ในโลกของเรา ถ้าจะแบ่งภัยพิบัติออกตามผู้สร้าง ก็น่าจะแบ่งได้สองกลุ่มหลัก อันได้แก่
ที่เกริ่นมาตั้งมากมาย เพราะอยากจะเล่าสู่กันฟังเรื่องของ Haze (เฮส) กลุ่มหมอกควันจากไฟไหม้เผาถางป่าในอินโดนีเซีย ที่ส่งผลกระทบต่อเพื่อนบ้านหลายประเทศ อย่างมาเลเซีย สิงค์โปร์ ไทย และ บรูไน
เหตุที่มาเล่า มีเพียงง่ายๆ แค่ว่า อีกสองวันนี้ จะต้องเดินทางไปอยู่ในกลุ่มหมอกเสียแล้ว ด้วยภารกิจของครอบครัว และถ้าไม่ใช่เพราะด้วย เคยเผชิญเหตุการณ์ Severe Haze ในปีที่แล้ว (ค.ศ. 2005) ก็คงจะไม่เบื่อหน่ายถึงขนาดนี้
เอารูป Haze 2006 มาให้ดูเล่นๆ กันดีกว่าค่ะ [ที่มา : เว็บหนังสือพิมพ์ The Star ของมาเลเซีย]
ภาพหน่วยงานก่อสร้าง บริเวณเมืองภุทราจายา ไม่ไกลสนามบินแห่งชาติ KLIA เลย
ภาพถ่ายที่เมืองปัตตาลิงจายา (ใกล้กัวลาลัมเปอร์มากๆ ถ้าเทียบระยะทางก็น่าจะประมาณ สามย่านกับอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ)
ผู้คนบนท้องถนน
ชีวิตประจำวันของผู้คน เป็นไปด้วยความยากลำบากกว่าปกติมาก
ตายายคู่สามีภรรยา ออกมาตากควัน ระหว่างรอรถเมล์
ธรรมชาติลงโทษ มนุษย์เป็นผู้ทำลายก็ต้องรับผลกระทบที่สร้างเอง อยู่ที่ว่ามนุษย์จะสำนึกในสิ่งที่ทำไปแล้วนำสิ่งที่ดีกลับไปคืนสู่ธรรมชาติได้ อย่างไร แต่สังคมสมัยนี้คนละโมบ เห็นแก่ตัวเหมือนมีน้อยกว่าคนมีจิตสำนึก แต่อำนาจมืดกลับทำลายธรรมชาติกระทบคนหมู่้มาก
แต่บางทีคนที่ไม่ได้ทำก็ต้องรับผลจากคนอื่นที่ทำด้วยนะครับ ทำอย่างไรจึงจะปกป้องคนบริสุทธิ์ ให้ได้อยู่อย่างสงบสุขได้ โดยไม่ถูกเบียดเบียนจากพวกที่ไม่มีสำนึก
แม้ว่าการแก้ไขที่ดีน่าจะแก้ที่ต้นเหตุ แต่ในกรณีที่มีผลในวงกว้างแบบนี้ ก็น่าจะหาทางช่วยผู้ที่ได้รับผลกระทบด้วย