ครอบครัว เป็นจุดเริ่มต้นของการที่ชีวิตหลาย ๆ ชีวิต
มาอยู่รวมกัน...ในแต่ละชีวิตมีความคิดอาจเหมือนและ
ไม่เหมือนกัน...บางเรื่องก็เข้าใจกัน แต่บางเรื่องอาจ
ไม่เข้าใจกัน...ถ้าเข้าใจกันก็ดีไป...
แต่สำหรับเรื่องที่ไม่เข้าใจกัน...
อาจนำมาให้เกิดเป็นปัญหาต่อตนเอง ต่อครอบครัว
และต่อสังคมได้ง่าย ๆ...ครอบครัวใคร ๆ ก็ต้องการ
ความอบอุ่น...สิ่งนี้อีกสิ่งหนึ่งกระมัง!!! ที่แต่ละคน
หลงลืมที่จะร่วมมือกันสร้างให้เกิดขึ้นภายในครอบครัว...
บางคนหลงลืมและไม่ร่วมมือกันสร้างให้เป็น
"ครอบครัว" ที่เข็มแข็ง และแข็งแรง...
หารู้ไม่ว่า...ไม่ได้ร่วมมือกันสร้าง "ภูมิคุ้มกัน"
ให้กับคนในครอบครัว...ยามเมื่อเติบโตขึ้น
ก็จะสร้างปัญหาให้เกิดขึ้น...ไม่ต่อตนเอง...
ต่อคนรอบข้าง โดยเฉพาะต่อสังคมที่ได้อยู่ใกล้ชิด...
ยามเกิดปัญหา...ไม่ต้องบุ้ยใบ้ต่างโทษกันและกัน...
เพราะเรื่องแบบนี้...บางคนนึกไม่ถึง...
ว่าเป็นส่วนหนึ่งของการทำให้เกิดคำว่า...
"ความไม่อบอุ่น" ในครอบครัว...
อาจเป็นเพราะทุกชีวิตต้องมุ่งหน้าทำมาหากิน
เพื่อให้ชีวิตอยู่รอดและเติบโตต่อไปได้...
แต่นั่นเป็นเพียง..."ชีวิตที่อยู่รอด"
แต่ถ้าทุกคน...หันมา "ใส่ใจ" กันสักนิด
กับคำว่า "การดูแล + เอาใจใส่" ซึ่งกันและกัน
ของคนในครอบครัวทุก ๆ คน....
อาจไม่เกิดปัญหาให้เห็นดั่งเช่นทุกวันนี้ :)
การที่คนเราจากคน ๒ คน ที่ไม่รู้จักกัน...
ไม่รู้จักนิสัย ใจคอ กันมาก่อน...
จะได้มานอนคู่เคียงกัน ห้องเดียวกัน
รู้ใจกันนั้น...ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ...
บางคู่เมื่ออยู่ด้วยกันแล้วก็ไปกันไม่รอด...
เพราะ "ทัศนคติ" ไม่ตรงกัน อาจด้วยเหตุผล
นานัปการ แล้วแต่จะเอ่ยสรร อ้างอิง...
บางคู่ อยู่ด้วยกัน จนคู่อื่น ๆ อิจฉา...
เพราะชีวิตของเขามีความสุข...
"น่าแปลก" ใช่ไหมล่ะ?...
สำหรับฉัน ๆ ว่า "ไม่แปลก"...เพราะขึ้นอยู่กับ
การใช้ "หลักธรรม" นำมาใช้กับการครองเรือน
ถ้อยที ถ้อยอาศัยซึ่งกันและกัน ไม่อวดโอ้ว่าตนเอง
เก่งกว่าอีกฝ่ายหนึ่ง ให้เกียรติซึ่งกันและกัน...
ไม่ทำร้ายกันด้วย "คำพูด"..."วจีกรรม" หรือ "กายกรรม"
ฝ่ายหนึ่งแรง อีกฝ่ายก็ผ่อน...รู้ซึ่งเหตุผลของกันและกัน...
แต่ที่ทราบ ๆ มา เป็นเพราะอีกฝ่ายแรง อีกฝ่ายก็ไม่ยอมกันมากกว่า
จึงเป็นสาเหตุของการเกิดข้อบาดหมางกันภายในครอบครัว
มีใครแปลกใจหรือไม่ว่า...ทำไมปัจจุบันคู่หย่าร้าง
จึงมากกว่าสมัยก่อน...เป็นเพราะสาเหตุที่ว่าข้างต้นใช่หรือไม่?
...คนเราเมื่อตัดสินใจจะอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวแล้ว
ก็คงความคิดแบบนั้นให้ตลอด...ไม่ใช่พอไปถึงกลางทาง
เห็นคนอื่นที่ดีกว่า สวยกว่า จึงนำมาเปรียบเทียบ...
กับคู่ของตน แบบนี้ "ชีวิตครอบครัว" ก็ไปไม่รอดหรอก...
สำหรับสิ่งที่จะอยู่และเป็นพยานรักให้กับคู่ครอบครัวได้นั้น
นั่นคือ คำว่า "ลูก" เพราะคือสายใยรักระหว่างคนสองคน...
พ่อ - แม่ จะทำสิ่งใด ๆ ลงไป ก็ให้นึก ๆ ถึง "ลูก"
เพราะนั่นคือ "โซ่ทองคล้องใจ" ของคนสองคน...
คำว่า "ครอบครัว" ไม่ใช่เรื่อง "ง่าย" แต่ก็ไม่ใช่เรื่อง "ยาก"
หากทุกคนรู้จักกับ คำ ๆ นี้ อย่างจริงจัง :)
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ :)
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
ครอบครัวดี มีความสุข สังคมก็ดี มีความสุขได้เช่นกันค่ะ
ถูกต้องแล้วคร้า...พี่ krutoiting :):)...
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ..รากฐานที่ดีของสังคมคือครอบครัวที่อบอุ่น
เป็นบุญเป็นอย่างยิ่งนะคะ หากมีครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท :) ครอบครัวเป็นฐานรากที่ทำให้เราเข้มแข็งและแข็งแรงจริง ๆ ค่ะ
และจะส่งผลต่อจิตใจของคน ๆ นั้น ด้วยนะคะ :)
ขอบคุณค่ะ คุณ Bright Lily :) ใช่ค่ะ ขึ้นอยู่กรรม - บุญของผู้นั้นค่ะ :)
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ :)