เป็นกำลังใจให้ "อ้อย" น้อง "วันเฉลิม"

น้องอ้อย กับพี่วันเฉลิม ตอนเด็ก...

ปกติผู้เขียนไม่ค่อยดูละครมากนัก เวลานั้นทีวีก็จะโดนยึดครองโดยคุณแม่บ้าน ผูเขียนเองก็จะไปปลีกวิเวก อ่านหนังสือหรือเขียน อ่าน บันทึกใน Gotoknow จะมีก็เรื่อง"ทองเนื้อเก้า"นี้แล่ะ ที่ผู้เขียนได้ดูบ้าง คงเป็นเพราะเป็นละครที่เคยดูมาก่อนพอจะรับรู้เรื่องราวชีวิตของตัวละคร ที่ค่อนข้างจะเป็นชีวิตของชาวบ้านย่านตลาดที่เห็นกันอยู่ทั่วๆไป

ตัวละครแต่ละตัวโดดเด่นและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาก บ่งบอกถึงชีวิตของผู้คนทั่วๆไปที่ย่อมแตกต่างกันไป ตัวละครที่ผู้เขียนจะกล่าวถึงนี้ไม่ใช่ตัวเอกเสียทีเดียว

แต่ผู้เขียนรู้สึกสงสารน้องที่แสดงบทนี้มากเป็นที่สุด จนอดที่จะวิพากษ์วิจารณ์หรือบ่นบ่อยๆกับคุณแม่บ้าน เจ้าของช่วงเวลานั้นว่า สงสารเด็กที่แสดงบทนี้ ที่ต้องร้องไห้อย่างเดียว ไม่มีบทพูด และมักจะโดน ลำยอง ผู้เป็นแม่ดุด่าอยู่เสมอ เพราะเอาแต่ร้อง นั่นก้ยิ่งทำให้ น้องอ้อย ต้องร้องหนักเข้าไปอีก

"ถ้าเด็กคนนี้เป็นลูก คงไม่ให้แสดงบทนี้หรอก สงสาร ที่ต้องร้องให้ทั้งเรื่อง"ผู้เขียนเอ่ยกับคุณแม่บ้านในคืนหนึ่ง

.............

อ้อย ตอนโตเป็นสาว...

พอตอนท้ายๆของเรื่อง ตัวละครต่างก็เติบโต ที่โตอยู่แล้วก็แก่กันไป ที่แก่ๆต่างก็ล้มตายกันไป "อ้อย" ก็โตเป็นสาว ตอนนี้ผู้เขียนรู้สึกประทับใจมากเพราะผู้มารับบท อ้อย ตอนโตเป็นดาราที่ผู้เขียนชอบอยู่แล้ว คือ กุ๊บกิ๊บ เป็นดาราที่บุคลิกเป็นธรรมชาติ ไม่สวยและดูเป็นคนธรรมดาสามัญมากกว่าคำว่าดารา

พอมารับบทที่ตอนเป็นเด็กเอาแต่ร้องไห้ ตอนโตเป็นสาวที่สติไม่เต็มเต็ง เลยดูกลมกลืนมากจนผู้เขียนลืมตอนเป็นเด็กที่เคยสงสาร จนพาลไม่อยากดู

"ทองเนื้อเก้า" ละครน้ำดี ที่ไม่ว่าจะสร้างอีกกี่รอบๆ ก็คงน่าติดตาม เพราะให้ทั้งสาระแก่นแท้ของชีวิตของคนเรา ที่มีทั้งความโลภ ความโกรธ ความหลง ต้องมีเกิด แก่ เจ็บตาย เป็นธรรมดา

............

ขอบคุณภาพประกอบละคร"ทองเนื้อเก้า"จากอินเทอร์เน็ต

26 พฤศจิกายน 2556

พ.แจ่มจำรัส

เขียนใน GotoKnow โดย พ.แจ่มจำรัส
ใน ลมหายใจแห่งตัวตน

คำสำคัญ (Tags): #ทองเนื้อเก้า#อ้อยน้องวันเฉลิม#ละคร

หมายเลขบันทึก: 554587เขียนเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2013 11:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 ธันวาคม 2013 19:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน