คิดถึงกัน...เป็นสายใยแห่งความผูกพันธ์
แค่สักวันที่เราได้มาร่วม...เวทีแลกเปลี่ยนความคิด
ทบทวนผลงานที่ผ่านมา เราได้ทำอะไเพื่อสังคมบ้าง
ได้ผลเป็นอย่างไร...เราจะสู้ต่อไปอีกไหม...
ถอดบทเรียนชีวิต.....สนุกกับความคิด....
หยุดเพื่อที่จะคิดบ้าง......เพื่อที่จะไตร่ตรอง
เปลี่ยนมุมมอง...เปลี่ยนเวที....
หลายครั้งที่อ่อนล้า...บางคราก็สับสน...
แต่เราก็ยังมีเรา...มีเพื่อนร่วมเดินทาง
ความสุขเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่...
ที่เราได้มาร่วม...ทำขนมจาก
เป็นกิจกรรมในยามว่าง..ระหว่างศิษย์กับครู
อบอุ่นใจจริง ๆ ขนมจากฝีมือศิษย์
เตือนใจคิด ว่ามิได้ร้างรา..ศิษย์เก่ากลับมา..ศิษย์ใหม่ก็ยังคงอยู่
555( เกิดเป็นครูก็ร่ำรวยศิษย์)
เราร่วมทำกำพรึกเพื่อใช้ในงานบวชหรืองานศพ...สร้างความภูมิใจและความสุข
สนุกสนานกับงานที่ทำ
อาจารย์ รีบ พิมพ์ นะครับ อิอิอิ
มาร่วมชื่นชม และติดตาม ความสุขเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่ ของ พี่ครูหยิน ค่ะ
กิจกรรมวันหยุด...ได้รับความรู้ มีประโยชน์ และได้สังคมนะคะ