ได้ไอเดียจากคุณ Mitochondria ที่นำพาไปดูปลาพระอาทิตย์ (Sun Fish) ชอบใจจัง ปลาไม่มีตัว เลยไปค้นภาพถ่ายที่ถ่ายไว้เมื่อปีที่แล้ว ตอนไปเที่ยวซิดนีย์ครั้งแรกมาให้ชาว G2K ดูกันบ้าง
จะว่าไป... การถ่ายภาพสัตว์ใต้น้ำใน Aquarium ยากอยู่เหมือนกัน เพราะมือใหม่ และจับการเคลื่อนไหวของเจ้าพวกว่ายปรู๊ดปร๊าดไม่ค่อยทัน เลยได้อย่างที่จะได้เห็นๆ เนี่ยล่ะค่ะ
บรรยากาศด้านหน้าของ Aquarium แถว Darling Harbour (ชื่อน่ารักมั้ยคะ ท่าเรือที่รัก ฮิฮิ) แล้วตรงใต้น้ำเนี่ยล่ะค่ะ ที่เดี๋ยวพอเข้าไปดูข้างใน แล้วจะมีบันไดให้เดินวนๆๆๆๆ ลงไปดูใต้น้ำ เพิ่งรู้มาจากเพื่อนว่าหลายปีก่อน กระจกใต้น้ำแตก น้ำซึมเข้าไปต้องปิดซ่อมตั้งนาน หุหุ |
ป้ายหน้าทางเข้า ระหว่างต่อรองให้เค้าลดราคาตั๋ว มีหลายวิธีค่ะ ผู้เขียนเอามาผสมกัน ได้ลดสุดๆ 555 คือโชว์บัตรนักศึกษา ได้ลดในราคานักศึกษาแล้ว ประกอบกับพิมพ์ Voucher จากเว็บมาให้เจ้าหน้าที่ดู ได้ลด 10% อีกจากที่ลดไปแล้วก่อนหน้านั้น (ต้องเอาตัวให้รอดในค่าเงินที่แสนแพงค่ะ งกเท่านั้นถึงจะรอด หุหุ) |
เข้ามาข้างใน เจอสัตว์น้ำหน้าตาธรรมดาเหมือนบ้านเรา กะดอกไม้ทะเล ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ (เดินไปคิดไปว่าค่าตั๋วแพงจัง) "คุณน้องปลา อย่าว่ายเร็วนักสิคะ คุณพี่ถ่ายไม่ทัน ดูสิได้มาแบบเบลอๆ เลย จะเอาไปโชว์ซะหน่อย" |
มุมนึงที่ไฟมืด เห็นมีแมงกระพรุนสีแดง มีแสงในตัวเอง และตัวใสๆ ถ่ายก็มองไม่ค่อยจะเห็นตัวเท่าไหร่ |
และแล้ว คุณ Mitochondria ก็มาช่วยเอาไฟฉายมาส่องให้ ขอบพระคุณมากค่ะ คิคิ |
เจ้าตัวนี้เป็นพระเอกค่ะ ตื่นเต้นมาก เพราะเพิ่งจะได้เห็นน้องเพนกวินสีน้ำเงิน แต่...คุณน้องว่ายน้ำเป็นจรวดเลยค่ะ ตัวเล็กๆ ว่ายไป ว่ายมา เนี่ยที่ถ่ายมาได้ เพราะกดถ่ายแบบ Continue Infinity ไปเลยนะคะ กดไม่ยั้งเลย ไม่งั้นตกเฟรมทุกที |
คุณน้องแมวน้ำ จะว่าไปเคยเห็นบ่อยๆ แต่คุณน้องแมวน้ำตัวขาวตัวใหญ่ตัวนี้ รู้จักวิธีนำเสนอ (Present) ตัวเองค่ะ ประมาณว่า...หมุนตัวควงสว่านโชว์ หลายรอบมากค่ะ ถ่ายก็ไม่ทัน ใช้กดไม่ยั้งเหมือนเดิมค่ะ |
คิดว่าเป็นปิรันย่าค่ะ หุหุ ตาดุมั่กมาก นี่ไปยืนถ่ายรูปโดยให้เค้าเป็นฉากหลัง จากภาพเค้าพุงหัวมาที่ตัวเรา เหมือนจะรุมกินถ้าไปอยู่ในน้ำนั่นเลย (ภาพตัดเอาตัวผู้เขียนออกไปแล้ว) |
ออกมาก็เจอสัตว์น้ำอีกหลากหลาย ทำหน้าอ้อนวอน เพราะอยากจะกลับไปบ้านกะผู้เขียนด้วย แต่ขอโทษค่ะ เพิ่งมาอยู่ ยังนั่งคูณเงินเวลาจับจ่ายอยู่ นอนรอไปก่อนนะจ๊ะ ดูตาคุณน้องแมวน้ำนะคะ น่าสงสารสุดๆ แต่สงสารตัวเองกว่าค่ะ |
สวัสดีจ๊ะ..แนน...
