คุณแม่พาน้องโบว์มาห้องฉุกเฉินด้วยสีหน้าตื่นตกใจ
“คุณหมอคะ สงสัยจะมีอะไรติดคอน้องโบว์
แกทำท่าขย้อนแล้วร้องตลอดเวลา” สีหน้าคุณแม่กังวลมาก
“ได้ค่ะเดี๋ยวหมอดูให้”
คุณหมอตรวจน้องโบว์ด้วยท่าทีที่สงบทำให้คุณแม่คลายใจ
“น้องคะ ขอฟอร์เซพยาว”
คุณหมอร้องขอเครื่องมือกับคุณพยาบาลขณะประคองใบหน้าน้องโบว์ไว้
“อ๋อ สติกเกอร์ หมีพูห์”คุณพยาบาลร้องเสียงดังด้วยความดีใจ
คุณหมอใช้เครื่องมือหนีบสติกเกอร์ออกจากคอ น้องโบว์
น้องโบว์หยุดร้องและหยุดขย้อนคอ โผหาคุณแม่ทันทีที่พยาบาลอุ้มมาส่ง
คุณหมอ คุณพยาบาลและคุณแม่ ต่างหัวเราะด้วยความยินดี
สติกเกอร์ชิ้นนี้คุณแม่ ติดประดับชั้นเก็บผ้าอ้อมตั้งแต่น้องโบว์เล็กๆ
ตอนนี้น้องโบว์หัดเดินและมักหยิบของเข้าปาก
สติกเกอร์เจ้ากรรม เก่าเข้าก็เผยอ ให้น้องโบว์ดึงออกมาได้
ชิ้นของมันใหญ่ไปที่จะกลืน
และเล็กไปที่จะเห็นและหยิบออกจากปากด้วยมือคุณแม่ได้
“กลับไปคุณแม่จะไปลอกออกให้หมดเลยค่ะ”
คุณแม่สัญญากับคุณหมอ
ที่แนะนำให้จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะกับวัยน้องโบว์
ยินดีต้อนรับค่ะหมอรี น่าสนใจดีค่ะให้พ่อแม่ได้ลองกลับไปดูสิ่งแวดล้อมที่บ้านว่าเหมาะกับลูกๆหรือไม่
-สวัสดีครับ
-ดีจัง...ช่วยน้องได้ทัน..
-แม่คงตกใจมาก ๆ
-ขอบคุณครับ
ชอบประโยคนี้ครับ
"คุณหมอตรวจน้องโบว์ด้วยท่าทีที่สงบทำให้คุณแม่คลายใจ"
ท่าทีของผู้ให้บริการทางการแพทย์
มีผลต่อความเชื่อมั่นของผู้ป่วยและญาติมากครับ