เมื่อคำว่าพ่อ แม่ ได้มาเยือนในใจของตนเองแล้วนั้น สิ่งที่ตามมาคือ ความรัก ความดีใจ ความห่วง ความกังวล ทุกนาทีคือความรู้สึกเหล่านี้ แต่เมื่อ เวลาที่รอคอยได้มาถึงเมื่อได้เห็นใบหน้าเล็กๆ ของลูกแล้ว ความรู้สึกในขณะนั้นเหมือนเวลาหยุดหมุน การได้เฝ้าดูแล พ่อแม่ทำด้วยรักโดยไม่มีเงื่อนไข และให้ในสิ่งที่พ่อและแม่ให้ลูกได้ทุกอย่าง จนวันนี้พ่อและแม่ก็ยังทำเช่นนั้น สิ่งที่พ่อและแม่อยากบอกลูกและหวาดหวังไว้คือ พ่อแม่ไม่หวังว่าลูกจะเป็นคนเก่ง ไม่หวังว่าลูกจะต้องมาเลี้ยงดูพ่อแม่เมื่อยามแก่ชรา แต่ขอให้ลูก "รู้จักการชีวิตและเข้าใจชีวิตตนเองก็พอ"
ลูก คือของขวัญจากพระเจ้า
ลูก คือเจ้าชีวิตที่รักหวง
ลูก คือความรักที่ตักตวง
ลูก คือห่วงคือทายาทแห่งเผ่าพันธ์....
ด้วยคารวะพญาไพร...
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆค่ะ ลูกน่ารักน่าชังมากค่ะ
ขอบพระคุณค่ะยายธี