เดือนเมษายนที่ผ่านมาตั้งใจไว้ตั้งแต่สมัยเรียนแล้วว่าเราจะไปเยี่ยมเพื่อนและคุณพ่อของเพื่อนที่ไม่ค่อยสะบาย.....หลังจากเคลียร์ธุระต่างๆของตนเองที่ค่อนข้างยุ่งเล็กน้อย...เคลียร์ตัวเอง ก็ออกเดินทางทันที มุ่งหน้าสู่หาดใหญ่...เป็นเมืองที่คงมีหาดละมั้ง...แต่ตอนไปไม่เห็น ใหญ่สมชื่อจริงๆ...ใช้เวลา พาพ่อเพื่อนไปทำกายภาพบำบัด และพวกเราก็วางแผนกันต่อ เดินทางไปมาเล มาเล้ มาเล้
อากาศช่วงเมษาของที่นี่หนาวเย็นเหมือนเดือนธันวาบ้านเรา....ที่ดิฉันอยู่นี้เป็นไร่ชาบนที่สูง...ดิฉันไม่ค่อยจำชื่อสถานที่ไป ไม่ดูแผนที่ กำหนดการ อยากไปแบบไม่คาดเดา ติสท์อีกละตรู
เดินทางขึ้นยอดเขาใช่มองแค่จุดหมาย.....? การเดินทางครั้งนี้นอกจากจะได้ไปกับเพื่อนเก่าของเราเองแล้ว ยังได้เพื่อนใหม่ เดอะแก้งค์ อีกด้วย พวกเราตั้งเองว่า Malaysia FFF ความหมายคืออะไร...ก็ไม่รู้สินะ
ถ้าพวกเรามีโอกาส ก็จะถามไถ่กัน ชักชวนกันไปเที่ยวเสมอ...อยู่ที่ว่าจะได้ไปไหม เงินในกระเป๋ามีไหม(ถ้าดิฉันไม่ถังแตกเสียก่อน)....แค่ได้ชวนก็ดีใจแล้ว ขอบคุณที่ยังคิดถึงกัน
^ ^
แก้งค์เรามีความเป็นเด็กอยู่ในตัวเพราะฉะนั้นเราต้องไปที่......นี่
สวนสนุก(มาก)
มาชมบรรยากาศตอนกลางคืนกันบ้างดีกว่าค่ะ
เป้าหมายคืนนี้คือการพิชิตตึกปิโตรนาส......
ด้วยความบ้าบิ่นของแก้งค์เรา....ทั้งสี่ชีวิตเดินเท้ามุ่งหน้าไปยังเป้าหมาย......
ปรากฏว่าหลงทาง.....ในรอบแรก....เดินขาลากมาก ^ ^"
เดินไปก็ถ่ายรูปไปชิลๆ....
ถึงแร้ววววว
แวะถ่ายรูปก่อนกลับบ้านเราอีกรอบ....ฉันหิวส้มตำแล้ว
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
Ann
เป็นหนึ่งในผู้ร่วมเดินทางสนุกจริงๆๆค่า
บอกเลย ถ้ามีโอกาส ต้องร่วมเดินทางกับแก๊งค์นี้อีกแน่นอน !!!!
^______^
เป็นบันทึกการเดินทางที่ทุกคนประทับใจ สนุกตื่นเต้น ตลอดเส้นทางนะคะ...
อาจารย์ครับ ตาร้อน
อยากไปบ้าง
ขอบคุณครับ
ตื่นเต้นสุดๆค่ะ....ต้องคอยดูคนรอบข้างๆ ว่าจะมีอันตรายรึเปล่า มันค่อนข้าดึกมากเลยค่ะ.... อาจารย์ ดร.พจนา แย้มนัยนา ^ ^ ปลูกผักกับเด็กๆน่าสนุก อิจฉามากกว่าค่ะพี่ขจิต