เคยมีเพื่อนถามว่า...หมวยตอนนี้เธอทำอะไรอยู่
เพื่อนที่ข้าพเจ้าไม่เคยเจอเธอเลย กว่า33ปีแล้ว
วันนี้ เพื่อนได้ถ่ายทอดบางสิ่งบางอย่างให้ข้าพเจ้าฟัง
ข้าพเจ้าอยากเก็บความรู้สึกดีๆ ที่เพื่อนได้ถ่ายทอดเอาไว้
เก็บไว้ที่นี่ด้วย
----------
เคยมีเพื่อนถามว่า “ หมวย ที่เธอทำอยู่นี้ ตายเพื่อชาติใช่มั๊ย
“ โอ! คำว่า “ตายเพื่อชาติ” สูงค่าเกินไปสำหรับเรา ไม่คิดว่าจะมีสักนาที ที่เราจะนำมาพูดกันเล่นๆ ไม่คิดว่าเราจะมี หรือได้รับเกียรติอันนั้น ไม่ใช่เราแน่ๆ ยังห่างไกลเสียเหลือเกินในตำแหน่งจุดที่เรายืน เกียรติอันนั้นคู่ควรอยู่กับทหาร ตำรวจดีดี หรือวีรบุรุษมากกว่า โอกาสนั้นจะมาถึงเราหรือไม่นั้น ไม่เคยฝันหรือคิดแม้เพียงน้อย มันไกลไปกว่า
..
เราผู้เป็นแค่จุดเล็กๆ แทบจะมองไม่เห็นในจักรวาลนี้ คิดแต่เพียงว่าทุกลมหายใจ ทุกย่างก้าว ทุกการกระทำ เมื่อโอกาสมาถึง เราจะทำเพื่อผู้อื่น เท่าที่เราจะทำได้
..
แม้เรื่องเล็กๆก็ทำเต็มที่ ทำให้ดีที่สุด ไม่ต้องไกล ไม่ต้องยิ่งใหญ่ ไม่ต้องเกินกำลัง ไม่ต้องเหนื่อยเกินไป ล้าก็พัก หนักก็หยุด แม้บางครั้งเราจะทำเพื่อตัวเอง ก็เพียงการดำรงชีพที่พอเป็นไป ไม่เบียดเบียนทั้งตัวเองและผู้อื่น สิ่งที่เราจะทำเพื่อผู้อื่น แต่ถ้าเกินกำลังกว่าที่เราจะทำได้ ก็ไม่ควรแม้แต่จะคิด
..
ขอเป็นแค่มดงานตัวน้อยๆ ในโลกใบนี้ก็พอ
..
“ไม่ต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่สำหรับใครๆ ไม่ต้องให้ใครๆมายกย่อง
..
แค่เรามีศรัทธาในตัวเอง ก็ยิ่งใหญ่เหลือเกินแล้ว”
.................
ข้าพเจ้าอดชื่นชมเธอไม่ได้กับงานที่เธอทำ..จิตอาสาที่ไม่มีค่าตัว แต่ทำด้วยหัวใจล้วนๆ
...
แล้วข้าพเจ้าจะเขียนถึงเธออีก
ความเห็น (3)
... ทำเรื่องเล็กๆ ก็ทำเต็มที่ ทำให้ดีที่สุด ไม่ต้องไกล ไม่ต้องยิ่งใหญ่ ไม่ต้องเกินกำลัง...
ตรงนี้....ให้ข้อคิดสอนใจมากๆค่ะ ...
ขอบคุณน้องแสงค่ะ
"ไม่ต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่สำหรับใครๆ"
ขอเป็นผู้ยิ่งใหญ่สำหรับตัวเอง ก็พอแล้วนะคะ
ชื่นชมสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปัน สอนใจเราได้ดีค่ะ
เรื่องเล็กๆแต่น่าชื่นชมด้วยความจริงใจ...มาติดตามผลงาน..เขียนได้ชวนติดตาม