เด็กน้อยของยาย
การ์ตูน กดเลข 6 นะน้องโบว์ เสียงของน้าฉันดังมาจากด้านหลัง
ด้วยความแปลกใจจึงถามกลับไปว่า รู้ได้ไงว่าโบว์กำลังอยากดูการ์ตูน
เป็นบทสนทนาระหว่างฉันและะน้า
ประโยคที่ว่า ไม่ว่าโตแค่ไหนก็ยังเป็นเด็กในสายตาพ่อแม่เสมอ มันท่าจะจริง
แต่ก็รู้สึกดีที่เป็นแบบนั้น บางทีเวลาเราอยู่นอกบ้าน เราต้องเข้มแข็ง อดทน
เป็นหัวหน้าเป็นผู้นำ ต้องคิดอะไรมากมาย แต่เมื่อได้กลับมาเป็นเด็กในสายตา
ของพ่อแม่หรือคนในครอบครัว มันทำให้รู้สึกอุ่นใจ สบายใจแบบ บอกไม่ถูก
ฉันเองแทบทุกครั้งที่เจอปัญหาที่ หาทางออกไม่เจอ กำลังท้อ หมดหวัง
ยังมี ยายเสมอที่คอยเป็นทุกๆอย่างให้ ยายเข็มแข็ง อดทนกับทุกเรื่อง
ยายชอบเล่าเรื่องของยายให้ฟัง ฟังไปแล้วรู้สึกว่า เรื่องของเรามันเล็กน้อยไปเลย
ยายมักบอกเสมอว่าเราต้อง ทำใจให้เข้มแข็ง แต่ทุกครั้งที่ได้ยินประโยคนี้
ไม่ว่าทางโทรศัพท์หรือต่อหน้า บ่อน้ำตาฉันมักแตกทุกครั้งไป
ไม่ว่าฉันจะอายุเท่าไหร่ แต่ฉันก็ยังคงเป็นเด็กน้อยของยายเสมอยายบอกแบบนี้
ยายบอกว่าฉันไม่ค่อยเปลี่ยนไปเลย ยังชอบนอนตักยาย กอดยาย หอมยาย
เหมือนตัวเองเป็นเด็กเล็กๆไม่มีผิด ฉันรู้สึกว่าบางครั้งที่ทุกใจแค่ได้กอดยายไว้
ความทุกใจมันก็ค่อยๆลดลงและหายไป มันเป็นยาวิเศษของฉันเลยหล่ะค่ะ
ความเห็น (1)
ยายพี่เสียไปตั้งแต่มอสองค่ะ....ตอนนี้เหลือผู้ใหญ่คือย่าคนเดียว อายุเกือบ 90 ละ..... เก็บความอบอุ่นไว้กะเรานานๆนะคะ
^ ^