ฉั น เ บ่ ง บ า น เ ป็ น เ ว ล า
ห า ใ ช่ ทุ ก เ มื่ อ เ ชื่ อ วั น
อ า ร ม ณ์ ... ก็ เ ช่ น กั น
ข อ เ ธ อ นั้ น โ ป ร ด เ ข้ า ใ จ
...............................
ทันทีที่ได้เห็นเจ้าดอกไม้ชนิดนี้เบ่งบาน ผมเองจะต้องรีบเดินเข้าไปหยิบกล้องตัวเก่งที่ไม่ค่อยได้ใช้งานเอาเสียเลยในช่วงนี้
ออกมาเพื่อเก็บภาพเจ้าดอกไม้ชนิดนี้ที่ดอกเล็กน่ารัก .... โสมไทยมงคล(ใบด่าง)
เหตุที่ว่าดอกของเขานั้นเบ่งบานเป็นเวลา และไม่นานก็จะหุบลง
และกลีบดอกก็จะร่วงหล่นเหลือเพียงผลสีเหลือง ๆเท่านั้น
เมื่อพิจารณาความเป็นมาเป็นไปแห่งการเบ่งบานของเจ้าดอกไม้ชนิดนี้
ผมเองก็อดคิดไม่ได้เลยว่า มันไม่ต่างอะไรกับ...อารมณ์
เบ่งบาน โรยรา ...หมุนเปลี่ยนไปมาเฉกเช่นนี้ ไปตามสภาพการณ์และสภาวะแวดล้อมในทุกแง่มุม
และเราก็ไม่มีทางที่จะหยุดช่วงเวลาหนึ่งเวลาใดแห่ง...อารมณ์ ใดใดได้เลย
ดอกไม้นี้ กับ อารมณ์
อาจมีการแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงในแง่ของ...เวลาในความหมายของโมงยาม
ที่อารมณ์ใดใดล้วนยากนักที่จะกำหนดโมงยามของการเกิดดับแห่งอารมณ์ได้เลย...สักครา
และเมื่อสิ้นสุดเวลาแห่งอารมณ์
สิ่งที่หลงเหลือ ก็คือผลของอารมณ์นั้น
ที่ยากนักจะสรุปแน่ชัดได้ หากแต่เราสามารถคาดเดาและกำหนดเพื่อควบคุมผลนั้นได้
ด้วย...ส ติ
ขอบคุณครับสำหรับข้อคิดดีดี