อาลัยหรือสงสาร


...ผมเห็นพี่สาวและหลานสาวร้องให้ข้างโลงศพแล้วต้องเบือนหน้าหนี...

   

  วันจันทร์ที่ผ่านมาผมต้องลางานกระทันหัน ขึ้นไปอีสานที่ชุมแพเพื่อร่วมไว้อาลัยหลานชายที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์คว่ำเป็นลูกชายของหลานสาวที่เป็นลูกสาวของพี่ทัย พี่สาวแท้ๆของผม

   แม้จะเป็นหลานชายแท้ๆแต่ด้วยความที่ผมย้ายมาอยู่เมืองไกลทำให้ไม่คุ้นเคย ไม่สนิทจนจำหน้าตาของหลานคนนี้แทบไม่ได้ เคยเห็นตอนยังเล็กๆ

   หลานชายชื่อเบนซ์อายุเพียง 16 ปีเท่านั้น...

   ผมไปถึงบ้านที่จัดงานศพ กำลังเตรียมจะนำศพไปป่าช้า โดยมีประเพณีท้องถิ่นว่าหากตายด้วยอุบัติเหตุจะไม่เผาแต่จะทำพิธีฝังแทน และจะนำมาเผาเพื่อทำพิธีทำบุญหาเมื่อเวลาผ่านไปเป็นปี

   ผมเห็นญาติๆหลายคนดูท่าทางเศร้าโศกจากการจากไปโดยไม่มีวันกลับของหลานชายผู้ยังอยู่ในวัยเยาว์

   หลังทำพิธีทางศาสนาเสร็จ ที่วัดป่าก้นำศพเข้าหลุม ก่อนเข้าก็เปิดฝาโลงเพื่อให้ญาติๆประพรมน้ำล้างหน้าศพและดูศพเป็นครั้งสุดท้าย ท่ามกลางเสียงดนตรีบรรเลงเพลงธรณีกรรแสง และวิทยากรที่อ่านบทกวีอันแสนเศร้า

   ผมพยายามจะทำใจให้ปล่อยวาง รับรู้ถึงการจากพรากของสรรพสิ่ง มันเป็นเรื่องธรรมดาของสัตว์โลก ที่ต้อง

มีการเกิดดับเป็นอนิจจัง

   ไม่ใช่เพราะการตามใจของผู้ใหญ

   ไม่ใช่เพราะการคึกคะนองของเด็กๆ

.................

  หลายๆคนเดินไปไว้อาลัยเป็นครั้งสุดท้าย แน่นไปหมด จนคนเริ่มบางลง...

  ผมเดินเข้าไปดูศพหลานชาย พรมน้ำหอมจากกิ่งใบไม้ลงบนหน้าศพ

  ขณะที่พี่สาวและหลานสาวนั่งกุมเกาะข้างโลงศพ...สะอื้นให้อยู่ตลอดเวลา

...ผมเห็นพี่สาวและหลานสาวร้องให้ข้างโลงศพแล้วต้องเบือนหน้าหนี...

   ไม่อาจทนยืนอยู่ตรงนั้นต่อไปได้ เดินเลี่ยงๆออกมาด้านหลัง

   รู้สึกมีน้ำอุ่นตรงเบ้าตาที่พร่าเลือน...

 

 ผมไม่เข้าใจว่าตัวเองอาลัยต่อผู้จากไปหรือสงสารคนที่อยู่...

 .....................

ขอแสดงความเสียใจกับพี่ทัยผู้เป็นยาย กุ้งผู้เป็นแม่

25 ตุลาคม 2556

พ.แจ่มจำรัส 

 

คำสำคัญ (Tags): #งานศพหลาน#ชุมแพ
หมายเลขบันทึก: 551746เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2013 20:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม 2013 22:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

-ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของท่าน พ.แจ่มจำรัส ด้วยนะครับ

-เหตุการณ์แบบนี้ไม่อยากให้เกิดและยากต่อการทำใจครับ

-ขอบคุณครับ

ขอแสดงความเสียกับความสูญเสียลูกของพี่สาวคุณพิชัยด้วยนะคะ...

แม้จะรู้ว่าการเกิดดับเป็นอนิจจัง แต่ก็ยากที่จะทำใจ ยิ่งเป็นการดับก่อนเวลาอันควร ยิ่งยากที่จะทำใจ ไม่ว่าจะดับจากสาเหตุใดก็ตาม มันคือการสูญเสีย…… ส่งกำลังใจให้กับครอบครัวคุณพิชัยด้วยค่ะ

ขอบคุณฏกำลังใจจากทุกท่านครับ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

เสียใจด้วยนะครับ

อยากเรียนรู้ครับว่า ธรรมเนียมเสียชีวิตจากอุบัติเหตุให้ฝังก่อนแล้วค่อยเผาทีหลัง มีที่มายังไงครับ

ผมคิดว่า การจัดงานศพเป็นกระบวนการเยียวยาผู้ที่ยังอยู่เป็นอย่างดี ตามวัฒนธรรมของตนเอง เลยอยากรู้ที่มาอะครับ

ขอบคุณคุณหมอ

นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

ธรรมเนียมการฝังศพ ได้ถามคนเก่าแกบอกว่าน่าจะมาจากความเชื่อที่ว่าคนตายยังไม่ถึงเวลาอันควร ไม่ป่วยไม่ไข้ วิญญาณจึงยังวนเวียนอยู่กับร่างที่แน่นิ่ง จึงถือปฏิบัติกันมาตามความเชื่อนั้น

ขอบคุณครับ

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้สูญเสียด้วยจ้ะคุณพิชัย 

จึงยังไม่รีบเผา...

ฝัง เหมือนร่างยังอยู่

เผา หมดสิ้น

ประมาณนั้นหรือครับ

เข้าใจแล้วครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท