ถ้าไม่มีครูสมัยประถม วันนี้คงทำอาหารไม่เป็น


        วันนี้เป็นวันครู เลยอยากระลึกถึงคุณครูทุกท่าน แต่ที่ประทับใจที่สุดก็คงเป็นครูสมัยประถมศึกษา

        เกริ่นนิดหนึ่ง ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่เอาแต่เรียนหนังสือ ทำอะไรไม่ค่อยเป็น แม่ก็บ่น ๆ ตัวเองว่า สอนลูกไม่ดี ลูกเลยทำอะไรไม่ค่อยเป็น  แต่ดิฉันก็พยายามบอกแม่เสมอว่า แม่ทำดีที่สุดแล้ว ของพวกนี้มันฝึกกันได้  พ่อแม่เขาจะมีความเป็นห่วงกังวลกับเราเยอะเหมือนกัน ยิ่งเราไม่ได้ทำงาน ยิ่งห่วงไปต่าง ๆ นานา โดยเฉพาะแม่ จนบางทีก็พาลคิดไปว่า เรานี้เป็นลูกที่ไม่ได้เรื่อง แต่ความรักของพ่อแม่อย่างว่าค่ะ ห้ามไม่ได้จริง ๆ ถ้าไม่ห่วงนี้จะแปลกซะมากกว่า ^^

        ตอนนี้ดิฉันพยายามฝึกทำอาหารอยู่ ซึ่งอาหารส่วนหนึ่งที่ทำมาจากความทรงจำเดิมๆ ตอนวัยเด็ก  สมัยเรียนประถมได้ฝึกทำอาหารค่อนข้างเยอะ เพราะคุณครูท่านหนึ่ง ท่านชื่อ คุณครูสนั่น ท่านจัดให้เด็ก ๆ ป. 4 ขึ้นไปมีเวรทำอาหารกลางวันให้เพื่อนทาน ท่านเก่งมากค่ะ ทำได้ทุกอย่าง  นอกจากนี้ยังมีชั่วโมงหนึ่งจะต้องเรียนด้วยตนเอง ไม่รู้ว่า มีใครทันหลักสูตรนี้หรือเปล่านะคะ ดิฉันเหมือนจะจำได้ว่า คุณครูเรียกว่า RIT แบบครูไม่ต้องสอนให้เด็กเรียนรู้เอง สุดท้ายพวกเราก็เรียนรู้กันเองจริงๆ คุณครูหายไปไหนไม่รู้ แต่ด้วยความเป็นเด็กเลยไม่ค่อยคิดอะไร แต่ถึงยังไงดิฉันก็ชอบโรงเรียนมากเพราะคุณครูมีโครงการมาให้ทำเยอะแยะ ขนาดว่า ได้ไปจับปลามาทำปลาร้า ได้เลี้ยงไก่ขายด้วย จำได้ว่า อุ้มไก่ไปโรงเรียนทุกวันช่วงหนึ่ง รักไก่สุด ๆ แต่สุดท้ายก็ต้องขายค่ะ 5555 ก็คุณครูเขาให้เลี้ยงไว้ขายนี่น่า ทุกวันนี้ดิฉันจึงได้รับการหล่อหลอมให้เป็นคนชอบหาความรู้ ชอบสงสัย ด้วยความที่ต้องศึกษาแบบเรียนรู้ด้วยตนเอง  นึกถึงคำพูดหนึ่งของอาจารย์ที่ออกรายการ Human Ride ตอนมหาวิทยาลัยคอกหมูพูดไว้ว่า "ถ้าให้เด็กสังเกตจะเป็นการเรียนรู้ของเขา แต่ถ้าเราสอนมันคือความรู้ของเรา" มันเป็นเรื่องจริงค่ะ  

        พูดมาซะยาว จากที่ทำแต่อาหารอะไรง่าย ๆ ก็ลองทำอะไรที่ซับซ้อนขึ้น ยิ่งผลตรวจสุขภาพสามีไม่ค่อยดี เลยยิ่งต้องฝึกทำอาหารมากขึ้น ดีนะคะที่มีผู้รู้มาเขียนข้อมูลในเวปไซต์เยอะพอควร 

        นี่คืออาหารวันหยุดที่ผ่านมาค่ะ  

แกงผักปลังใส่เห็ดฟาง  กับปลาอินทรีย์ทอด

 แกงเขียวหวานหมูค่ะ

         วันนี้ยังรำลึกถึงพระคุณครูทุกท่านที่ได้สั่งสอน ฝึกฝนให้เราทำอะไร ๆ เป็นหลายอย่าง  และทำให้ชีวิตในวัยเด็กของเรามีความทรงจำดี ๆ ถ้าย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้ อดีตในสมัยประถมเป็นอดีตที่ไม่อยากแก้ไขอะไรเลยค่ะ เพราะเป็นวันเวลาที่ดิฉันมีความสุขมากๆ

 

หมายเลขบันทึก: 559330เขียนเมื่อ 16 มกราคม 2014 11:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม 2014 16:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

-สวัสดีครับ.

-ตามมาชม/ชิมอาหารผ่านบันทึกนี้ครับ..

-ร่วมระลึกถึงพระคุณครูทุกท่านด้วยครับ..

อันครูดีมิเพียงให้วิชา

แต่นำพาคุณธรรมฝังนิสัย

คนฉลาดสุดล้ำมากเท่าใด

ไปไม่ไกลหากขาดซึ่งความดี

................................................

(พี่ใหญ่ขอมอบแก่ครูดีทุกคนค่ะ)

ขอบคุณคุณนงนาทมาก ๆ ค่ะ กลอนเพราะมาก ๆ เลย

อ.แอน วันหลังทำให้ทานนะคะ ^_^

ร่วมรำลึกถึงพระคุณครู อาจารย์ทุกท่านนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท