"พี่หนาน"
นาย พรพจน์ พี่หนาน เรียงประพัฒน์

“อารมณ์หน้าร้าน”


1/11/2556

******

กาพย์ยานี ๑๑.

                        “อารมณ์หน้าร้าน”

        สาวสวย  รวยเสน่ห์       ดวงตาเก๋  มีมนต์ขลัง

ลูกเธอ  อ้วนเสียจัง               ผิวหนูดัง  ยังมารดา

        ดวงตา  เธอดูถูก          ไม่เหมือนลูก  เธอเลยหนา

ไม่มี  แววมารยา                  ดั่งมารดา  ของหนูเลย

        ใจฉัน  นั้นหวั่นไหว       เธอเข้าใกล้  ใช่นิ่งเฉย

ข่มใจ  ไม่ได้เลย                  กลัวจะเผย  “เชย”ออกไป

        มือไม้  ให้พาลผิด        กดเครื่องคิด  จิตไม่ไหล

เธอบอก  เอ๊ะ! ยังไง              เครื่องอะไร  ใยจึงรวน

        เธอพูด  แล้วพูดอีก       ฉันก็ฉีก  ยิ้มตอบสวน

สาเหตุ  ที่เครื่องรวน             เพราะเธอ “กวน”  ป่วนฤดี

        เธอจ๋า  อย่าดูถูก          จงดูลูก  ปลูกวิถี

สอนลูก  เธอให้ดี                 เดี๋ยวหนูมี  “สีมารยา”

        คนเรา  อาจทำผิด        ขอให้คิด  บ้างเถิดหนา

“เดียดฉันท์”  อย่าสรรมา         กล่าววาจา  ท้าทายกัน

        อาชีพ  สุจริต             ไม่ทำผิด  คิดหยามหยัน

ไม่เคย  หลอกลวงกัน            อย่าให้มัน  มากเกินไป

.....

 

ผิดพลาดตามหลักกาพย์ กลอน ขอผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วยครับผม...        

หมายเลขบันทึก: 552264เขียนเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2013 19:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2014 20:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

น้าน  น้าน  ให้รู้ว่าไผ่ เป็นไผ่ ชิมิ

ตกลง " ลูกสอนแม่ " หรือ " แม่สอนลูก " กันแน่จ๊ะพี่หนาน

กุหลาบว่าไม่ใช่ทั้งสองอย่างค่ะ คุณมะเดื่อ "พี่หนานสอนหญิง" มากกว่านะคะ

หน้าร้าน...เป็นเหมือนชุมทางชีวิต...พบเห็น...อ่านนิสัยผู้คนได้มากมายนะคะ"พี่หนาน"

ขอบคุณ ทุกท่านที่ร่วมแสดงความคิดเห็นมากนะครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท