๒๑๒. ปริศนาธรรมของตัวฉัน...

ชีวิตของฉันมีหลายเรื่อง...ฉันค้นพบด้วยตัวของฉันเอง

บางเรื่องทำให้ฉันแปลกใจ!!!...บางครั้งฉันคิดว่า...

ฉันเป็นตัวประหลาด ที่แปลกไปจากคนอื่น...

บางคราวฉันนั่งคิดและพิจารณาตนเอง...

ฉันสังเกต...ความคิดของฉัน ความรู้สึกของฉัน

ไม่เคยไปไกลจากตัวฉันเกิน ๑ เมตรเลย...

เป็นความคิดที่อยู่รอบ ๆ ตัวของฉัน

ตอนแรก...ฉันคิดว่า "ฉันเหมือนคนบ้า" ไปแล้วกระมัง!!!

แต่พอฉันได้ฟัง ได้อ่าน เรื่อง "ธรรมะ"...

ไม่ใช่เลย...ฉันกำลังปฏิบัติธรรมอยู่...

ฉันไม่เคยคิดฟุ้งเฟ้อหรือเพ้อเจ้อเลย...

ความคิดของฉันอยู่ที่ตัวของฉันเท่านั้น

การที่ฉันเป็นแบบนี้...ฉันมีความคิดว่า...

ฉันคงเคยสะสม "บุญ บารมี" มาจากภพ ชาติ

ในอดีตแน่ ๆ เพราะไม่เช่นนั้น ลำพังชาตินี้

คงไม่ใช่หรอก...คนเรากว่าจะถึงขั้น "บรรลุ" นี่

ก็เรียกว่า...คงปฏิบัติกันมานานแสนนานเลยเชียวล่ะ...

เพราะไม่เช่นนั้น ฉันก็คงไม่เป็นเช่นทุกวันนี้หรอก...

มีน้อง ๆ ในกอง บอกฉันว่า..."พี่บุษไม่เหมือนคนอื่น"

บอกไม่ถูกว่ามีอะไรที่พิเศษ...น้องคนนี้ชอบสังเกต

ถ้าพูดถึงเรื่อง "ธรรมะ" เหมือนตัวของฉันปฏิบัติเองได้

ตามคำสั่งสอน...เรียกว่า ไม่ต้องสอน เพราะได้ปฏิบัติ

อยู่แล้ว...เช่น การคิดไม่ดี ก็ไม่เคยที่จะริเริ่มคิด

คิดดี หวังดี ต่อตนเอง ต่อผู้อื่นเสมอมา...

ยามใดที่มีคนว่า หรือตำหนิในสิ่งที่ฉันไม่ได้เป็น

ไม่ได้ทำ เหมือนกับมันค้านกับความรู้สึกของฉัน

เพราะฉันไม่ใช่เป็นเช่นนั้น...

เวลาพระท่านสอน...ฉันรู้สึกเสมอว่า "อิ่มใจ"

ฉันฟังอย่างมีสติ สนุก เพลิน ไปกับคำสั่งสอนนั้น

รู้สึกตัวตลอดว่า...ใช่ เป็นทุกอย่างที่ท่านสอน...

สุดท้าย...สิ่งเหล่านี้ ก็คือ "ความสุขใจ"

สำหรับตัวของฉัน...และทำให้ฉันมีสติ + ปัญญา

คนอื่นมองไม่เห็นทางออก...สำหรับตัวฉัน ๆ สามารถ

มองทะลุได้ทุกเรื่อง มองออกถึงวิธีการแก้ปัญหา...

นี่กระมัง!!! ที่เขาบอกว่า...เมื่อมีสติ มีสมาธิ...

ปัญญาก็จะบังเกิดแก่ตัวเรา ทำให้เราสามารถ

มองเห็นช่องทางในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ได้

ปริศนาธรรม...ของฉัน อาจเหมือนและไม่เหมือน

กับคนอื่นก็ได้...แต่สิ่งหนึ่งที่มีในตัวของฉัน นั่นคือ...

"ความสุขภายในใจ" ที่ฉันไม่เคยนำไปเปรียบเทียบกับใคร

เพราะฉันมีความสุขกาย สุขใจ ด้วยตัวของฉันเอง...

ฉันมองสิ่งรอบข้าง มองสิ่งต่าง ๆ ด้วยความงดงาม...

ไม่เคยมองโลกในแง่ร้าย...ไม่เคยคิดว่าผู้อื่น อิจฉาผู้อื่น

ไม่เบียดเบียน มีแต่จะช่วยเหลือผู้อื่น ถ้าฉันมีโอกาส...

นี่คือ "ตัวฉัน"...

ปริศนาธรรม สำหรับตัวฉันอีกแล้ว :):)

 

ขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ :)

บุษยมาศ  แสงเงิน

๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

 

 

[บุษยมาศ]

ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ :):)

[ตะวัน]

....ไม่แปลกที่คุณเป็น..ที่คุณเห็นมันเป็นจริง..ทุกสรรพสิ่งดิ่งไปสู่กฎแห่งธรรมดา.. อย่าตื่นเต้นเมื่อตื่นตัว..อย่ากลัวเมื่อเผชิญภัย..เพราะภัยคือ เพื่อนที่เตือนเรา..ให้เข้าใจ.. จงขวนขวายตามเป้าหมายพุทธแท้..คือหลุดพ้นวัฎ..อย่าฝากให้เวลาและภพเป็นไปรษณีย์นำพาเราไปสู่เส้นทางนี้..จงเชื่อใจและให้ความเคารพกฎธรรมเป็นหลัก..และจงเคารพจิตตัวเองว่ามีศักย์..เพราะนั่นคือ ผู้รู้คุณและรู้คลายโลกครับ..ดูโลกอย่างพินิจ..ดูจิตอย่างวิเคราะห์..

เป็นกำลังใจไลก์กัลยาณมิตรครับ..

[กล้วยไข่]

"ความสุขภายในใจ" ที่ฉันไม่เคยนำไปเปรียบเทียบกับใคร

เพราะฉันมีความสุขกาย สุขใจ ด้วยตัวของฉันเอง...

เป็นความสุขที่เปรียบเทียบกับใครไม่ได้จริงๆด้วค่ะพี่บุษยมาศ

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ คุณตะวัน :)

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ น้องกล้วยไข่ :)