พ่อครู-แม่ครู...คนต้นแบบที่งดงาม

คุณครู....ที่เป็นเสมือน “แม่-พ่อ” .... ในชีวิตของผู้เขียน ได้มีคุณครู .... ที่ท่านให้ความรัก เอ็นดู ความเมตตา กรุณา ที่เป็นมากกว่า “คุณครู” ในชีวิตของผู้เขียน มีท่านที่ให้ความเมตตา กรุณา มากมายหลายท่าน .... สรุปในความเป็นครู ต่อผู้เขียน โดยภาพรวมท่านอาจารย์/คุณครู ...ได้ให้หลักธรรมะ คือ พรหมวิหาร 4 …. ในการเป็น... “แม่ครู - พ่อครู” คือ.. เป็นทั้ง “คุณครู – คุณแม่ และ คุณพ่อ” ของผู้เขียน นะคะ ในที่นี้ขอยกตัวอย่างคำสอนของท่าน

1. เมตตา= ท่านทั้ง 4 มีเมตตา .. ท่านให้ความสงสาร ...ท่านมีไมตรีต่อผู้เขียน ..ซึ่งเป็นการแสดงกิริยาที่ท่านให้ความสนิทสนม...ท่านให้ความการเอ็นดู ... ท่านให้ความช่วยเหลือเกื้อกูล ต่อผู้เขียนมากกว่าคำว่าคุณครู

2. กรุณา = ท่านทั้ง 4 ท่านได้หาทางช่วยเหลือเต็มที่ .... โดยไม่หวังผลตอบแทน.

3. มุทิตา= ท่านทั้ง 4 ยอมรับในความดีและความสำเร็จของคน ผู้เขียน...และแสดงความชื่นชมยินดีกับความสำเร็จของผู้เขียน...ด้วยความเต็มใจ

4. อุเบกขา = ท่านทั้ง 4 เป็นคนหนักแน่นมีสติอยู่เสมอ...สอนผู้เขียนในทางที่ดีงาม ... เป็นคนยุติธรรม .... ยึดหลักความเป็นผู้ใหญ่ ท่านปฏิบัติหน้าที่ .... ด้วยเหตุผลถูกต้องคลองธรรม....เป็น “บุคคลต้นแบบ” .... เป็นเสมือน “แม่พิมพ์-แบบพิมพ์” .... ให้กับผู้เขียน .... “พ่อครูและแม่ครู” .... เนื่องในวันครูปี๒๕๕๗ ผู้เขียนขอคารวะท่านค่ะ ในที่นี้ผู้เขียนขอกล่าวถึง 4 ท่านนะคะ

1. รศ. พญ. บุญสม ชัยมงคล .... ท่านเป็นอาจารย์พิเศษ...ในหน่วยโลหิตวิทยา ภาควิชาอายุรศาสตร์...คณะแพทย์ศาสตร์ มช. .... ท่านเป็น “ผู้ให้ชีวิต” สำหรับ... ผู้เขียน...เหมือนชีวิตใหม่ค่ะ ..ท่านทำผู้ให้ผู้เขียนได้เดินเข้าประตูรั้วของ.... โรงพยาบาลศิริราช .... ตอนมาเรียนหนังสือที่ รพ. ศิริราช .. ท่านเป็นผู้ที่ช่วยเหลือและพาผู้เขียนมาเรียนที่ รพ.ศิริราช...โดย นั่งรถไฟจาก เชียงใหม่–กรุงเทพฯ .... ท่านพาผู้เขียนมาเรียนที่ รพ. ศิริราช .... ท่าน ให้ “ความห่วงใย เอื้ออาทร ในเรื่อง ทุกข์-สุข” ... ต่อผู้เขียนอยู่เสมอๆ มา จนเรียนสำเร็จ ... ท่านจัดงานแต่งงานให้ ... ท่านให้... ความรักเอ็นดู เป็นห่วง เป็นใย..ถามทุกข์-สุข .. ต่อผู้เขียนอยู่เสมอๆ ....ถึงแม้จะแต่งงานไปแล้วก็ตาม .... ท่านยังเป็น ... "แบบอย่างในการทำงาน" ให้ผู้เขียน ... ท่านเป็นคนที่ขยันในหน้าที่การงานมากในการสอนหนังสือ .... ท่านมีเมตตาต่อผู้ป่วย ....ท่านให้ความรักและเมตตาแก่ผู้ป่วยทุกๆ คน .... ประดุจดังว่า... “ผู้ป่วย”... เหล่านั้นเป็น "ญาติพี่น้อง" ของท่านเอง ... โดยไม่คำนึงถึงว่าผู้ป่วยนั้นจะมีสิทธิการรักษาใดๆ … ถ้าจำเป็นต้องได้ ... “ยาเคมีบำบัด” เพื่อรักษา ท่านก็จะพยายามหา "ยาฟรี” มาให้อย่างสุดความสามารถ … ท่านให้ความทุ่มเท กาย-ใจ ให้กับผู้ป่วย... จนทำให้ท่านอยู่ในใจของผู้ป่วย ....ด้วยความที่ท่านมี .... คุณธรรม/จริยธรรมและการปฏิบัติตนของท่าน .... ทำให้ท่านได้รับการยกย่อง....ให้เป็น "อายุรแพทย์ดีเด่น" ราชวิทยาลัยอายุรแพทย์แห่งประเทศไทย ประเภทครูแพทย์ประจำปี 2555 และลูกศิษย์ของท่าน เรียกท่านว่า “แม่” และ “แม่ครู” ... เป็นคำที่เหมาะสมยิ่งค่ะ .... ท่านเป็นทั้ง "แม่และครู" ... จริงๆค่ะ .... ท่านจึงเป็น ... เสมือนแม่พิมพ์ ให้กับผู้เขียน ....ผู้เขียนได้เห็นแบบอย่างของการทุ่มเทในการทำงาน .... ได้เรียนร้การทำงาน การเป็นต้นแบบในทุกๆ เรื่อง ... ขอกราบท่านด้วยความเคารพรักยิ่งค่ะ

