เด็กชายเก่ง

 เด็กชายเก่ง เป็นเ็ด็กที่ติดเชื้อเอชไอวีจากแม่  แม่เสียชีวิตที่ 10 กว่าปีก่อน เข้าสู่ระบบบริการยาต้านไวรัสเอดส์ เมือ สิงหาคม 2547 เก่งเป็นหลานคนแรกของบ้าน  อยู่้กับย่า พ่อ อาและพี่สาว  3 ปีที่ผ่านมาพ่อแต่งงานใหม่ย้ายครอบครัวไปอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง 2 ปีก่อนพี่สาวแต่งงานมีครอบครัว ปีที่ผ่านมา อาแต่งงานมีครอบครัว  และเก่งต้องอยู่กะย่า 2 คน ซึ่งย่าแก่มาแล้ว ตามใจหลานทุกอย่าง  ...เมื่อย่างเข้าสู่วัยรุ่นตอนต้น ตามกระแสของวัยรุ่นเก่งต้องออกจากโรงเรียนแค่ ม.2 เทอมต้น จากเหตุทะเลาวิวาท  และออกมาเที่ยวเตร่ติดเพื่อน ตามประสาวัยรุ่น ไม่มีคนดูแล  แล้วเธอก็หายไปจากระบบ  แบบไม่สามารถติดต่อได้

 2 ปี 2 เดือนที่เธอหายไป  ไม่เจอกันเลย  มาวันนี้เธอเป็นหนุ่มหล่อ  ยิ้มแย้มแจ่มใส  ดูเหมือนมีความสุขตามประสาวัยรุ่น  แต่เธอผอมแห้ง เหลือแต่กระดูก แผลตามตัวเป็นบางที่  ผิวหนังดูคล้ำลง..สิ่งแรกที่เราทำ  คือ เดินเข้าไปบอกว่า..."ขอกอดที"ดูท่าทีหนุ่มน้อยเขินอาย  หน้าแดงเราเข้าโอบกอดและบอกว่า "ดีใจมากเลยที่ลูกกลับมา " เธอก็ได้แต่ยิ้ม  ก็ถามต่อว่า  แล้วใครบังคับมาหรือเปล่า  เธอบอกไม่มีครับ..สบายดีนะ.เธอยิ้มอย่างเดียว  และหลังจากนั้น เราก็เริ่มต้นการตรวจเลือดใหม่ คัดกรองโรคฉวยโอกาสใหม่  ..และก็พาไปเยี่ยมเด็กชายวัยรุ่นคนนั้น...

จากการเยี่ยมผู้ป่วยชายวัยรุ่นคนนั้น  ไม่ต้องพูดและอธิบายอะไรมาก  ทุกอย่างฟ้องด้วยภาพ...และเด็กชายก็บอกเองว่า .."ผมจะกินยาครับ ผมไม่อยากเป็นเหทือนพี่เขา"  ถ้าไม่อยากเป็นแบบนั้นก็ต้องมาตามที่น้าหมอนัดทุกครั้งนะ 

...จากเด็กชายตัวดำแกรนเมื่อ 10 ปีก่อน ตอนนี้เป็นหนุ่ม มีคำหน้านายเต็มตัว...เด็กคนนี้จะอยู่กับเราได้อีกกี่ปี..

โปรดติตามเรื่องราวของเด็กคนนี้  คราวต่อไป

[อัญชัญ ครุฑแก้ว]

จะติดตามตอนต่อไป และเป็นกำลังใจให้คะ

[กุหลาบ มัทนา]

น่าสงสารจังค่ะ คุณเข็มสิริน่ารักมาก อนุโมทนาค่ะ

[นางสาว เข็มสิริ ชาวเกวียน]

ขอบคุณสมาชิกที่ติดตามเรื่องราวชีวิตของผู้ติดเชื้อ...เด็กที่ติดเชื้อจากแม่สู่ลูกอีกหลายราย..ที่น่าสงสาร.สุดท้ายเราก็ต้องดูเด็กอย่างใกล้ชิดและต่อเนื่อง  เพราะเค้าเหล่านั้นเข้าสู่วัยรุ่นแล่วค่ะ