เมื่อใกล้ภึงวันเด็กของทุกปี แม่ก็จะหาข้อมูลว่ามีการจัดงานวันเด็กที่สถานที่ไหนบ้าง เพื่อจะได้เลือกพาลูกไปเที่ยวงานวันเด็ก
ตอนเด็กๆ ลูกจะไปสถานที่ไหนก้ได้เพราะำได้ไปเที่ยว ในสถานที่มีคนคึกคัก มีลูกโป่ง มีอะไรให้ดูเยอะๆ ได้กินไอติม ได้ลูกโป่ง ก็ดีใจแล้วและรู้สึกว่าลูกจะพอใจและสนุกกับทุกที่
เมื่อลูกโตขึ้นอยู่ระดับประถมศึกษาตอนต้น ลูกเริ่มรู้สึกสนุกกับแค่บางสถานที่ เพราะลูกไม่ค่อยกล้าไปเข้าแถวหรือเข้าคิวแย่งกันเล่นเกมกับเด็กคนอื่นๆ ลูกจะชอบไปในซุ้มที่แจกไอติม ไปนั่งระบายสีแล้วนำภาพไปรับรางวัลเล็กๆน้อยๆ แล้วก็กลับ้าน
เมื่ออยู่ประถมปลาย ลูกไม่ค่อยตื่นเต้นกับงานวันเด็กสักเท่าไหร่ ไปก็ได้ ไม่ไปก็ได้ และไม่ชอบไปเล่นเกมหรือไปทำกิจกรรมอะไร แต่ชอบไปเดินดู โดยเฉพาะน้องต้นจะสนใจเรื่องเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ นิทรรศการหรือการทดลองต่างๆ
เมื่อลูกเข้าสู่มัธยม วันเด็กก็กลายเป็นวันที่เหมือนกับวันทั่วไป ไม่มีความตื่นเต้น ไม่มีความอยากที่จะไปเที่ยว ไปก็ได้ ไม่ไปก็ได้ แต่ถ้าถามว่าวันเด็กนี้อยากไปไหน คำตอบที่ได้ คือ ไปกิน KFC ไปดูหนัง หรืิอไปตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ
ดังนั้น...พ่อแม่ก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับวัยของลูกที่โตขึ้น และความต้องการของลูกที่เปลี่ยนแปลงไปตามวัย แต่สิ่งหนึ่งที่คิดว่ายังมีคุณค่าต่อเด็กในทุกๆวัย คือ คำขวัญวันเด็กแห่งชาติ เพราะเป็นคำที่มีความหมายและต้องการปลูกฝังให้เยาวชนของเรามีคุณลักษณะที่พึงประสงค์ ซึ่งคำขวัญวันเด็กก็จะเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย
หนานมดแดงพัทลุงบ้านผม หรือจะมาล่องแพแลประวัติศาสตร์ที่ปากพะยูนก็ยินดีต้อนรับครับ
อยากเห็นบรรยากาศการล่องแพที่ีปากพะยูนค่ะ ขอบคุณล่วงหน้า