วันนี้...วันหน้ากับความเปลี่ยนแปลง
สามเดือนที่ผ่านไปดูเหมือนรวดเร็วมาก รพ.ที่มาครั้งล่าสุดกับวันนี้ที่มาเห็นเปลี่ยนแปลงไปมาก
ลงจากรถไฟฟ้าเดินเข้ารพ.มองเห็นสำนักงานของธนาคาร 2 เจ้าเปิดไฟสว่างงามตา ดูเผินๆเหมือนกำลังเดินเข้าห้างสรรพสินค้า เลี้ยวซ้ายไปอีกนิดเป็นบันไดเลื่อนที่ให้เลือกที่ลงหรือขึ้นก็ได้ตามสะดวก
ผู้คน ทั้งคนไข้ แพทย์ นิสิตแพทย์ เด็ก หนุ่ม คนแก่ เดินกันขวักไขว่...
จำได้ว่าบางครั้งผู้เขียนเคยเดินเกาะราวบันไดกว่าจะถึงเคาน์เตอร์รับบัตรคิว...
............
สามเดือนที่ผ่านไปมีสิ่งเปลี่ยนแปลงไปหลายอย่าง และสิ่งที่ยังไม่เปลี่ยนแปลงก็ยังมีอยู่หลายอย่าง
การรอคูปองประกันสังคมเร็วขึ้น ไม่มีอาสาประชาสัมพันธ์ที่คอยมาช่วยแนะนำเหมือนปีก่อน แต่เหมือนหลายคนจะเข้าใจในระบบการจัดการเป็นอย่างดี
จะมีบ้างก็ผู้ป่วยใหม่ๆที่ไม่คุ้นเคย คอยสอบถาม ซึ้งผู้ป่วยที่คุ้นชินก็จะช่วยกันแนะนำซึ่งกันและกันด้วยความเข้าใจและเห็นใจของแต่ละบุคคล
.............
สามเดือนที่ผ่านไป หมอที่ผู้เขียนมาพบเป็นประจำทุกๆเดือน จนครบปีแห่งการรักษาที่ยาวนานและทรมาน ได้ย้ายไปเป็นอาจารย์สอนที่จังหวัดบ้านเกิด
ผู้เขียนได้แต่อนุโมทนาสาธุกับความสำเร็จของหมอ และดีใจที่คนไข้ในต่างจังหวัดจะได้ไม่ต้องเดินทางไกลมารักษาที่กรุงเทพฯอีก
และวันนี้ผู้เขียนก็ได้พบกับหมออีกคน (เป็นหมอหนุ่มที่ยกมือไหว้ผู้เขียนก่อนอีกคนหนึ่งแล้ว)หมอพลิกดูประวัติ ดูผลเลือดล่าสุด บอกว่าประวัติการรักษาได้ผลดีมาก
"ล่าสุดเชื้อก็ตรวจไม่พบนะในทางเทคนิค แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีเชื้อหลงเหลืออยู่ อีกสามเดือนมาตรวจซึ่งจะครบหกเดือนหลังหยุดใช้ยา ถ้าไม่มีก็แปลว่าหายขาด ถ้าพบว่าเชื้อกลับมาอีก ก็หาวิธีอื่นรักษาต่อไป"
"แล้วผมมีโอกาสจะหายขาดไหมครับ"
"สมมุติมีคนเป็นโรคนี้ สายพันธ์นี้อยู่สามคน เปอร์เซนต์การหาย คือสองในสาม เท่ากับว่าไม่หายหนึ่งในสาม"
"ผมจะเป็นสองในสามนั้นใช่ไหมครับหมอ"
"ดูจากประวัติการรักษาดีมาก ขอให้โชคดีครับ"
..............
สามเดือนที่ผ่านไปดูเหมือนรวดเร็วมาก เช่นเดียวกับอีกสองเดือนที่จะถึงปีใหม่ ยิ่งดูรวดเร็วมากกว่า
และอีกหนึ่งเดือนหลังจากนั้น ผู้เขียนก็จะพบกับการเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิต ระหว่าง
การหายขาดจากไวรัสตับอักเสบซี
หรือต้องรอวิธีการรักษาแบบใหม่ในอนาคต
..............
ใช่สินะ...
มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาของสรรพสิ่ง
และไม่มีอะไรแน่นอนเลยของสรรพสิ่ง....
.............
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน
ในวันอากาศร้อนอบอ้าวปลายเดือนตุลา
31 ตุลาคม 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (8)
ขอให้เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีนะจ๊ะ พรุ่งนี้ถึงคราวคุณมะเดื่อไปพบหมอบ้างแล้ว เฮ้อออ..!
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ส่งกำลังใจค่ะ...การเปลี่ยนแปลงเชิงบวกรออยู่ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ พี่ขอส่งใจไปเยี่ยมค่ะ
 Ka-Poom
|
 noktalay
|
 Wahoo_KrooKay
|
 ชยพร แอคะรัจน์
|
 หนูรี
|
 tuknarak
|
 บุษยมาศ
|
 คุณมะเดื่อ
|
 อัญชัญ ครุฑแก้ว
|
ขอบคุณทุกกำลังใจทุกความเห็นครับ
เป็นกำลังใจนะคะคุณพิชัย
-สวัสดีครับ..
-เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปัจจุบันคือหายไม่พบเชื้อ อยู่กับปัจจุบันดีที่สุดค่ะ ดูแลตัวเองทั้งกายและใจให้อยู่ในทางสายกลาง อนาคตยังมาไม่ถึงไม่ต้องไปห่วงมันค่ะ ดีใจด้วยกับปัจจุบันค่ะ