ความสุขเป็นแสงส่องใจ "Having a whale of a time"
ความสุขที่แท้จริง คือ ความสงบ ความสบายกายและความสบายใจ ส่วนมากมนุษย์ทุกคนบนโลกนี้ล้วนจะแสวงหาแต่ความสุขจากการได้ ลองหันมาแสวงหาความสุขจากการมี หรือจากสิ่งที่มี ต่อไปคือการแสวงหาความสุขจากการให้ ยิ่งให้ความสุขก็ยิ่งได้รับความสุข สุขเพราะเห็นน้ำตาของผู้อื่นเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม และสุขเพราะภาคภูมิใจที่ได้ทำความดีและทำให้ชีวิตมีความหมาย จากจุดนั้นแหละก็ไม่ยากที่เราจะค้นพบความสุขจากการไม่มี นั่นคือสุขจากการปล่อยวาง ไม่ยึดถือในสิ่งของนอกกาย วัตถุนิยมต่างๆ แม้ไม่มีหรือสูญเสียไปก็ยังเป็นสุขอยู่ได้ เกิดมาทั้งทีน่าจะมีโอกาสได้สัมผัสกับความสุขจากการให้ และการไม่มี เพราะนั่นคือสุขที่สงบเย็นและยั่งยืนอย่างแท้จริง ถ้ามนุษย์ทุกคนปฏิบัติได้เช่นนี้ก็จะพบแต่ความสุขเจอแต่แสวงสว่างที่ส่องกลางใจเรา ไม่ต้องทุกข์ :(
........ข้อคิด ๆ คือ ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับการเป็นในสิ่งที่ตัวเองอยากเป็น จงใช้ชีวิตไปในเส้นทางที่คุณภูมิใจกับมันเถอะแต่หากชีวิตเป็นอยู่ไม่ใช้สิ่งที่คุณต้องการแล้ว ก็จงกล้าที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง อย่าเสียดายสิ่งที่เราได้ปล่อยมันไปแล้ว เพราะอนาคตยังสิ่งมีที่ดีกว่านั้นรอเราอยู่อีกมากมาย จงเชื่อมั่นในตัวเองว่าสิ่งดีๆ กำลังจะเกิดขึ้นในชีวิตของเรา ^^.........อีกเรื่องหนึ่งความสุขของดิฉันเมื่อได้กลับบ้าน มันเป็นความสุขที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อได้เห็นหน้าพ่อและแม่ที่รอเวลาเราจะกลับบ้าน ซึ่งดิฉันได้เข้ามาเรียนในเมืองและได้แยกจากครอบครัว ทุกตอนเย็นหลังจากโรงเรียนเลิกก็จะเห็นครอบครัวมาเป็นอันดับแรกพอมาเรียนในมหาวิทยาลัยอะไรๆก็เปลี่ยนไปหมดจากตอนเย็นจะมีแม่ค่อยหาอาหารมาให้กิน ทานข้าวพร้อมหน้ากัน มีเรื่องคุยกันต่าง ๆ นานาแต่พอโตขึ้นมาเรียนในมหาวิทยาลัยต้องจากบ้านมาอยู่หอพัก ตกเย็นก็หาอาหารกินเอง แต่ดิฉันก็ไม่รู้สึกน้อยใจเท่าไหร่เพราะเราต้องทำหน้าที่ลูกที่ดีคือเรียนให้จบมีหน้าที่การงานดูแลครอบครัว เพราะดิฉันจะค่อยย้ำเตือนตลอดเวลาว่าพ่อแม่ไม่เคยทิ้งเราไปไหนท่านอยู่ในใจเราเสมอท่านเปรียบเสมือนพระพุทธคุณที่ค่อยสองแสงให้เราได้พบเจอเป้าหมายที่ดี
>>>>ดิฉันก็ภาคภูมิใจในตัวเองที่ได้เรียนในวิชาชีพครูซึ่งใครๆก็บอกว่าเป็นอาชีพที่ได้บุญที่คอยสั่งสอนให้เด็กเป็นคนดี เป็นเด็กที่มีความรู้ สิ่งนี้แหละคือความสุขของฉันและเวลาไม่มีเรียนหรือเสาร์อาทิตย์ดิฉันก็จะกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ถึงแม้มันจะเหนื่อยกับการเดินทางแต่ดิฉันก็มีความสุขที่ได้เจอพ่อกับแม่เท่านี้แหละคือความสุขเมื่อได้กลับบ้าน ^_____^
............. มันคือความสุขเล็กๆของเด็กผู้หญิงที่มีชื่อว่า "รัตนา" ...............................
ความเห็น (4)
เริ่มเขียนบันทึกเลย...ค่ะ
เขียนที่สิ่งเราชอบ สิ่งที่เราอยากเขียน อยากให้คนอื่นได้อ่าน
แบ่งปันประสบการณ์ ตามวัยของเรา
เริ่มวันนี้...... ประโยชน์จะเกิดในวันนี้เลย...ตาะ
สวัสดีค่ะ คุณสาวน้อยใจดี นู๋ยุ้ยแก้มตุ่ย
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นดีที่มอบให้
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณกานตพงศ์ อาจองกุล
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นดีๆน่ะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