ไผ่ลำเดียว...หนาบ้าง...ยังต่างปล้อง
พี่กับน้อง...ต่างใจ...ไม่ฉงน
ชั่วดีบ้าง...แตกต่าง...กันระคน
มีร้อยคน...อย่างน้อย...ก็ร้อยใจ
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่าน...ข้อคิดในการดำเนินชีวิต...จากบันทึกนี้ค่ะ :):)
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๑ ธันวาคม ๒๕๕๖
ใช่ครับ..กลอนเสนาะจัง
ขอบอกว่า ภาคภูมิใจที่สุดครับ
ขอบคุณค่ะ น้อง ส.รตนภักดิ์ :):)
ขอบคุณค่ะ คุณ prayat :):)
ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ :):)