59.บทกวี : ฝึกไม่คิด
...
ตั้งใจ ฝึกจะ ไม่คิด
ฝึกไป วันละนิด ให้ได้
แล้วจึง ค่อยๆ ขยายไป
ให้เนิ่น นานได้ ไม่ทุกข์เอย
...
ชยพร แอคะรัจน์
...
คำสำคัญ (Tags): #ชยพร
หมายเลขบันทึก: 553278เขียนเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2013 20:20 น. ()ความเห็น (7)
ง่ายๆๆๆๆสบายๆๆ เข้าใจดีคะ
ฝึกให้นิ่งๆ ใช่ไหมค่ะ พี่ชาย...
แล้วจะนิ่งได้หรือนี่ ....วุ่นทั้งวันค่ะ
จิตมันไม่อยู่นิ่ง ยิ่งกว่าลิงนะคะ
ค่อยๆ ฝึกนะครับ...ผมก็เช่นกัน...โชคดีที่ได้ฝึกครับ...
ใช่ค่ะ คนเราเมื่อเราคิดเองได้ เราก็ต้องหยุดความคิดให้ "นิ่ง" ได้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ :)
บางท่านว่า "คิดมาก ลำบากนาน ครับ"
คิดมาก ยากนาน... คิดน้อย พลอยรำคาญ... ฝึกคิดให้พอประมาณนะคะอาจารย์