมือนเดิมครับ มีเด็กวิ่งเล่นไปกับพวกเราด้วย น่าสนุกและน่ารักไปอีกแบบ จากนั้นก็ Cool down และทำท่ากายบริหารมณีเวชตามลำดับ พวกเราบางส่วนก็ยืนเล่นฮูล่าฮูบที่จะเอามาแจกเป็นของรางวัลในวันนี้ด้วย ไปชมภาพบรรยากาศกันครับ

คนก็มาเยอะพอๆเดิมอย่างที่บอกไป 30-40 คน พอจบกิจกรรมก็ได้เวลาแจกของรางวัล 10 รางวัลสำหรับบุคคลที่พวกเราประทับใจจะแจกเป็นนาฬิกาแขวนฝาผนังที่พวกเราถ่อกันไปเอาถึงในเมืองกันเลยนะครับ ภาพตอนแจกมีไม่เยอะนักหรอกครับ เพราะไม่ได้ทำเป็นทางการนัก ส่วนคนที่มาร่วมกิจกรรมของพวกเราทุกคนจะได้ผ้าขนหนูเอาไว้เช็ดเหงื่อเวลามาออกกำลังกายที่นี่ครับ ถือว่าเป็นสิ่งที่แสดงถึงความห่วงใยจากพวกเรา นอกจากนี้ฮูล่าฮูบก็ยังแจกด้วยเหมือนกัน คราวนี้คือใครอยากได้ ให้ไปเลยครับ ง่ายมากๆ แจกไป 2 ห่วงครับ พอช่วงแจกรางวัลผ่านพ้นไปก็มาถึงช่วงแจ้งข่าวสารจากพวกเราที่จะบอกว่า “วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่พวกเราจะทำกิจกรรมร่วมกับทุกคนแล้วนะครับ หลังจากนี้ทุกคนจะมาร่วมทำกิจกรรมกับพี่ๆอสม.แทน พี่อสม.จะเป็นคนดูแลทุกคนในชุมชนให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงแทนพวกเรานะครับ พวกเราจะเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้าที่จะมองดูทุกคนอยู่ห่างๆ” พอทุกคนได้ยินแบบนั้นแล้วก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “เสียดายจัง หมอๆจะไปกันแล้ว อย่าไปเลย อยากทำกิจกรรมกับหมออีกอ่ะ ไปแล้วอย่าลืมแวะมาเยี่ยมพวกเรานะ สัญญาแล้วนะ” ความรู้สึกที่ได้ยินก็ไม่ต่างกับที่คุณยายบอกกับพวกเราตอนเช้า รู้สึกซึ้งใจมาก อยู่กันแค่ 3 สัปดาห์เองครับ ไม่คิดว่าจะสนิทกับคนในชุมชนได้มากขนาดนี้ ขอขอบคุณที่มาร่วมกิจกรรมของเราครับ จะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ตลอดไปเลยครับ หลังจากที่ทุกคนพูดจบ เค้าก็ให้พวกเราเรียงแถวหน้ากระดาน จากนั้นพวกคนที่มาร่วมกิจกรรมของเราก็ต่อแถวยกมือไหว้ จับไม้จับมือแสดงความขอบคุณกับเราทีละคนไปเรื่อยๆจนหมดแถว พวกเราอยากจะบอกว่าขอขอบคุณทุกคนเช่นกันครับ ถ้ามีโอกาสจะกลับมาเยี่ยมใหม่แน่นอน

จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกัน นัดหมายกับพี่เรณูว่าพรุ่งนี้เช้าพวกเราจะลงไปตามบ้านกันอีกทีตอน 8.00 น. และพูดรายละเอียดเรื่องการส่งมอบกิจกรรมนี้อีกรอบหนึ่งก็รับทราบเรื่องแล้ว เวลาก็ประมาณ 18.00 น. ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว

วันนี้อาหารเย็นของพวกเราเลือกกันค่อนข้างลำบากมากเลยครับ เพราะกินกันหมดทุกร้านแล้ว lol ถามคุณยายที่บ้านก็ไม่รู้แล้วว่าจะแนะนำร้านไหน เพราะไปลุยกินกันหมดทุกร้านแล้ว lol พวกเราก็เลยตัดสินใจว่าจะไปกินร้านที่พวกเราคิดว่าทำอาหารได้อร่อยที่สุดในความคิดของพวกเรา นั่นก็คือ

ร้านเจ๊ต้อมซีฟู้ด ร้านเมื่อวานที่พวกเรามากันนั่นเองครับ หน้าตาอาหารดูดี รสชาติเยี่ยม ของแบบนี้ถ้าพลาดคงเสียใจตาย มีโอกาสก็เลยมากันอีก รายการอาหารที่สั่งก็คือปลาหมึกผัดไข่เค็ม ปูนิ่มทอดกระเทียม ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ กุ้งชุบแป้งทอด ทอดมันกุ้ง ยำปลาดุกฟู ปลากระพงผัดขิง และส้มตำทะเลสุดอร่อยที่คุณยายที่บ้านแนะนำ กินแล้วก็อร่อยจริงๆนั่นแหล่ะครับ มื้อนี้ก็ได้ลิ้มรสบรรยากาศดีๆอีกตามเคย

พอกินของคาวกันอิ่มแล้วก็ได้เวลาของหวาน ความจริงก็ไม่ได้จะกินต่อแต่เผอิญรถเข็นขายโรคีมันวิ่งผ่านหน้าร้านมา lol รณรงค์เบาหวานแต่กินกันไม่กลัวเบาหวานกันเลย lol

ระหว่างรอก็ยืนถ่ายรูปริมทะเลกันเต็มไปหมด จัดเต็มกันทุกคนเลยครับ

กลับมาถึงบ้านเวลา 20.00 น. ก็แยกย้ายกันอาบน้ำตามคิว พิมพ์งานในส่วนที่คั่งค้าง เช่นทำสไลด์ Powerpoint เพื่อนำเสนอต่ออาจารย์ บางคนก็นอนพักผ่อนเอาแรง เพื่อลงไปสำรวจบ้านในวันพรุ่งนี้ และอาจต้องไปร่วมงานบุญที่ผู้ใหญ่บ้านชวนพวกเราด้วย กิจกรรมเยอะจริงๆครับสำหรับหมู่บ้านนี้ =w=b มีแทบทุกสัปดาห์ที่พวกเรามาอยู่เลย

สำหรับวันนี้ของพวกเราก็จบลงเพียงเท่านี้ครับ เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ ความรู้สึก ความทรงจำ ประสบการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นกับพวกเราในช่วงที่พวกเราอยู่ในชุมชนแห่งนี้ จะเก็บไว้ในใจไม่ลืมเลยครับ ใกล้ถึงเวลาที่พวกเราจะต้องจากชุมชนนี้เข้าทุกที ได้ยินแล้วก็แอบเศร้าเล็กๆนะครับ เวลาที่สมุดบันทึกเล่มนี้จะจบลงก็ใกล้เข้ามาเช่นกัน วันนี้ก็ขอตัวไปนอนพักก่อนนะครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ Good night おやすみなさい。

「Counting down 2…」

by Kiba-kun

[หมอมุ่ยครับ]

"พวกเราจะเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้าที่จะมองดูทุกคนอยู่ห่างๆ"

น่ารักอ่ะ

[mesrap6]

เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ

วันที่ 24 มกราคมนี้ ท่านจะรู้สึกเช่นนั้นค่ะ