เงียบเหงา..ไม่ใช่เพราะสายฝน


...เป็นคืนที่สองแล้วสินะที่ฝนยังไม่หยุดตก แม้จะซาไปบ้างแต่ก็ยังทิ้งร่องรอยโปรยปรอยเป็นฝอยฝุ่นฟุ้งตัดกับแสงไฟที่สาดส่องเป็นลำลงมาจากเสาต้นซอยนั้น

...คงไม่ใช่ความผิดของฝนหรอกนะที่่ทำให้ถนนในหมู่บ้านเงียบเหงา ด้วยผู้คนเอาแต่ขังตัวอยู่ในบ้าน

เช่นกันคงไม่ใช่บุญคุณของฝนหรอกนะที่ทำให้ครอบครัวได้อยู่ใกล้ชิดกันอบอุ่นกว่าทุกๆวัน

ในวันนี้วันสุดสัปดาห์...

...กลับมาดูบ้านอีกหลังหนึ่งนาม Gotoknow ก็ไม่ต่างจากบ้านที่เงียบเหงาอยู่ในขณะนี้ ด้วยเหตุที่ไม่สามารถเข้าระบบได้เมื่อ3ชั่วโมงที่ผ่านมาหรือเปล่า ก็มิอาจให้เหตุผลที่ยากจะคาดเดาได้อย่างถูกต้อง

...ณ ขณะนี้สามารถเข้าระบบได้แล้วก็ยังดูเงียบๆอยู่ แม้นว่าจะพยายามกระซิบบอกเหล่ากัลยาณมิตรเบาๆทาง "อนุทิน" ว่า เข้าระบบได้แล้วก็ตาม หรือกัลยาณมิตรหลับไหลกันหมดแล้ว กระนั้นหรือ

ตื่นกันขึ้นมาเถิด...

มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้...

มาเขียนบันทึก...

มาเก็บอนุทิน...

เพื่อจะได้ส่งและรับดอกไม้แห่งน้ำใจและกำลังใจซึ่งกันและกัน

เพื่อบ้านหลังนี้จะได้ครึกครื้น ด้วยดอกไม้และน้ำใจแห่งมิตรไมตรี

อย่าได้ให้บ้านหลังนี้เงียบเหงาไปกว่านี้อีกเลย

แม้นบ้านที่อาศัยอยู่จริงนี้จะเหงามากกว่าสักเพียงใด

ก็...ขอให้กลับมา

................

ขอบคุณทุกท่านที่กลับมาติดตาม

ในค่ำคืนแห่งสายฝนที่ไม่เข้าใจถึงความเงียบ

4 ตุลาคม 2556

พ.แจ่มจำรัส

หมายเลขบันทึก: 550264เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2013 22:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 ตุลาคม 2013 23:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

เทียนฟ้าก็นึกว่าใส่พาสเวิร์ดผิด เลยเข้าระบบไม่ได้ ก็เลยเปลี่ยนพาสเวิร์ดใหม่ และลองเข้าระบบอีกครั้ง แต่ก็เข้าไม่ได้ เลยรู้ว่าระบบล่มค่ะ พอสักพักก็เข้าระบบได้ค่ะ

ใช้คำพูดผิดนิดหนึ่งค่ะ คือไม่ใช่ระบบล่มค่ะ  คือไม่รู้ว่าระบบเป็นอะไร รู้แต่ว่าเข้าไม่ได้ค่ะ

เสียงกระซิบแทรกสายฝนมาถึงหาดใหญ่เลยค่ะ
บางเวลา
ความเงียบ
อาจจะทำให้เราได้ทบทวนตนเอง
ว่าเรากำลังคิดถึงใคร หรืออะไรอยู่บ้างค่ะ

แวะมาเยี่ยมนะคะขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ

 

ฝนหล่น  เปาะแปะ  โปรยปราย

สาดสาย  ส่งเงา     เศร้าหมอง

เพราะฝน  ดลเรา    เศร้าครอง    

จึงต้อง   เงียบเหงา  เศร้าซึม

น้ำฝนให้ความชุ่มฉ่ำ  น้ำใจของสมาชิกชาว G2K ให้ความอบอุ่น และเป็นกัลยามิตรที่ดีค่ะ

เชียงใหม่ไร้ฝน มีแต่คนเศร้าครับ ;)...

วันนี้ที่คัลการี่ก็มีฝน...หลังฝนตก...เห็นนกนางนวลมากมายบินโฉบกินแมลง...

                

กุหลาบขอส่งดอกไม้ที่อดทนต่อดินฟ้าอากาศมาเป็นกำลังใจให้คลายเหงา และคลายเศร้าด้วย

ขอโทษด้วยนะคะ ส่งเป็น 10 ครั้งแล้ว ดอกไม้ก็ยังไม่ยอมมา รอวันหลังนะคะ 

เงียบเหงา   ใช่ว่าจะเหงาเงียบ

ย่างเยียบ  เข้าบ้านที่ผ่านย่าง

เงาใคร   ไหวไหวตลอดทาง

ต่างเยื้องย่าง   เข้ามาบ้านของท่าน  พ.

อรุณสวัสดิ์รับอากาศสดชื่นหลังฝนซาเม็ดแล้วค่ะ..

 

ขอบคุณครู
noktalay

อืม..จริงครับความเงียบทำให้เราคิดถึง อะไรๆ ได้หลายอย่างเลยทีเดียว

ขอบคุณครูอิ๊ด

ครูอิ๊ด

ครับ

กลอนเพราะๆของคุณมะเดื่อ

คุณมะเดื่อ

และบังวอญ่า

วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

 

ขอบคุณ

อร วรรณดา

น้ำฝนที่ชุ่มฉ่ำและน้ำใจที่อบอุ่น

ขอบคุณอาจารย์

Wasawat Deemarn

น้ำใจอันอบอุ่นจะช่วยคลายเหงาให้นะครับ

ขอบคุณครับอาจายร์ดร.พจนา

ดร. พจนา แย้มนัยนา

ภาพนกโฉบเฉี่ยวสวยงามครับ

ขอบคุณพี่ใหญ่

นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

อากาศเช้านี้สดชื่นจริงๆครับ...

 

มาสวัสดี ทักทาย ย้อนหลัง ...กลางสายฝน ...เช่นเคยค่ะ  คุณพิชัย

"บ้านของพวกเรา" หลังนี้  ยังคง อบอวลไปด้วย  มิตรภาพจากกัลยาณมิตร..... ขอบคุณ ความสุขที่ไร้เงื่อนไข.... 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท