รู้จัก"ใช้"ชีวิต"ต้อง "รู้รักษา" ชีวิต "ทำตามใจ"สนองNeedต้องมีสติ"รู้ตนตามจริง"

....ร่างคุณเกิดมาผู้อุปการะได้ป้อนข้าวป้อนน้ำสิ่งดีดีมีวิตะมินให้....
..... อยู่มาช่วงวัยหนึ่ง คุณก้อหาสิ่งต่างๆที่ร่างกายไม่ต้องการยัดเยียดให้เค้ารับได้...
นานเป็นหลายสิบปี หรือผู้ที่อ่อนแอก็อาจจะน้อยกว่านั้น...
คุณใช้มันคุ้มหรือเกินกว่าลิมิตหรือเปล่า?...
เคยปล่อยให้ท้องว่างไหม กินข้าวตรงเวลาไหม....

 

... ครึ่งแรกของชีวิตจนถึงอายุ 40 ปีหรือบางคนก็มาเร็วหน่อยสัก 38...
ครึ่งแรก "คุณใช้มัน" ให้ทำงานให้คุณคิดให้คุณ โดยไม่ได้ดูแลให้มากเท่าที่ควรเท่าไหร่..
... ต่อมาครึ่งหลังร่างกายอวัยวะการทำงานมานาน...
... เห็นที่จะมีสมรรถนะลดถอยลง ยิ่งครึ่งแรกคุณไม่เคยเข้าศูนย์เช็คละเอียดควบคุมค่าตัวเลขต่างๆให้ทรงตัวอยู่ได้ดี... เห็นทีจะเหนื่อย ..เพราะครึ่งหลังเป็นครึ่งของการที่..
... "มันใช้เรา" ....เออนี่ฉันปวดท้องไปหาอะไรเคลือบสิ ยาเคลือบก็ได้ นมก็ยังดี ถ้าไม่ไปฉันจะกัดกร่อนกระเพาะแล้วนะ...
.... ผมเชื่อว่าทุกคนถ้าได้เคยปวดแสบ บิด เสียดท้อง ตัวงอ หลังงอ นั่ง นอน แล้วปวดท้องเป็นเรื่องที่ไม่สนุกเรย...
...นี่เป็นสิ่งที่ทำให้เราตระหนักรู้ตามจริง เรารู้เมื่อสายไปไหม ....

 

ลองดูอาการไม่สบายของคุณเอง แล้วทำอย่างที่ผู้อุปการะคุณทำให้ดีที่สุด ...
หาสิ่งดีดีให้ร่างกาย ชีวจิต โยคะ ล้างตับ ดีทอกซ์ลำไส้ ฝึกสมาธิ ฝึกปราณ เพ่งกสิณ.

ฝึกอาปาณานุสติ สวดมนต์ ร้องเพลงธรรมมะ ล้วนเป็นทางที่ทำให้ใจสบายและร่างกายได้ดี

ในขณะที่ร่างกายมีแต่จะทรุดลงๆ ตามครึ่งแรก ไม่เป็นไรตอนนี้ .คุณทำครึ่งหลังให้ดีที่สุด 2 อย่าง

 

 

อย่างแรกรับรู้จุดอ่อนของร่างกายที่เคยใช้มันเกินกำหนดจนเป็นจุดอ่อน.. จุดตะคริว... รู้รักษา...

อย่างที่ 2 รับรู้จุดอ่อนแอของจิตใจเห็นตามจริงว่า....เป็นเพราะผัสสะที่มากระทบในช่วงวัยต่อสู้วัยนั้น

...ทำให้ฉันมีวิธีคิดที่ไม่ดีอย่างนั้น..... ถ้าเกิดผัสสะไม่ดีกับใครก็ให้อภัยและแผ่เมตตา...

เจอกันอีกก็มีกรุณาต่อกัน...

 

... รู้เท่าทัน รู้ตามความเป็นจริง ...ตามธรรมชาติ.. ทั้งใจและกาย... ได้ครบเมื่อใด..
เห็นจะเป็นการดีแลมีความสุข... ชีวิตก็ร่มเย็นเป็นสุขได้....

 

โสตถิทัศน์2556

 

 

สุ หม่ามี๊จีนกับเจแปน, Teelek Accord และ Wissaruta Wichitpong ถูกใจสิ่งนี้