เรื่องของชีวิตที่ดีล้วนเป็นเป้าหมายที่ทุกคนต้องการจะมีและจะเป็นกันให้ได้...
การมีชีวิตที่ดี ของแต่ละคนจึงดูููเหมือนว่า แต่ละคนก็มีสิ่งที่ต้องการกัน อาจแตกต่างกันออกไป จะมากหรือน้อย จะเป็นไปเช่นไรก็ประการหนึ่ง
คนทุกคนจึงดุเหมือนว่า พยายามออกเเบบให้ไปถึงชีวิตที่ดีของตน อาจจะเป็น บ้าน รถ ครอบครัว หรือการศึกษา
...แต่เมื่อมาคำนึงถึง แล้ว....ทำให้คนบางส่วนมีโอกาสกลับมาคิดกันว่า.....แล้วมีสิ่งดังกล่าวไปเพื่ออะไร...หากเมื่อ สักวันหนึ่ง..หรือไม่ก็พรุ่่งนี้ ......หรือไม่กี่นาทีที่จะมาถึง...ตัวเราอาจจะต้องตายลง..........
จะมีสิ่งต่างๆ ไปเพื่อการอันใดเล่า.........
หากการงานหรือการกระทำดังกล่าวดูเสมือนว่า......มองไม่เห็นฝั่งเสียทีหรือ............ไม่เห็นแม้แต่คลื่น....หรือแรงลม...
ชีวิตของคนเรา
อาจจกล่าวกว้างๆ ว่าก็เพราะเราไม่รู้ว่า........เวลาของเราจะมาถึงเมื่อไหร่นั่นสิ........ด้วยเหตุที่ไม่รู้นี้เเหละ....แต่ก็ยอมรับกันลึกๆๆๆ ว่า...มันก็ไม่ไกลเกินจะไม่หนีไปแน่.............
ก็คงทำให็เต็มที่จะกัน......
กลิ่นดอกไม้ลอยไปทวนลมไม่ได้
กลิ่นจันทน์ กลิ่นกฤษณา
หรือกลิ่นกระลำพักก็ลอยไปทวนลมไม่ได้
ส่วนกลิ่นของสัตบุรุษ ลอยไปทวนลมได้
เพราะสัตบุรุษขจรไปทั่วทุกทิศ
กลิ่นศีลยอดเยี่ยมกว่ากลิ่นหอมเหล่านี้ คือ
กลิ่นจันทน์ กลิ่นกฤษณา กลิ่นดอกอุบล และกลิ่นดอกมะลิ
(มจร.พระไตรปิฏก เล่ม ๒๕/๕๔-๕๕/๔๓-๔๔)
ก่อนมื้อเที่ยง...กับงานอีกวัน..
ไม่มีความเห็น