หลายวันแล้วที่ฉันไม่ได้
บันทึกถึงความอ้างว้างนี้
เพราะมีสิ่งหนึ่งที่ฉันกำลัง
เพลินอยู่.......................
แต่ครั้งนี้...ฉันก็ไม่ได้หายไปไหนหรอก
เพียงแต่ฉันไม่ได้คิดจะบันทึกถึงความทุกข์นั้น
และมันก็จะเป็นบันทึกหน้าที่ขาดหายไปนะคะ
เพราะฉันรู้ว่า...เมื่อถึงเวลา
มันก้จะจากฉันไปเองเช่นกันนะคะ เหมือนดั่งความสุขนั้น
เมื่อไม่มีสิ่งใดแน่นอน....
ฉันจึงเป็นอิสระจากความทุกข์และแม้แต่ความสุข
ฉันไม่ไข่วคว้าหาสิ่งใด...แล้วแต่ว่าฉันจะเผชิญอยู่กับสิ่งใด
ซึ่งฉันก็พร้อม...และเตรียมใจไว้แล้วสำหรับลมหายใจของตัวเอง...
ป.,ล....หัดเขียนเล่นๆ ในวันที่ 10 มค 57
มณีเทวา
-สวัสดีครับ..
-"แต่ครั้งนี้...ฉันก็ไม่ได้หายไปไหนหรอก
เพียงแต่ฉันไม่ได้คิดจะบันทึกถึงความทุกข์นั้น
และมันก็จะเป็นบันทึกหน้าที่ขาดหายไป..."
-ชอบประโยคนี้ครับ...
หลายวันแล้วไม่ได้เข้ามาอ่านบันทึกนะคะ ขอบคุณทุกบันทึกนะคะพี่มณีเทวา