ดีจังเลย..ได้ดูปลาออสซี่...เมื่อวานดูปลา..เจแปน...
วันนี้ข้ามทวีปไป...
(^____________^)
กะปุ๋ม
มาไวมากกะปุ๋ม
แต่ปลาออสซี่ไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่ ปลาเจแปนน่ารักกว่า เพียงแต่ที่นี่เค้าใช้น้ำทะเลจริงๆ ต้องเดินลงบันไดไปใต้เรือ มืดมาก ไอ้ที่น่าตื่นเต้น พวกฉลาม และเจ้าปลากระเบน ญาติๆ เจ้าตัวที่เอาหางแทงหัวใจคุณสตีฟอ่ะ มันอยู่ข้างล่าง ซึ่งมืดมาก
แนนถ่ายไม่ได้เลย แสงไม่มี (ไม่ใช่แสงไม่พอนะ ไม่มี)
^___^
หากมีโอกาสอาจจะไปฝึกฝีมือถ่ายเจ้าฉลามกะคุณกระเบนอีกที
ทราบอยู่ค่ะว่าเวลามืดให้ใช้ เทียน ตะเกียงหรือตลอดจนไฟฉาย แต่นี่ภาพบน มามืดๆ เผลอแป๊บเดียว อีกภาพมันสว่างได้ มาอ่านบันทึกนี้ ถึงบางอ้อ... เขาไปส่งกันใน Photoshop นั่นเอง (ถูกมั๊ยครับ)
ขอบคุณคุณ Mitochondria ที่มาช่วยไขความกระจ่างให้พี่เมตตานะคะ พอดีมัวไปโอ้เอ้อยู่บ้านคนอื่น แวะกลับมาบ้าน คุณ Mitochondria ช่วยคุณพี่เมตตาไปเรียบร้อยแล้ว
^___^
ถูกต้องแล้วคร้าบบบ พี่เมตตา
เอ...คุณลุงขจิตชอบท่าเรือที่รัก หรอคะ ตอนแรกได้ยินชื่อ ยังนึกขำๆ ยิ้มๆ ^___^ ว่าแหม ช่างตั้งนะ Darling Harbour เนี่ย
ว่าแต่ที่ว่าอยากมีอ่ะ อยากมีท่าเรือเป็นของตัวเองหรอคะ เอางั้นเลยหรอคะ 555
เป็นนกเพนกวินสีน้ำเงิน ตัวเล็กนิดเดียวนะคะ แต่ถ่ายใกล้ๆ เลยเห็นเหมือนตัวใหญ่ ว่ายน้ำเร็วมั่กมาก
ฮืม...ที่ว่าปลาน่ากินอ่ะ ใครกินใครก่อนไม่รู้นะ (ประมาณว่าแนนเดาเอาเองนะว่าเป็นปลาปิรันย่า อาจจะไม่ใช่ มีใครรู้มาเฉลยด้วยนะคะ)