2. ศาสตรจารย์ เกียรติคุณ พญ. ทัศน์ยานี จันทนยิ่งยง ....ท่านอาจารย์ ทำงานที่ "ธนาคารเลือด(Blood Bank) ศิริราช ... ท่านเป็น….. “เสมือนแม่” .... ผู้เขียน เรียนท่านว่า Mommy (หม่ามี๊) เพราะท่านให้...ความรัก ความเอ็นดู ..ความห่วงใย ...มีเมตตา กรุณา เอื้ออาทร ... เอาใจใส่ .... ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปถึงเรื่องใหญ่ ต่อผู้เขียนเสมอต้นเสมอปลาย ….ท่านให้กำลังใจ .... ท่านมี รอยยิ้มที่อบอุ่น.. นุ่นนวล ... อยู่ใกล้ๆแล้วมีความสุข... ท่านจะพลอยยินดีด้วยทุกๆ ครั้ง... เมื่อท่านทราบว่าผู้เขียน ... ทำงานได้ประสบความสำเร็จ ... การเรียนสำเร็จ...ท่านจะยินดี ดีใจด้วยความจริงใจทุกๆ ครั้ง... เมื่อถึงคราวที่ผู้เขียน อ่อนเพลีย ไม่มีความสุข ...มีความท่อแท้ ย่อท้อ... เหนื่อยล้า ท่านจะให้... คำชี้แนะ ให้คำแนะนำ ให้บอกสอนชี้ทางถูกผิด.. "อย่างอบอุ่น นุ่นนวล" และให้ความช่วยเหลือโดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ เลย … ท่านจึงเป็น....“เสมือนแม่” ของผู้เขียนจริงๆ ค่ะ

3. ศ. ดร.จีระ หงส์ลดารมภ์ ….ท่าน สอนให้ผู้เขียน... "เป็นนักคิด-นักเขียน" …. ตามทฤษฎีของท่าน เรื่อง Kapital ภาษาเยอรมัน แปลว่า “ทุน” หรือCapital ทฤษฎีทุนใหม่ ๕ ประการ (5K’s New) และ 8 K’s ทฤษฎี 4 L’s ได้แก่ Learning Methodology: เข้าใจวิธีการเรียนรู้, Learning Environment: สร้างบรรยากาศในการเรียนรู้, Learning Opportunity: สร้างโอกาสในการเรียนรู้, Learning Community:สร้างชุมชนการเรียนรู้ ….ทำให้ผู้เขียน... มีความรู้ ความเข้าใจ และเิกิดการเรียนรู้ ... และสามารถนำทฤษฎีไปประยุกต์ใช้ ในการทำงานสังคม ในชุมชนและใช้ในชีวิตประจำวัน นะคะ

4 . ครู บุญมี แก้วทิพย์ .... อันเป็นที่รักยิ่งของลูกศิษย์พ.ว.ก. ศิริราช ทุกคน ... ผู้เขียน รักเคารพ ท่าน เสมือนพ่อ .... ท่านจะคอยห่วงใยลูกศิษย์... ทุกคน ...มีคำพูดที่ท่าน คอยถามอยู่เสมอ คือ “กินข้าวหรือยัง” ... มีเงินกินข้าวไหม? ..... เพราะ ลูกศิษย์บางคน ไม่มีเงินชื้อข้าว (เมื่อ33กว่าปีที่แล้ว) .... ดังนั้นท่านอาจารย์ บุญมี จึงเป็น.. ครูที่รักของลูกศิษย์ เพราะ ท่านมี.... จิตใจงดงาม มีเมตตา กรุณาต่อศิษย์.... ในงาน... “มุฑิตาจิต 84 ปี” .... ลูกศิษย์จึงมางานมากมายค่ะ ... เพราะท่านเป็น.... “ที่รักยิ่งของลูกศิษย์ พ.ว.ก. ศิริราช ทุกคน” ค่ะ ... ท่านมีความปรารถนาให้ลูกศิษย์ทุกๆ คน .....มีความสุข....ความเจริญก้าวหน้ายิ่งๆ ขึ้นไป ทั้งอาชีพ การงาน เป็นที่รักของคนในสังคม .... ท่านได้สอนให้ผู้เขียนให้เป็น “ผู้ใฝ่รู้-ใฝ่เรียน มีมานะ มีความอดทน มีความเพียรพยายาม" .... เพื่อความก้าวหน้าในอนาคต ในชีวิต ค่ะ .... ท่านให้ความสำคัญเรื่อง... การเรียนรู้ ... ให้ผู้เขียน... มองเห็นความสำคัญของ.... การเรียนรู้ตลอดชีวิวิต (Lifelong Learning)... ท่านแนะนำถึง ... การศึกษาเล่าเรียน ... คือ สิ่งจำเป็นและสิ่งสำคัญ .. ของบุคคลในสังคมโลกยุคใหม่ ... สังคมยุคIT ....และสังคมในอนาตค ค่ะ ....