หนึ่่งปีของการเดินทางแห่งชีวิต
บนทางเดินของการไปสู่อิสรภาพ
มีเรื่องราวดีดีมากมายระหว่างทาง
มิตรภาพ รอยยิ้ม และสุนทรียภาพ
ที่หลายคน หลายตัว หลายสิ่ง หยิบยื่นให้
ความรัก ความเอื้ออาทร เกื้อกูลกัน...
เป็นเสมือนหนึ่งหยาดทิพย์ที่คอยชะโลมใจ
ให้แช่มชื่น
มีความหวังและพลังที่จะก้าวเดินไป
เดินไป ไปเรื่อยเรื่อย
ตามวิถีทางแห่งชีวิต
ไม่ต้องเร่งเร้าไปให้ถึงจุดหมาย
เหนื่อยนักก็พักพิงข้างทาง
มีหนังสือ ต้นไม้ ใบหญ้า สายลม สรรพสัตว์
และพรีเมียร์ลีกเป็นเพื่อน
เสพซับโอบกอดไออุ่น
หอมกรุ่นละมุนละไม
ละเมียดเลียดไลไปกับชีวิตที่แสนธรรมดา
เรียบ เรียบ ง่าย ง่าย
ไม่มากไป ไม่น้อยไป
ตามประสา
.....................................................
แม้ว่าระหว่างทางจะมีความยากลำบากในบางหน
มีความทุกข์บ้างสุขบ้างตามประสา
แต่ไม่ว่าสุขหรือทุกข์
ก็คือบททดความความเข้มแข็งของจิตใจ
ที่เราต้องก้าวข้ามผ่านไปให้พ้น
ข้ามไปให้ได้
ข้ามไปให้ได้
ไม่ว่าปีนี้หรือปีไหนไหน
ไม่ติดสุข ไม่ติดทุกข์
เพราะสุขหรือทุกข์ก็เป็นเพียงแค่อารมณ์ความรู้สึก
เหมือนลมพัดผ่าน
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ผ่านไปแล้วก็ผ่านมา
เพียงใจตื่นรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
และรู้ว่าเรากำลังจะเดินไปไหน
หนทางใกล้หรือไกลไม่มีใครรู้
ขอเพียงมีลมหายใจที่สดชื่น
คอยเชื่อมกายและจิตวิญญาณนี้เข้าด้วยกัน
ไม่สำคัญว่าอดีตเป็นอย่างไร
พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไรหนอ
มีเพียงวันนี้และขณะนี้เท่านั้น
ขณะนี้เท่านั้นจริงจริง
ที่เป็นของเรา
เมื่อทางเดินชีวิตสิ้นสุดลง
ทุกอย่างก็จบสิ้น
นี่แหละชีวิต
ชีวิตธรรมดา
ธรรมดาของชีวิต
.............................................................
ขอบคุณคู่ชีวิต ลูกสาว และครอบครัว
ที่ช่วยรดน้ำเมล็ดพันธฺุ์แห่งความรัก ธรรมดา และเรียบง่าย
ขอบคุณกัลยาณมิตรที่เอื้ออารีระหว่างทางเดิน
แบ่งปันรอยยิ้ม มิตรภาพ ความรู้ คำสอน เมล็ดพันธฺุ์ หนังสือ และอื่นๆ อีกมากมาย
ทำให้บนทางเดินมีคุณค่าและความหมายยิ่งนัก
ด้วยสำนึกรู้คุณ
.......................................................................